Ragnhildur Jósefsdóttir, matráðskona og húsfreyja í Reykjavík, fæddist 5. maí 1929 í Mið- Samtúni í Glæsibæjarhreppi, Eyf. Hún lést á heimili sínu í Reykjavík 27. ágúst síðastliðinn. Foreldrar Rögnu, eins og hún var ætíð kölluð, voru Guðbjörg Halldóra Pétursdóttir, húsfreyja, f. 8.10. 1903, d. 6.10. 1941, og Jósef Friðriksson, f. 4.11. 1891, d. 18.5. 1970, bóndi í Mið-Samtúni, Glæsibæjarhr. og Æsustaðagerði, Saurbæjarhr., Eyf. Systur Rögnu voru þrjár; 1) Sæunn María, f. 12.2. 1924, d. 29.4. 1940, 2) Svanhildur, f. 13.5 1926, 3) Hulda Dalberg, f. 2.3. 1933, d. 24. 1. 1937. Ragna giftist Gústavi Sigurgeirssyni, múrara, f. 5. 11. 1919, d. 25. des. 1993, en þau skildu. Þau eignuðust tvo syni: 1) Ari Brimar, starfsmann á Landsspítala, f. 18.7. 1955 í Reykjavík, eiginkona Ara er Anna Bjargey Gunnarsdóttir, tannsmíðameistari, f. 5. 1. 1955 í Reykjavík. og eiga þau eina dóttur, Berglindi Önnu, f. 23.8. 1976. 2) Gústav Hjörtur, rafeindavirkja, f. 13.7. 1966 í Reykjavík, sambýliskona Gústavs Hjartar er María Lovísa Sigvaldadóttir, húsmóðir, f. 13.6. 1964 í Keflavík og eiga þau þrjá syni, þá Sigvalda Örn, f. 24.10. 1988, Gústav Hjört, f. 6. 10.. 1991 og Ragnar Loga, f. 20. 1. 1998.

Ragna starfaði á barnaheimilunum að Hlíðarenda og Dyngjuborg í Reykjavík yfir 40 ár, þar af síðustu 25 árin var hún matráðskona í Dyngjuborg.

Útför Rögnu fór fram frá Grafarvogskirkju 8. september 1998 kl. 13.30

[DEFAULT]

Ragnhildur Jósefsdóttir Þegar ég frétti að hún Ragna frænka mín væri dáin greip mig sterk tilfinning söknuðar og sorgar. Hún frænka mín var engin venjuleg frænka. Þrátt fyrir mikil veikindi og erfið leit hún alltaf á skemmtilegu hliðarnar á lífinu og miðlaði okkur hinum sem ekki vorum eins fundvís og hún á þær.

Ótal minningar koma fram í hugann þegar ég hugsa til baka. Ég gleymi aldrei stórum pappakassa, fullum af hnetum og öðru góðgæti, sem hún sendi mér frá Danmörku um jólin þegar ég var sjö ára. Í miðjum kassanum var hvítur tjullkjóll með blómi í barminum. Ég hafði aldrei séð aðra eins flík. Þá var Ragna búsett í Danmörku. Þangað fór hún aðeins sextán ára gömul til að vinna og sjá sig um í heiminum. Hún var vel gefin og átti létt með að læra. Í Kaupmannahöfn gekk hún í kvöldskóla, enda þráin mikil eftir að fá að læra. Ennfremur lærði hún matreiðslu á matsölu sem hún vann við í Kaupmannahöfn og minntist þess oft hversu gagnlegur sá tími hefði verið. Hún las mikið og átti létt með að setja saman vísur. Ein hennar besta skemmtun var að fara í leikhús og þær fóru oft saman frænkurnar, Valgerður og hún. Góður vinur Rögnu og félagi í meira en áratug var Sveinbjörn Árnason. Þau ferðuðust mikið saman og tóku þátt í félagslífi eldri borgara og hjá félagi harmoníkuunnenda. Milli þeirra ríkti einstök virðing og væntumþykja.

Hún átti marga vini og hélt mikilli tryggð við sitt fólk. Sjaldan hef ég séð annað eins pakkaflóð og í íbúðinni hennar þegar líða tók að jólum ár hvert.

Það var fastur liður hjá okkur í fjölskyldunni að heimsækja Rögnu frænku á aðfangadag. Það var fastur liður í rútínu jólanna og eins nauðsynlegt og jólasteikin.

