Ástkær systir okkar og stjúpmóðir, Sigrún Jóna Jónsdóttir andaðist 2. september sl. á Slagelse Sygehuset Danmörk.

Jarðað verður í kyrrþey að hennar ósk.

[DEFAULT]

Sigrún Jóna var stóra systir mín, ég leit alla tíð upp til hennar. Hún var mér sem önnur mamma þegar ég var lítil. Þegar ég var lítil passaði hún mig oft og þá var stundum farið í næsta hús þar sem við áttum vinkonur. Ég man sérstaklega vel eftir þegar við yngri stelpurnar horfðum með aðdáun á þær eldri túbera og setja upp hárið og mála eyeliner kringum augun. Já á þeim árum var Sigrún mikil skvísa. Það átti nú eftir  breytast þegar fram liðu stundir.  

Sigrún fór til náms bæði hér heima og í Danmörku. Ég flutti norður á unglingsárunum, þá breikkaði bilið milli okkar. En við skrifuðumst á lengi vel.  Nú hef ég fengið nokkur bréfanna til baka og gaman er að  lesa þau og rifja upp gamla tíma. Seinna meir náðum við vel saman. Þegar ég  eignaðist börnin mín sendi hún þeim mikið af flottum prjónaflíkum. Hver og ein var meistaraverk. Hún var mikil prjónakona meðan gigtin leyfði henni.  Enda var hún komin af mjög færu handverksfólki eins og t.d. Sveinsínu föðurömmu hennar sem prjónaði símynstraðar peysur þó hún hafi verið orðin blind. 

Framan af kom hún heim á hverju ári. Þá var ferðast um landið vítt og breitt og slegið upp miklum veislum. Já, þá var gaman. Síðustu árin gat hún ekki skrifað vegna gigtarinnar og fórum við þá að hringjast á. 

Sigrún Jóna var góð systir.  Síðustu árin var hún fangi veikinda sinna. Nú hefur hún fengið langþráða hvíld. Elsku systir, farðu í  friði.

Ég vil þakka þér þú hefur ávalt verið stóra systir mín. Ég vil þakka þér fyrir allt sem við höfum upplifað saman. 

Hápunktur ferða okkar var þegar við fórum til Trelleborg á Vikingasafnið. Óðinn. Thor og Torshamarinn voru okkar menn,

Allar ferðirnar með Sam um Ísland eru mér minnisstæðar. 

Ég kom margar ferðir til Danmerkur næstum árlega, þú tókst alltaf vel á móti mér og við upplifðum margt saman. 

Nú komum við systkinin að kveðja þig hinstu kveðju.

Ég vil þakka Dorte, Katrine og Ernu fyrir umhyggju þeirra. Það er mér mikils virði.

Hittumst í Valhöll. 
Stefán Þórður Guðjónsson 

Sigrún var systirin sem ég kynntist ekki að neinu viti fyrr en ég varð fullorðinn. Hún var 13 árum eldri og var ekki samfeðra okkur hinum systkinunum. Þegar ég var 3 eða 4 ára gamall fór hún 17 ára gömul í hússtjórnarskóla í Danmörku. Þegar hún komi til baka að námi loknu bjó hún ekki alltaf heima hjá okkur.

Hún var í mjög góðu sambandi við föðurfjölskyldu sína þrátt fyrir að hafa aldrei kynnst föður sínum, þar sem hann féll frá þegar hún var aðeins þriggja mánaða gömul. Hún lærði hjúkrunarfræði út á landi og þegar hún lauk því námi fór hún til Danmerkur í framhaldsnám. Þar kynntist hún fyrri manni sínum Sam Jul Jörgensen. 

Sem „fullorðinn“ 18 ára flutti ég til Danmerkur og bjó hjá þeim í nokkra mánuði. Þar kynntist ég fyrst stóru systir minni. Eitt af því fyrsta sem Sigrún sagði við mig þegar hún tók á móti mér í flugstöðinni var „Villi, nu er vi i Danmark og vi snakker vi kun Dansk“. Sigrún reyndist mér afar vel og reyndi að ala mig upp þar sem foreldrum mínum hafði ekki tekist. Það var ekki einungis að læra dönsku eins fljótt og auðið var, heldur líka meðal annars að borða allan þann mat sem hún bar á borð. Hún var afbragðs kokkur. Það var ekki auðvelt til að byrja með vegna þess hve framandi þessi matargerð var fyrir mig, grænmeti, baunir og alls konar krydd sem ég hafði aldrei kynnst fyrr. Amma sagði alltaf að grænmeti væri fyrir kanínur og þannig var ég uppalinn. Ég er mjög þakklátur fyrir allt sem hún kenndi og aðstoðaði mig með. 

1980 flutti ég til Svíþjóðar. Ári seinna fór ég með Hönnu frænku og Bóbó sem þá bjuggu í Trollhättan í ferðalag til Kaupmannahafnar í heimsókn til Sigrúnar sem var þá nýlega tekin saman við Steen. Þar kynntumst við honum og nýrri útgáfu af Sigrúnu. Hún var orðin mun afslappaðri og næstum því „bóhemskur hippi“. Maður fann vel að þau höfðu það gott saman. Ég og systkini mín heimsóttu þau árlega og nutu gestrisni þeirra. Það voru margar góðar stundir sem koma í huga manns þegar ég skrifa þessar línur. Sigrún og Steen ferðuðust nokkrum sinnum til Íslands þar sem hún kynnti hann fyrir okkar fallega landi. Á sjötugs ára afmæli Sigrúnar ferðuðust við öll systkinin með fjölskyldur til að halda upp á afmælið með henni og Steen. Þetta var yndislega heimsókn sem við nutum vel. Eftir þessa heimsókn var það einungis síminn sem við notuðum til samskipta. Seinustu árin, sérstaklega eftir að Steen féll frá í desember 2020 voru Sigrúnu ekki auðveld sökum heilsubrests. 

Við, íslenska fjölskylda Sigrúnar viljum þakka stjúpdætrum hennar, Katarine og Dorte fyrir allan stuðningin og aðstoðina sem þær sýndu henni. Sérstakar þakkir fær vinkona hennar og nágranni, Erna Pedersen sem var til staðar oft á dag til að passa að Sigrún hefði það gott og aðstoðaði hana á allan mögulegan og ómögulegan hátt.

Með þessum orðum kveð ég Sigrúnu og óska hennar góðrar ferðar í sumarlandið.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Sigrún Jóna Jónsdóttir

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Sigrún Jóna var góð systir.

Kæra systir

Sigrún systir