Minningarorð: Unnur Ingunn Steinþórsdóttir f. 13. febrúar 1942, d. 6. september 2010. Jarðsett 16. september 2010 frá Keflavíkurkirkju.Unnur Ingunn Steinþórsdóttir fæddist í Keflavík 13. febrúar 1942. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi 6. september 2010.Foreldrar hennar voru hjónin Steinþór Sighvatsson, innheimtumaður, fæddur á Gunnlaugsstöðum á Héraði 15. janúar 1906, dáinn 25. nóvember 1991 og Sigríður Stefánsdóttir, húsmóðir, fædd í Hafnarfirði 10. október 1914, dáin 7. janúar 1998. Systir Unnar er Lára, húsmóðir, f. 12. nóvember 1939, gift Braga Magnússyni járnsmíðameistara, f. 6. ágúst 1936. Börn þeirra eru: Sigríður, f. 20. janúar 1958, Bryndís, hárgreiðslumeistari, f. 9. september 1959 og Steinþór, tæknifræðingur, f. 3. júlí 1969.Unnur Ingunn giftist 7. október 1961 eftirlifandi eiginmanni sínum Jóni William Magnússyni framkvæmdastjóra, f. 16. desember 1940. Foreldrar hans voru Magnús Jónsson, sjómaður, fæddur á Kálfsá, Ólafsfirði 18. apríl 1893, dáinn 4. júní 1973 og Guðlaug Helga Jóhannesdóttir, húsmóðir, fædd á Grund, Ólafsfirði 22. ágúst 1894, dáin 29. júlí 1970. Unnur og Jón eignuðust fjögur börn: 1) Magnús, sjómaður, f. 2. febrúar 1962, kvæntur Ellu Björk Björnsdóttur húsmóður, f. 25. mars 1967. Börn þeirra eru Sigrún Ella f. 17. maí 1992, Jón Þór f. 10. mars 1994 og Anna Marý f. 22. febrúar 1997. 2) Steinþór, hótelstjóri, f. 22. október 1963, kvæntur Hildi Sigurðardóttur leikskólakennara, f. 11. maí 1966. Dætur þeirra eru Lilja Karen, f. 29. september 1987, unnusti Viggó Helgi Viggósson, f. 11. október 1987, Katrín Helga, f. 21. september 1989, unnusti Aron Örn Grétarsson, f. 21. júní 1988, Unnur María, f. 6. nóvember 1995 og Guðríður Emma f. 30. júní 1997. 3) Guðlaug Helga, kennari, f. 31. október 1966, gift Guttormi Guttormssyni tæknifræðingi, f. 14. júlí 1966. Synir Guðlaugar eru Samúel Albert William f. 24. nóvember 1987, unnusta Þórunn Kristjánsdóttir f. 17. nóvember 1992, Jakob Elvar William, f. 25. ágúst 1989, unnusta Áslaug Erla Hansdóttir f. 1. maí 1993 og Sigurður Haukur William, f. 30. desember 1990, unnusta Tinna Snorradóttir f. 6. október 1992. Börn Guttorms eru Örvar f. 23. mars 1987, Ásdís f. 27. desember 1992 og Ólöf Rún f. 28. maí 1997. 4) Davíð, f. 16. ágúst 1976, kvæntur Evu Dögg Sigurðardóttur, f. 10. desember 1976. Börn þeirra eru Lovísa Björk, f. 10. desember 2004, Snorri Rafn William f. 16. desember 2007 og Ingi Rafn William, f. 2. september 2010.Unnur ólst upp hjá foreldrum sínum í Keflavík, fyrst að Hafnargötu 49 og síðar að Vatnsnesvegi 36. Unnur Ingunn og Jón William hófu búskap sinn að Sólvallagötu 44 en bjuggu sér síðan fallegt heimili að Krossholti 6 í Keflavík. Að loknu námi á Húsmæðraskólanum Ósk á Ísafirði hóf hún störf sem deildarstjóri hjá Kaupfélagi Suðurnesja en helgaði síðan fjölskyldunni og fjölskyldufyrirtækjum starfskrafta sína. Þau hjónin stofnuðu ásamt öðrum Ofnasmiðju Suðurnesja á afmælisdegi Unnar þann 13. febrúar 1972. Síðar eignuðust þau fyrirtækið og ráku saman í 33 ár. Árið 1986 reistu þau ásamt fjölskyldunni fyrsta hótel bæjarins, Hótel Keflavík, en þar starfaði Unnur fyrstu árin við ýmis störf. Aðal áhugamál Unnar voru líknar- og mannúðarmál og hafði hún mikið yndi af að hjálpa öldruðum og þeim sem minna máttu sín. Þá tók hún virkan þátt sem leiðbeinandi í Biblíubréfaskóla Aðventista. Unnur dvaldi síðustu tvö æviárin á dvalarheimilinu Hlévangi þar sem hún naut góðrar umhyggju starfsfólks.