Mér brá við þegar hún kom ekki til mín á afmælisdaginn minn síðasta, því það hafði hún gert í meira en 50 ár. Seinna kom í ljós að heilsan leyfði engar heimsóknir þá. Því miður þurfti hún að þjást of mikið síðustu misserin, því að heilsan var farin að bila. Hún vann mikið um dagana. Eftir langa starfsævi var það henni mikil gleði að geta verið með barnabörnunum daglega, en þau Gústi Hjörtur og María bjuggu í sama húsi og Ragna síðustu árin og þá var oft skroppið upp til ömmu. Það var henni líka til mikillar gleði þegar synirnir, Gústi Hjörtur og Ari Brimar, hófu söngnám fyrir fáeinum árum, en þeir bræður hafa báðir fallegar tenórraddir.

Þeir eru margir sem munu sakna Rögnu mikið og ég kveð kæra móðursystur mína með þakklæti fyrir allar indælu samverustundirnar.

Kveðja frá Ólöf, Ásdís Magnea og Aldís Ósk.

Ragnhildur Jósefsdóttir Elsku Ragna mín. Mig langar að þakka þér fyrir alla þá hlýju sem þú sýndir mér og börnunum mínum.

Þegar við komum í heimsókn nokkrum dögum fyrir andlát þitt óraði mig ekki fyrir að það yrði í síðasta sinn sem ég sæi þig. Þú ætlaðir að heimsækja okkur helgina áður. Reyndi ég að ná í þig, því það var svo ólíkt þér að láta ekki vita ef þú kæmist ekki í heimsókn. En þegar ég kvaddi þig og þakkaði þér fyrir hlýjuna sagði ég þér að okkur þætti vænt um þig. Ég vonaði að þú næðir heilsu, því þú hafðir átt við veikindi að stríða í mörg ár.

Aldrei kvartaðir þú, heldur varstu jákvæð og vildir allt fyrir vini og fjölskyldu þína gera.

En nú ert þú farin yfir móðuna miklu. Við vitum að þú hefur hlotið góða heimkomu.

Rögnu okkar þökkum við samfylgdina og allt það góða sem frá henni stafaði.

Við biðjum henni blessunar Guðs og sendum samúðarkveðju til barna hennar og vinar, Sveinbjarnar Árnasonar, sem reyndist henni vel.

Minningin um góða móður og vin mun lifa.

Ragnhildur Jósefsdóttir Andlát Rögnu marka kaflaskil, en síðastliðin tólf ár hefur starfsævi okkar haldist í hendur. Hún lét af störfum fyrir aldurs sakir í maí 1996 og ég skipti um starfsvettvang árinu seinna.

Ragna hóf störf á á vöggustofunni á Hlíðarenda eftir því sem ég veit best árið 1952 og í 44 ár stóð hún vaktina. Þegar vöggustofan fluttist í glæsibyggingu sem Thorvaldsenfélagið færði borgina að gjöf 1963 flutti Ragna með. Uppúr 1970 breyttist vöggustofan í barnaheimilið Dyngjuborg og seinna Ásborg og Ragna stóð vaktina. Ekki veit ég alveg hvenær Ragna tók við ráðskonustarfinu en þegar ég hóf mína starfsævi sem leikskólakennari á Hlíðarenda heyrði ég fljótt sögur af Rögnu í eldhúsinu. Seinna varð ég leikskólastjóri á Ásborg og þurfti vegna starfa minna að hafa mikil samskipti við hana. Á þessum árum hafa komið ótal forstöðukonur, forstöðumenn og svo leikskólastjórar en Ragna réð fyrir sínu ríki í eldhúsinu og lét bröltið í okkur yfirmönnunum lítið á sig fá. Á þeim tíma var eldhúsið ríki í ríkinu. Ragna var fulltrúi kynslóðar sem er að byrja að tína tölunni. Hún mætti til vinnu fyrir allar aldir hvernig sem viðraði og hvernig sem heilsaðist og kom það fyrir að það þurfti að reka hana fársjúka heim. Ég segi stundum að leikskólarnir hafi verið eitt síðasta virki gamallar íslenskrar matargerðar. Þar fengu börn kjötsúpu og slátur og ýmislegt annað sem heyrði til fyrri tíma og þennan mat eldaði Ragna að hætti sinnar kynslóðar. Kímni hennar var ekki alveg alltaf allra. Með okkur vann til fjölda ára kona sem þótti fátt betra en lifrarbuffið hennar Rögnu. Ragna átti það til að senda henni afganga inn á deild með miða sem á stóð, "Með kveðju frá Gregory". Ég sem var nú soddan kálfur vissi ekki fyrr en mörgum árum seinna til hvers kveðjan vísaði og gat þá auðvitað hlegið innilega. Hún hélt öllu vel til haga og það er henni að þakka að skírnarskál, kertastjaki og handsaumaður dúkur sem var notaður við skírnir á vöggustofunni eru enn til í húsinu til vitnis um þá sögu sem það á. Það hafa stundum verið þung sporinn í vinnuna á árum áður er þar var til húsa vöggustofa Thorvaldsen. Ragna sagði mér hvernig henni runnu til rifja aðstæður og örbirgð margra barna sem þar komu. Hún sagði mér að helst hefði hún viljað taka sum þessara barna í fóstur en ekki getað. Örlög þeirra áttu hug hennar og ekki lengra en fyrir þremur árum var hún að reyna að hafa upp á einu þessara barna sem þá var búsett erlendis. Saga vöggustofunnar hefur mér vitanlega aldrei verið skráð, saga Rögnu er órjúfanlegur hluti þeirrar sögu.

