Elskulegur faðir okkar Þórður Haukur Jónsson fyrrverandi framkvæmdastjóri VIS, Sléttuvegi 27, Reykjavík lést á líknadeild Landspítalans 30.des 2021.  

Jarðsett verður frá Digraneskirkju 13.jan 2021 kl. 13. Farið er fram á covid hraðpróf sem má ekki vera eldra en 48 tíma. Streymt verður frá athöfninni https://youtu.be/_XCSepnOXsM

Þórður Haukur Jónsson fæddist í Reykjavík 23. júní 1930. Hann lést á líknardeild Landspítalans 30. desember 2021. 

Foreldrar hans voru Jón Bergsteinsson múrarameistari, f. 30. júní 1903, d. 9. desember 1991 og Marta Guðnadóttir hjúkrunarfræðingur, f. 1. mars 1899, d. 5. júní 1947. Bræður hans voru Steinn Rafnar, f. 1932, d. 1944 og Gunnar, f. 1944, d. 2013. Systir hans er Ragnhildur, f. 1936. 

Eiginkona hans var Regína Hanna Gísladóttir, f. 17. nóvember 1932, d. 6. júní 2021. Þau giftust á 25 ára afmælisdegi Þórðar. Foreldrar hennar voru Unnur Aðalheiður Baldvinsdóttir, f. 1912, d. 1977 og Gísli Sigurðsson, f. 1896, d. 1970.

Börn Þórðar og Regínu eru: 1) Jón Rafnar, f. 13. júlí 1956. Eiginkona hans er Valgerður Ásgeirsdóttir, f. 4. apríl 1958. Börn þeirra eru: Regína Björk, Ásgeir Þór og Helga Rún. Barnabörn þeirra eru: Ísar Logi, Hekla Björk, Árni Eyþór, Óliver Þór, Axel Þór, Emelía Rós, Apríl og Haillee Lucio. 2) Björgvin Þórðarson, f. 14. janúar 1959. Eiginkona hans er Þórhildur Garðarsdóttir, f. 15. júlí 1965. Sonur þeirra er Garðar. Fyrir átti Björgvin Hildi og Hauk. Móðir þeirra er Anna Margrét Guðjónsdóttir. Barnabörnin eru Þórður Bjarki og Rögnvaldur. 3) Unnur Thordardottir Söreide, f. 16. ágúst 1960. Eiginmaður hennar er Torleif Söreide, f. 12. maí 1957. Börn þeirra eru Kari, Kristin og Jacob. Barnabörnin eru Daria, Stella og William. 4) Marta Þórðardóttir, f. 17. júlí 1967. Eiginmaður hennar er Egill Þorsteins, f. 15. júlí 1963. Synir þeirra eru Úlfur Þór og Unnar Elí. Barnabarn þeirra er Iðunn Ásta. Fyrir átti Egill dótturina Uglu. 

Fjölskyldan bjó lengst af á Markarflöt 9 í Garðabæ. Regína og Þórður fluttur síðar í Lækjasmára 8 í Kópavogi. Í tæp tvö ár bjó Þórður síðan að Sléttuvegi 27 í Reykjavík.

Þórður var aðstoðarforstjóri Brunabótafélags Íslands þar til Vátryggingafélag Íslands (VÍS) var stofnað árið 1989. Þar starfaði hann sem framkvæmdastjóri þar til hann lét af störfum 65 ára að aldri. Hann hafði unun af félagsstörfum. Á árum áður starfaði hann mikið fyrir Bridgesamband Íslands og skipulagði tvö norðulandamót. Var einn af stofnendum Lionsklúbbs Garðabæjar, þar sem hann var formaður um tíma, og síðar umdæmis- og fjölumdæmisstjóri Lions á Íslandi. Þórður gekk í Oddfellowregluna Þórstein árið 1985. Hann var yfirmeistari þeirrar reglu 1996-1997. Eftir að starfsævi lauk skrifaði hann bókina Brunabótafélag Íslands 1917-2000 að beiðni stjórnar félagsins. Einnig gaf hann út Niðjatal Ragnhildar Magnúsdóttur og Bergsteins Jóhannessonar ásamt föðurbróður sínum. Fyrir afkomendur sína skrifaði Þórður minningar um æfi sína sem hann kallaði Brotabrot.

[DEFAULT]

Í dag fylgjum við elskulegum föður okkar síðasta spölinn, hálfu ári eftir að við kvöddum mömmu.

Þegar við vorum að alast upp sá móðir okkar um heimilishaldið þar sem pabbi vann langan vinnudag.  Þegar barnabörnin fæddust eitt af öðru varð pabbi miðpunktur tilverunnar og gaf sér góðan tíma með þeim öllum. Hann var stoltur af afkomendum sínum og ánægður með hópinn sinn. Barnabörnin og síðar langafabörnin hafa alltaf verið stór hluti af hans lífi og fylgdist hann vel með þeim öllum, mætti á íþróttamót, listasýningar, leiksýningar, kvikmyndasýningar, tónleika og annað sem þau tóku þátt í. Það fyrsta sem afabörnin sögðu þegar þau komu í heimsókn á Markarflötina var gjarnan „Afi komdu að leika.“ Á meðan fullorðna fólkið spjallaði yfir kaffibolla með mömmu sat afi með börnunum að byggja úr kubbum, sparka bolta eða í hárgreiðsluleik. Ef þau voru of lítil til að leika gekk hann með þau í fanginu um húsið og gaf þeim gott bak-klór.