Minningarorð Steinþórs Jónssonar, sonar Unnar IngunnarÞað er með þakklæti og virðingu fyrir móður minni sem ég tekst á við sorgina á þessum erfiða tíma.Það hefur verið yndislegt og fyllt mig miklu stolti að heyra allar fallegu frásagnirnar um mömmu síðustu daga frá fólki sem hún gladdi og hjálpaði um ævina, frá fólki sem minnist hennar sem góðrar og hjartahlýrrar konu sem gerði sín góðverk í hljóði og einlægni. Slíkt segir meira en mörg orð um heilindi hennar og trúmennsku. Kærleikur til náungans, þá oft til þeirra sem minna máttu sín, var henni í blóð borinn.Mínar minningar um mömmu snúa frekar að daglegu lífi og þeim forréttindum sem lítill drengur fékk að njóta hjá heimavinnandi móður sem lagði allt sitt kapp á að gera okkur systkinunum og pabba fallegt og vinalegt heimili. Alltaf voru fötin straujuð og brotin saman, oft seint á kvöldin, til að þau yrðu tilbúin við rúmgaflinn þegar við vöknuðum daginn eftir. Snyrtimennska og skipulag var henni mikilvægt. Hver einasta máltíð og kaffitímarnir með smurðu brauði og heimabökuðum kökum voru okkar daglegu fjölskyldufundir sem báru vitni um ást hennar og kærleika. Þannig náði hún að binda okkur þeim fjölskylduböndum sem við stjórfjölskyldan njótum enn í dag.Ég minnist líka með söknuði allra ferðanna okkar til ömmu og afa á Ólafsfirði þegar fjölskyldan fór keyrandi norður á Moskwitznum á hverju sumri. Þá þótti það ekki tiltökumál þótt við yrðum að gista í bílnum á leiðinni. Enda var það ævintýri líkast að koma svo í fallega fjörðinn þar sem öldurnar skullu á svörtum sandinum rétt við húsið og við systkinin fengum að njóta okkar við leik og frjálsræði. Veiði- og berjarferðir voru í uppáhaldi en ekki þótti mér það leiðinlegt að heimsækja allt fólkið sem mamma sótti heim til að gefa föt og aðrar gjafir enda ís og ávextir oft á borðum í þakklætisskyni. Þegar ég var 13 ára fórum við í okkar fyrstu fjölskylduferð erlendis til Benidorm á Spáni. Fullar töskur af saltfiski voru gjaldmiðill fyrir leðurjakka á alla fjölskylduna. Í Kúbuferðinni tók mamma fullar töskur af gjöfum handa þurfandi íbúum. Gjafmildi hennar smitaði okkur svo að flestar töskurnar fóru tómar heim. Það var skemmtileg lífsreynsla. Í seinni tíð tóku svo við ferðir upp að Meðalfellsvatni í sumarbústaðinn okkar sem mamma nefndi Lindina eftir versi í Biblíunni. Mamma þótti sérstaklega vænt um dugnað pabba við uppbyggingu hans og nýja bústaðarins, Læks, sem við byggðum saman. Síðasta ferðin okkar var einmitt þangað í júli sl. þar sem við nutum samvista á yndislegum stað meðan hitinn sló öll met og mamma