Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
Róbert Bjarnar Marinósson
lést á hjúkrunarheimilinu Sundabúð Vopnafirði 8. maí
Útförin mun fara fram í kyrrþey að ósk hins látna. 


Alúðarþakkir til starfsfólks Sundabúðar Vopnafirði og lækna sem önnuðust hann. 

Róbert Bjarnar Marinósson fæddist 30. Júní 1930 í Reykjavík hann lést á hjúkrunarheimilinu Sundabúð 8. Maí 2024. 
Foreldrar hans voru Guðrún Sigríður Bjarnadóttir frá Rauðabergi á Mýrum í Austurskaftafellssýslu fædd 9. Júlí 1903 látin 22. Febrúar 1968 og Hermanníus Marinó Jónsson Reykjavík fæddur 12. Júní 1900 látinn 10. Desember 1972. 
Systkyni Róberts voru 11. Einn sammæðra bróðir Gunnar Hafsteinn Þorbjarnarson fæddur 1933 og tíu samfeðra systkyn, öll látin nema Jóhanna og Sævar. 
Róbert kvæntist 17. Júní 1960 eiginkonu sinni Guðrúnu Björgu Jónsdóttur fædd 9. Janúar 1933 látin 28. Desember 2010. Þau eignuðust 4 börn. Sigurveig Signý f 1952, Gunnar Róbert f 1954, Ingibjörg Hrönn f 1959 og Magnús Þór f 1969.
Róbert ólst upp fyrstu æviárin í Reykjavík hjá einstæðri móður og var lífsbaráttan oft á tíðum hörð. Hann var svo lánsamur segir hann sjálfur að eignast fóstru hana Ingibjörgu sem alla tíð var honum svo góð. Talaði hann alltaf svo fallega um hana og sagði okkur að einu sinni hafi hún gefið honum hjól sem hann þeysti á um allt á Höfn í Hornafirði. 
En þangað var sendur barnungur í fóstur til móðurbróðurs síns Magnúsar Bjarnasonar og konu hans Sigurnýjar Stefánsdóttur. Þau áttu dæturnar Ástu og Helgu sem hann kallaði alltaf systur sínar og var alltaf mikill kærleikur og væntumþykja á milli þeirra. Hann talaði líka aldrei um Magnús nema sem pabba. Þarna ólst hann svo upp þar til 22 ára aldurs og átti þar góða æsku að okkur skilst. Hann gortaði oft af því við okkur að hann hefði vera meistari á skautum, stökk yfir tunnur og girðingar bæði aftur á bak og áfram. Það gæti hafa verið grunnur að dansáhuga hans, óstöðvandi á dansiböllum hér í den og að sögn dugði gólfið stundum ekki til heldur urðu stólar og borð líka hans dansgólf. 
Róbert hóf sjómennsku 16 ára gamall á Höfn í Hornafirði, fyrst á minni bátum og þá oft sem kokkur en einnig á stærri skipum og má þar til dæmis nefna Ólaf Tryggvason sem þá var nýtt skip á Höfn. 
Róbert flutti til Vopnafjarðar 1952 með unnustu sinni henni mömmu okkar.
Þau byrjuðu að búa í Laufási með Jóni afa. Pabbi hélt áfram sjómennsku eftir að þau fluttu á Vopnafjörð og einnig fór hann á vertíðar á veturnar þegar lítið var um vinnu á Vopnafirði og var hann á ýmsum bátum td aflaskipinu Stíganda frá Vestmannaeyjum. Hann og tengdasonur hans Ólafur Þór sem nú er látinn voru á Ásbergi RE 1973 þegar gosið hófst á Heimaey og aðstoðuðu þeir við fólksflutningana frá eyjum. 
Síðan lá leiðin á gamla Bretting NS 50 sem kokkur í afleysingum síðan á Kristján Valgeir og þá oftast á veiðum í Norðursjónum.
Árið 1974 keypti hann ásamt Ásgeiri Sigurðssyni bátinn Vopna NS 65 og átti hann til ársins 1981. Eftir það var stutt stopp í landi eða þar til hann fór aftur á sjó á Ólöfu NS 69 og eins á Sæborginni með áður nefndum tengdasyni. 
Hann hættir sjómennsku árið 1999 en stundaði eftir það vinnu í landi við beitningu og netafellingar og var oft við þá iðju í þvottahúsinu í Hamrahlíð 20. 
Hann hugsaði vel um garðinn sinn eftir að hann hætti vinnu og sífellt að ditta að húsi og garði. Hann flytur úr íbúð sinni í Sundabúð sumarið 2023 og niður á legudeildina þar sem hann fékk svo hvíldina 8. Maí sl. eftir erfið veikindi. 

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Róbert Bjarnar Marinósson

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Þakkir

Ertu með minningargrein?