Eftir að mamma veiktist tók pabbi alveg við heimilishaldinu. Maður sem kunni varla að steikja egg dreif sig á matreiðslunámskeið. Hann bauð ekki aðeins upp á kjötbollur og soðinn fisk. Hann eldaði innbakaða nautalund og bjó þá smjördeigið og bernaissósuna til frá grunni, gerði humarsoð úr skeljum, keyrði um allan bæ í leit að réttu kryddunum og fletti matreiðslubókum því hann vildi þróa færni sína í matargerð og bakstri. Hann töfraði fram heilu veislurnar og leiddist ekki hrósið sem hann fékk óspart. 

Pabbi stundaði heilbrigðan lífsstíl löngu áður en það hugtak varð til. Árum saman var hann mættur við opnun í Salalaugina, fór í ræktina og tók sundsprett. Hann stundaði einnig reglulega gönguferðir sér til heilsubótar. Þetta var honum mikils virði. Eftir að hann hætti í fastri vinnu 65 ára sneri hann sér að golfi og stundaði það í allmörg ár, lengst af með Hreiðari Hólm vini sínum. Hann var alltaf með reglu á öllu sem hann gerði, allar tímasetningar voru nákvæmar, alltaf sami rástími í golfi, mættur á sama tíma í sundið og ræktina, helst að fá skáp númer 425 í sundinu og sömu sturtuna.

Pabbi og nokkrir skólafélagar hans úr Versló tóku fljótlega eftir útskrift upp þann sið að hittast fyrsta laugardag í mánuði á Hótel Loftleiðum. Þeir skólafélagar voru ekkert að flækja málin og borðuðu alltaf Roast beef smurbrauð. Það var vel tekið á móti Verslóstrákunum á Loftleiðum og þeim jafnvel boðið frítt á jólahlaðborðið þar. Pabbi sendi líka alltaf póst og þakkaði fyrir þjónustuna. Þetta var skemmtilegur fastur punktur í tilverunni. Með árunum hvarf einn af öðrum úr hópnum á annað tilverustig.  Pabbi sá alltaf um að skrifa minningagreinarnar um þá fyrir hönd hópsins og var oft grínast með það að hann yrði að vera síðastur í röðinni til að allir hinir fengju minningargrein. Það fór þó ekki svo og eru Elmar og Þorvaldur tveir eftir af þessum trausta vinahópi. Við systkinin minnumst einnig spilaklúbbs gamalla skólafélaga með hlýhug  þegar við vorum að alast upp. Þarna hélst vinátta gamalla skólabræðra í áratugi.

Allt þar til haustið 2020 mætti pabbi daglega í sundið en þá varð hann fyrir því óhappi að lærbrotna. Í framhaldi af því fékk hann Covid. Hann lagði mikið á sig og vann markvisst að því að ná aftur heilsu eftir þessi áföll og gerði allt sem hann gat til að komast aftur í sundið sem hann taldi allra meina bót. Því miður dugði þetta ekki til og heilsu hans hrakaði enn frekar. Í haust greindist hann með krabbamein sem varð banamein hans. Pabbi plataði ellikellingu alveg þangað til hann var orðinn rúmlega níræður. Varð í raun ekki gamall maður fyrr en eftir að hann veiktist. Hann leit heldur ekki á sig sem gamlan mann og tók ekki þátt í félagsstarfi aldraðra nema þegar hann, langt fram á níræðs aldur, var að „baka fyrir gamla fólkið“ eða „skipuleggja bingó fyrir gamla fólkið.“ Það var honum mikils virði að hugur hans var skýr allt fram í andlátið. Hann mundi allt, öll ártöl, afmælisdaga og pin númer. Var alltaf að lesa og sankaði að sér fróðleik. Hafði gaman að því að fara á leiksýningar, myndlistarsýningar, tónleika og óperur. 

Fyrir rúmum 10 árum tók hann sig til og skrifað það sem hann kallaði Brotabrot. Þetta er sögulegur fróðleikur og vangaveltur í máli og myndum um eigið líf frá barnæsku. Með því móti vildi hann miðla sinni reynslu og minningum til afkomendanna.

Foreldrar okkar voru góð saman og þótti alla tíð mjög vænt hvoru um annað. Árin eftir að mamma veiktist voru erfið fyrir hann en hann stóð eins og klettur við hennar hlið alla tíð. Hann hugsaði svo vel og fallega um mömmu í hennar veikindum.

Við eigum pabba svo margt að þakka, hann var alveg einstakur. Heilsteyptur, alltaf hvetjandi og jákvæður, áhugasamur, þakklátur, hallmælti engum, skammaði aldrei og blótaði aldrei, tryggur, nákvæmur og samviskusamur. Hann var okkur öllum mikil fyrirmynd og hefur reynst okkar fjölskyldum traustur vinur og klettur. 

Við minnumst hans með miklum kærleika, þakklæti og söknuði en við vitum að mamma tekur vel á móti honum Tóta sínum.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Þórður Haukur Jónsson

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Kveðja frá börnunum