gat notið útiverunnar í síðasta sinn.Mamma, þessi falleg rauðhærða kona með smitandi brosið, kenndi okkur kærleika og trúmennsku með eigin framkomu. Mamma var brautryðjandi og vann af heilum hug að uppbyggingu og framkvæmdum tengdum fyrirtækjum okkar og hvatti okkur áfram, góð í hugarreikningi og fljót að sjá tækifæri. Í hennar huga snerist þetta þó aldrei um peninga eða eitthvað sem hún vildi eignast, heldur vilja til að skapa vinnu og gera eitthvað jákvætt fyrir samfélagið og umhverfið í heild. Ég mun seint geta þakkað henni og pabba fyrir að hafa fengið að taka svo virkan þátt í lífi þeirra og fyrirtækjareksti og finna það traust sem ég hef þar alltaf notið.Ég mun alltaf geyma kortin og öll bréfin sem hún skrifaði til mín um ævina með fallegu skriftinni sinni. Aldrei fengum við afmæliskveðju eða hamingjuóskir án þess að með því fylgdi ekki þakklæti og handskrifaður boðskapur um hvernig við ættum að lifa lífinu. Hún hafði gaman að taka myndir en aðallega þó að koma myndunum til viðkomandi. Þetta fengum við fjölskyldan og svo margir aðrir að upplifa. Engin sem ég þekki hefur sýnt það betur en mamma að sælla er að gefa en þiggja en hún hugsaði alltaf um aðra á undan sér. Þar var hún heil í gegn.Veikindi mömmu hafa verið mikil og langvinn. Hún kvartaði aldrei og gekk í gegnum lífið af miklu æðruleysi og óhrædd við það sem koma skyldi en trúuð var hún frá barnæsku. Nýlega spurði hún mig hvort ég væri ekki þakklátur fyrir hvað við fjölskyldan værum alltaf heppin. Þannig minnti hún okkur reglulega á alla þá hamingju og velgengni sem við sem fjölskylda höfum vissulega notið án þess að sjá sína eigin stöðu eða veikindi í því samhengi. Með þessari jákvæðni og trúnni á Guð náði hún að vinna óteljandi baráttur gegn öllum líkum.Elsku pabbi minn, þú hefur staðið þig eins og hetja með mömmu allan þennan tíma þannig að eftir var tekið. En við vitum líka báðir að það hefði verið eins ef hlutunum hefði verið öfugt farið. Megi góður Guð, sem mamma elskaði og treysti fyrir öllu, styrkja okkur í sorginni og hjálpa okkur að lifa lífinu lifandi eins og hún kenndi okkur.Elsku mamma mín, ég mun aldrei gleyma þér og því sem þú varst mér. Vonandi tekst mér að tileinka mér þó ekki væri nema brot af því sem þú hefur kennt okkur með lífshlaupi þínu. Við Hildur og stelpurnar kveðjum þig með eilífu þakklæti og versinu sem þú hafðir svo oft yfir með okkur:"Vertu nú yfir og allt um kring,með eilífri blessun þinni.Sitji Guðs englar saman í hring,sænginni yfir minni."Guð gefi þér góða nótt elsku mamma mín.Þinn elskandi sonur,Steinþór.

