Elsku pabbi, tengdapabbi, afi og langafi okkar Sigurður Jónsson lést á Hrafnistu þann 10.júní sl.  Útför hans hefur farið fram í kyrrþey. 

Aðstandendur vilja þakka sýnda samúð og koma sérstaklega á framæri þakklæti til starfsfólks Hrafnistu í Hafnarfirði fyrir góða umönnun og vináttu.

Sigurður Jónsson fæddist í Reykjavík 30. nóvember 1934. Móðir hans var Guðrún Ólafía Helgadóttir, fæddí Vatneyr i á Patreksfirði. Faðirhans var Árni Árnason fæddur á Hurðarbaki, Hraungerðissókn. Fósturforeldrar Sigurðar voru Guðbjörg Helgadóttir móðursystir hans og Jón Sigurðsson ljósmyndari á Akureyri. Sigurður eignaðist 7 systkini og 2 fóstursystkyni.

Sigurður eða Siggi eins og hann var ætíð kallaður var giftur Vibeke A. Jonsson (Vibsí) sem lést árið 2022 og eignuðust þau þrjú börn, þau Þór, Pétur og Charlotte. Fyrir átti Siggi eina dóttur, hana Guðrúnu sem hann átti með SvönuBjarnadóttur(lést1982)

Börn, afabörn og langafabörn Sigga eru orðin 26.

Guðrún er gift Þórleifi og eiga þau þrjár dætur, Kristínu, Sigrúnu og Kolbrúnu. Barnabörnin eru fimm, Hilmir Hólm, Þórleifur Hólm, Helga Hólm, Jesper Hólm og Eyrún Elísa Hólm.

- Þór, gifturKolbrúnu Dóru og eiga þau saman Kristinn og Kamillu. Fyrir átti  Þór dótturina Sunnu og synir hennar eru Tryggvi og Kári.

- Pétur er giftur Jönu sem á þrjá drengi, Stephen, Cristopher og Robert. Barnabörnin þeirra eru 5 Ariana Adalyn, Audra May, Madison og Caleb.

Þegar Siggi pabbi fæddist þá var hann sjötti í röð systkina sinna. Þá var Ingibjörg 10ára, Helgi 8 ára, Guðrún 6 ára, Ingólfur 3 ára og Þuríður 1 árs og svo fæddist Siggi litli, og svo bættust tvö við: 3 árum síðar kom Arnheiður og loks 7 árum síðar, Halldóra. 

Þegar Siggi fæddist var orðið fremur þröngt á þingi og erfitt fyrir efnalítil hjónin Guðrúnu og Árna að sjá öllum farborða. 

Úr varð því að Siggi litli var sendur í fóstur til Guðbjargar móðursystir sinnar og Jóns á Akureyri en fyrir áttu þau 4 ára dóttur, hana Rannveigu og 8 árum síðar fæddist lítill prins, Ari bróðir eins og Siggi okkar kallaði hann. Eftirlifendur af þessum stóra hópi eru þau Halldóra og Ari. 

Daginn sem Siggi varð 16 ára var hann sendur Suður til fjölskyldunnar í Reykjavík. Þar fór hann í Vélstjóra- og stýrimannaskólann og lærði vélfræði.

Hann hafði mjög mikinn áhuga á bílum  og vélum og ákvað ungur að fara í tækniskóla í Danmörku. Í þá daga voru ekki nein námslán og engir sjóðir til aflögu til hjá fjölskyldunni til að kosta hann í námið. Siggi lét það ekki aftra sér og til að safna sér fé fyrir skólagjöldum og uppihaldi, réði hann sig sem vélstjóri á skip austur á Eskifirði. Ferðin varð ekki einungis til fjár því hún bar einnig aðra ófyrirséða ávexti. Siggi kynntist í firðinum fagra henni Svönu sem hann kvaddi svo eftir vertíðina á leið til náms í Óðinsvéum, Danmörku. Svana reyndist svo ganga með dóttur þeirra, hana Guðrúnu, eða Guju, undir belti, án vitundar Sigga. Hún fæddist árið 1958.

Siggi hóf námið og kom sér fyrir í Odense. Ekki leið á löngu þar til Siggikynntist hinni hálfíslensku mærVibekke, eða Víbsi, eins og fjölskyldan kallaði hana. Hún varð yfir sig ástfangin af þessum „grindhoraða manni sem var ekkert nema hausinn með stóru brúnu augun” eins og Vibsí sagði. Fór hún með hann heim í mat til mömmu sinnar og pabba í frikkadellur í fyrsta sinn. Að dönskum sið tekur maður sér kannski 3 kjötbollur og 6 kartöflur á diskinn, enSiggi, sem var alltaf svo hryllilega svangur, tók sér 6 kjötbollur og 3 kartöflur. Sat afi Sven Åge alveg gáttaður á því hvaða manni hún hafði boðið heim til þeirra í mat.