Ræða prestins við jarðarför Unnar IngunnarKæru kirkjugestir, kæru ástvinir Unnar IngunnarÞað eru ekki ný sannindi að öll verðum við einhvern tímann að kveðja ástvini sem hafa lokið göngu sinni og því lengur sem við lifum því fleiri verða þær kveðjur. Einhver hefur sagt að aðalhlutverk okkar í lífinu sé að kveðja: við sjálf kveðjum aðra menn og einnig kveðjum við okkar fyrri æviskeið, við kveðjum maka okkar, börn og barnabörn mörgum sinnum með þeim breytingum sem þau taka á ævi sinni - þú færð aldrei að njóta ungbarnsins sem orðið er eldra, það er komið nýtt barn, nýjar reynslur, hegðun og tjáningar. Stundum kveðjum við ástvini okkar oftar en einu sinni vegna veikinda sem breyta þeim. Kannski er eitthvað til í því sem sagt er að við séum alltaf að kveðja. Og þá hlýtur að skipta öllu hvernig samverunni hefur verið. Sérhver kveðjustund ber blæ þess hvernig samverunni hefur verið háttað og hvað við teljum að sé framundan. Hvað situr eftir? Hvað hefur samveran kennt okkur, skilið eftir? Og svo eru kveðjustundir misjafnar að eðli til: sumar koma fyrirvaralaust aðrar hafa langan aðdraganda eins og í tilfelli Unnar Ingunnar. Unnur Ingunn Steinþórsdóttir fæddist í Keflavík 13. febrúar 1942 og ólst þar upp. Foreldrar hennar voru hjónin Steinþór Sighvatsson, innheimtumaður, fæddur að Gunnlaugsstöðum á Héraði og Sigríður Stefánsdóttir, húsmóðir, fædd í Hafnarfirði. Systir Unnar er Lára, húsmóðir á Ísafirði, gift Braga Magnússyni járnsmíðameistara. Unnur Ingunn giftist 7. október 1961 eftirlifandi eiginmanni sínum Jóni William Magnússyni framkvæmdastjóra. Foreldrar hans voru Magnús Jónsson, sjómaður, fæddur að Kálfsá, Ólafsfirði og Guðlaug Helga Jóhannesdóttir, húsmóðir, fædd að Grund, Ólafsfirði. Unnur og Jón eignuðust fjögur börn: 1) Magnús, sjómaður, kvæntur Ellu Björk Björnsdóttur húsmóður. Börn þeirra eru Sigrún Ella, Jón Þór og Anna Marý. 2) Steinþór, hótelstjóri, kvæntur Hildi Sigurðardóttur leikskólakennara. Dætur þeirra eru Lilja Karen, Katrín Helga, Unnur María og Guðríður Emma. 3) Guðlaug Helga, kennari, gift Guttormi Guttormssyni tæknifræðingi. Synir Guðlaugar eru Samúel Albert William, Jakob Elvar William, og Sigurður Haukur William. Börn Guttorms eru Örvar, Ásdís, Ólöf Rún. 4) Davíð, aðstoðarhótelstjóri, kvæntur Evu Dögg Sigurðardóttur. Börn þeirra eru Lovísa Björk, Snorri Rafn William og nýfæddur sonur, fæddur 4 dögum fyrir andlát Unnar Ingunnar sem rétt náði að sjá myndir af og bregðast við nýjasta barnabarni sínu.Unnur ólst upp hjá foreldrum sínum í Keflavík, fyrst að Hafnargötu 49 og síðar að Vatnsnesvegi 36. Unnur Ingunn og Jón William hófu búskap sinn að Sólvallagötu 44 en bjuggu sér síðan fallegt heimili að Krossholti 6 í Keflavík. Að loknu námi á Húsmæðraskólanum Ósk á Ísafirði hóf hún störf sem deildarstjóri hjá Kaupfélagi Suðurnesja en helgaði síðan fjölskyldunni og fjölskyldufyrirtækjum starfskrafta sína. Þau hjónin stofnuðu ásamt öðrum Ofnasmiðju Suðurnesja á afmælisdegi Unnar þann 13. febrúar 1972. Síðar eignuðust þau fyrirtækið og ráku saman í 33 ár. Árið 1986 reistu þau ásamt fjölskyldunni fyrsta hótel bæjarins, Hótel Keflavík, en þar starfaði Unnur fyrstu árin við ýmis störf. Aðal áhugamál Unnar voru líknar- og mannúðarmál og hafði hún mikið yndi af að hjálpa öldruðum og þeim sem minna máttu sín. Þá tók hún virkan þátt sem leiðbeinandi í Biblíubréfaskóla Aðventista. Unnur dvaldi síðustu tvö æviárin á dvalarheimilinu Hlévangi, utan skamms tíma á Garðvangi. Hún naut frábærrar umhyggju starfsfólks á báðum stöðum. Það var fyrst 1987 sem Unnur var skorin upp vegna heilaæxlis. Samtals voru gerðar á henni 6 aðgerðir og uppskurðir, utan geislameðferða. Unni einkenndi ætíð í þessari baráttu æðruleysi, jákvæðni og staðfest trú. Við erum ekki í vafa um að þetta viðhorf hennar var henni slíkur styrkur að sjúkdómurinn náði ekki að fella hana á kné hraðar og fyrr. Tuttugu og þriggja ára sjúkdómsbarátta af þessum toga er með ólíkindum. Og þó sjónin væri farin að gefa sig og ýmislegt annað að hrjá hana sem hefur verið mjög ergjandi fyrir svo duglega og drífandi manneskju sem hafði ekki þekkt annað að drift og markvissa framkvæmd þá lét hún ekki deigan síga. Var jákvæð, gerði það sem hún gat og meira til, kvartaði aldrei yfir örlögum sínum, fór ekki í fýlu við lífið, örlögin, Guð. Og það bætir við dapurleikann við fráfall hennar átta sig á að barnabörnin öll fóru á mis við Unni Ingunni eins og hún var upp á sitt besta því þau fyrstu fæddust ekki fyrr en árið sem hún greindist með sjúkdóminn.Hvaða orð gætum við notað til að lýsa Unni Ingunni? Hún var dugleg, ósérhlífin, góðviljuð, örlát og hreinskiptin. Hægt væri að halda langa tölu um hvert þessara lýsingarorða og koma með fjölda dæma þar um. Dugleg, ósérhlífin, góðviljuð, örlát og hreinskiptin. Kannski má segja í tveimur orðum að hún hafi verið haldin einbeittum góðvilja. Og bara til að nefna örfá dæmi:Það vita ekki allir um knattspyrnuliðið í Gambíu sem nefndi sig Unnur vegna allra sendinganna þangað til fólks í neyð en því hafði hún kynnst á ferð þar með manni sínum og þótti honum hann sleppa vel að halda buxum og skóm eftir að Unnur hafði brugðist við fátæktinni sem hún sá þar. Eins var með fjölskylduna hennar þegar farið var til Kúbu, ekkert hálfkák, föt, barnaföt, peningar, bleiur, allt skilið eftir og farið heim með tómar töskur! Sennilega eina skiptið sem íslenskar fjölskyldur hafa flogið heim með tómar töskur! Framleiðni hennar, ef svo má segja, var með eindæmum: Ótrúlegur fjöldi fallega unninna hluta gaf hún við hin ýmsu tækifæri eins og á afmælum og sem sængurgjafir eða við hvaða tækifæri sem var. Það eru ábyggilega margir hér inni sem hafa verið í einhverju frá henni, sofið með sængurfötum merktum af henni eða átt bleiur í bleiupokum frá henni. Hún sinnti kökuskreytingum eins og lærður bakari, saumaði og gerði upp föt. Að ekki sé minnst á myndirnar sem hún tók, lét framkalla og kom svo til réttra aðila. (Spurði áheyrendur um myndir, flestir réttur upp hönd). Framkvæmdagleðin og framleiðnin var ótrúleg - og allt gert til að gleðja og síst til að græða. Mörgum rétti hún hjálparhönd án þess að nokkur annar vissi.Sem húsmóðir og eiginkona var hún einstök, allt í röð og reglu, hreint og pússað. Hún var mikil hannyrðakona, saumaði föt á fjölskylduna, gerði gluggatjöldin og skipti um þau á nokkra mánaða fresti til að breyta um lit og lífga upp á, merkti handklæði hundruðum, nei, þúsundum saman, bæði fyrir fjölskyldu, vini, kunningja og svo hótelið. Og ekki var spurt hvað tímanum liði því oft var unnið langt frameftir. Ekkert