Hann og Vibsí giftu sig árið 1959, hann þá 26 ára og Víbsí 19 ára. Siggi lagði sig fram við námið og náði loks markmiði sínu sem útskrifaður vélaverkfræðingur. Þau fluttu til Reykjavíkur 1963, en í fremur stuttan stans því þau höfðu þrá eftir því að kynnast stærri heimum en litla Ísland og Danmörk höfðu upp á að bjóða. Þau fluttu til Wisconsin árið 1965 og bjuggu þar til að byrja með hjá …. Þau snéru aftur til Íslands árið 1972 með stækkandi fjölskyldu. Einhver heimþrá var í Sigga því í honum bjó alltaf Íslendingurinn sem saknaði þess að sjá ekki Esjuna sína og norðurljósin. 

Eftir heimkonuna starfaði Siggi hjá fyrirtækjum eins og Álafoss, við uppsetningu véla og hagræðingu alls framleiðsluferlis, en í því var hann sérfræðingur. Þegar það gaus í Vestmannaeyjum árið 1973 fór hann þangað í sjálfboðaliðavinnu við að dæla sjó á hraunið sem ógnaði höfninni. 

Siggi og Vibs voru mikið ævintýrafólk og eitt sinn minnist Guja þess þegar þau allt í einu birtast í heimsókn á Egilsstöðum. Þau höfðu ákveðið að skreppa í heimsókn því þau lánuðu húsið sitt undir kvikmyndatöku eins af gullmolum íslensku kvikmyndasögunnar; “Stellu í orlofi”. Partýið í myndinni var að sjálfsögðu tekið upp í húsinu þeirra. Fyrir Austan naut Siggi afi sín, á meðan, við að vera afi; sást skríðandi um húsið með afastelpurnar á hestbaki. Þetta var óvænt og skemmtileg heimsókn og var góður tími til að kynnastafa sínum sem annars var á ferð og flugi um heiminn.

Hinn stóri heimur kallaði á þau á ný og þau fluttu á ný til Bandaríkjanna árið 1989. Berlínarmúrinn féll það sama ár og bjórinn var leyfður á Íslandi. 

Víbsí var var svo mikill extravert; að vera innan um fólk var henni eins og súrefni. Hún lifði fyrir það eina að skipuleggja og halda veislur, matarboð og partý – Younameit. EnSigg i á hinn bóginn, var svo mikill introvert, og hefði aldrei hugsað sér að bjóða fólki í heimsókn, hvað þá að hann vissi hvernig ætti að fara að því. En ef og þegar hann var kominn í partý og það var búið að skála, þá var rædd pólitík þar til allir voru bláir í framan. Þar kom ósjaldan fram sú skoðun hans að fólk ætti að bjarga sér, vera sjálfstætt og ekki upp á annað fólk komið. Og síðan var dansað. Dansað þartil sólin kom upp.

Ekki fannst Vibeke bara gaman að skipuleggja veislur, heldur einnig ferðalög. Og Sigga var dröslað með í hvert sinn, í sól og sumar, þar sem hann skaðbrann alltaf, jafnvel undir stórum hatti, síðumermum og þykku lagi af sólarvörn, á meðan Víbsí makaði á sig barnaolíu og lá eins og klessa í sólinni í von um að verða brún. Getið nú hvort þeirra fékk illt mein í húðina af þessu - það var nefnilega ekki Víbsí.

Þau ferðuðust meira og minna um allan heim, fóru meðal annars að sjá píramídana og SphynxinníEgyptalandi og Múrinn mikla í Kína.

Siggi starfaði árin í Bandaríkjunum bæði hjá fyrirtækjum og sem sjálfstæður vélaverkfræðingur. Hann var jafnan útsjónarsamur, skapandi í lausnum og fann upp ákveðinn sjálfvirkan öryggisbúnað sem nýttist vel við framleiðslu málmhluta. 

Þau Siggi og Vibsí lifðu góðu lífi saman, hér á Íslandi og í Bandaríkjunum þar sem þau áttu heima í nær aldarfjórðung. Þrátt fyrir að það færi vel um þau þar, ákváðu þau að verja síðustu árunum saman á Íslandi. 

Eftir um 17 ára dvöl í Bandaríkjunum flytja þau aftur til Íslands í mikilli gósentíð fjármálarisanna um miðjan fyrsta áratuginn. Siggi stóð þá á sjötugu og heilsan var farin að gefa sig. Þrátt fyrir það gaf hann ekki ástríðu sína fyrir vélum og uppfinningum í tengslum við þær, á bátinn.

Það vita nú allir um þessa eilífðar vél hans Sigga, sem tók heila eilífð að hanna; þessi sem fór ofan í skúffu þegar alzheimirinn fór að bera á sér. Var Vibsí alveg dauðfegin þegar það gerðist, þar sem hún hafði þurft að heyra hann tala um þessa vél seinustu 50 árin. Árin eftir að Vibsí lést gat vélatæknifræðingurinn ekki setið á sér lengur og var byrjað á nýrri vél. Vatnsvél. Hún hét það þó ekki lengi þar sem útgáfan breyttist á viku fresti. Heyrðu nánir fjölskyldumeðlimir um allt frá geimskipum til vatnsbyssna sem væri verið að teikna. Fallegir draumar deyja seint.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Sigurður Jónsson

Útför

Aðstandendur

Þakkir

Ertu með minningargrein?