slegið af.Hreinskiptin og hreinskilin var hún og kom beint að efninu: Þegar við hjónin vorum að flytja til Bandríkjanna 1978 kom Unnur óbeðin og dreif í að hjálpa til við þrif og lét konuna mína vita um leið að það væri bara miklu betra að hreins bökunarofninn eftir hverja notkun heldur en láta það bíða, en þetta var gert með svo mikilli vinsemd og velvilja að það var ekki hægt annað en vera hjartanlega sammála! Eftir að veikindin fóru að hrjá hana að ráði ágerðist það hreinskilnin jafnvel. Þegar yngsti sonurinn færði henni fréttirnar fyrir nokkrum mánuðum að þau hjónin ættu von á þriðja barninu sem fæddist um daginn sagði Unnur, sem sjálf átti 4 börn: Þið kunnið ekkert að passa ykkur! Fyrir einu eða tveimur árum kom hún í kirkju þar sem ég var að tala en henni leið ekkert vel og vona ég að það hafi ekki verið fyrir mín orð, en eftir skamma stund snýr hún sér að Jóni sínum og segir stundarhátt: Ég þarf að fara fram og hvíla mig, ég hef heyrt þetta allt áður!Og þó Unnur Ingunn hafi verið heimavinnandi, sem börn hennar líta á sem einstök forréttindi fyrir sig, þá kom hún mjög sterkt að fyrirtækjarekstri fjölskyldunnar í 40 ár og átti margar hugmyndir og hvatti til ákvarðana sem reyndust heilladrjúgar.Hér er fallin frá kona sem gerði svo ótrúlega mikið og gerði allt vel og af einsakri smekkvísi. Hver kannast ekki við persónulegu kortin hennar með uppörvunarboðskap og fallegum ritningarversum, allt skráð með fallegu rithendinni hennar? Og hér er sparibiblían vottur um eina slíka gjöf.Og þessi vers, boðskapur Ritningarinnar um kærleiksríkan Guð sem skiptir okkur máli í daglegu lífi, Guð sem á að móta gjörðir okkar, hugsanir og viðhorf, boðskapur um þennan Guð sem sendi frelsarann til þess að sérhver sem á hann trúir glatist ekki heldur hafi eilíft líf, - allt var þetta Unni Ingunni raunverulegt og meginstoð í hversdagslegum veruleika. Sum af uppáhaldsversum hennar hafa verið lesin hér og eru í höndum okkar. Hún lifði staðfastlega í trú á þann Guð sem frelsar og hefur áhrif í lífi okkar og út fyrir gröf og dauða. Trúin á upprisuna sem er svo sterkur þáttur kristinnar kenningar var henni raunveruleg og hefur það eflaust veitt henni þann styrk og þá staðfestu sem hún sýndi til síðustu stundar. Orðin: Af jörðu skaltu aftur upp rísa voru alger fullvissa sem mótuðu líf hennar. Það er dýrmætt að eiga slíka trú, von og fullvissu. Kæri Jón og þið öll. Þið hafið misst mikið, og þurft að horfa á ástvin líða svo mikið og svo lengi en þið stóðuð ávallt við hlið hennar og studduð hana staðfastlega, jafnvel á hennar erfiðustu stundum. Það var aðdáunarvert að sjá og lexía fyrir okkur öll. Guð launi ykkur.Fallin er frá mikilhæf og örlát dugnaðarkona sem snerti fjölda manns á svo marga vegu. Hún hefur kennt okkur öllum e-ð sem getur gert okkur að betri manneskjum.Kveðjustund þessi er bærilegri vegna þess hvernig samveran var, hvernig líf Unnar Ingunnar var. Hún skilur eftir minningar og fordæmi sem fjölskyldan á eftir að blessast af. Guð blessi minningu Unnar Ingunnar, Guð ávexti og blessi allt það sem hún var og gerði. Þökk sé fyrir slíkt ljós og slíkt salt jarðar. Í Guðs friði, amen.Einar Valgeir Arason

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Unnur Ingunn Steinþórsdóttir

Útför

Ertu með minningargrein?