Ég votta fjölskyldu Rögnu samúð mína.

Kveðaj frá Ingibjörgu, Sveindísi, Sigrúnu og Díönu. Sveinbjörnsdætur

Ragnhildur Jósefsdóttir Elsku Ragna. Okkur systurnar, dætur Sveinbjörns, langar til að kveðja þig með nokkrum fátæklegum orðum.

Það er erfitt að sætta sig við að þú skulir vera farin, við vissum að þú varst oft lasin en engan óraði fyrir því hversu alvarleg þau veikindi voru sem kölluðu þig svo fyrirvaralaust á brott.

Þú sem varst svo hress í afmæli Sigrúnar og síðan pabba um helgina þar sem þú lékst á als oddi í húsmóðurhlutverkinu, veitandi þínar gómsætu pönnukökur. En skjótt skipast veður í lofti og það dró fyrir sólu í sál þeirra mörgu sem unnu þér.

Okkur systrunum er nú efst í huga að þakka þér Ragna mín, því þú komst sem sólargeisli inn í líf pabba fyrir fjórtán árum og lýstir upp tilveru hans, sem hafði verið einmanaleg og grá í nokkur ár eftir skilnað foreldra okkar.

Það var yndislegt að fylgjast með hvað þið nutuð lífsins saman. Þið voruð alltaf að fara eitthvað; til útlanda, út á land eða í leikhús, og það leið varla sú helgi sem þið fóruð ekki á harmonikkuball eða þá til að hlusta á tónlist og þá aðallega þegar strákarnir þínir voru að syngja.

Gaman var að sjá glettnissvipinn á ykkur þegar þið rifjuðuð upp ferðina síðustu til Kanaríeyja og sýnduð okkur myndirnar.

Okkur systkinunum og börnum okkar varstu mjög góð. Gjafmildi þín var mikil og alltaf var spennandi að taka upp gjafirnar frá þér því þær voru ætíð svo persónulegar og valdar af mikilli natni.

Gott dæmi um það hve þér fannst gaman að gleðja aðra var þegar Didda lýsti aðdáun sinni á handsaumuðum matardúk sem þú keyptir handa Gústa og Mæju. Þú linntir ekki látum og leitaðir linnulaust að svipuðum dúk og fannst hann svo eftir mikla leit og gafst henni í fertugsafmælisgjöf.

Það var einnig unun að heyra þig segja frá augasteinunum þínum, barnabörnunum, sem voru þér mjög hugleikin, þau hafa misst mikið!

Jæja Ragna mín, nú er komið að leiðarlokum og viljum við þakka þér fyrir allt. Við kveðjum þig með söknuði. Minningin um þig mun lifa með okkur.

Megi Guð vaka yfir pabba og öðrum ástvinum þínum og styrkja þá í þessari miklu sorg.

Kveðja frá Hönna Maríu Oddsteinsdóttur

Ragnhildur Jósefsdóttir Mig langar til þess að minnast með nokkrum orðum Rögnu sem var í mörg ár matráðskona á leikskólanum Dyngjuborg sem seinna varð Ásborg. Ragna var ein sú duglegasta kona sem ég hef kynnst. Alltaf var gaman að koma inn í eldhúsið til Rögnu og þeirra sem þar voru með henni. Fyrir utan góða matinn, að ógleymdum myndakökunum sem hún bakaði fyrir hver jól, sem gladdi mörg börnin á leikskólanum, og skemmtilegu stundunum þar sem hún las úr spilunum fyrir okkur, var glatt á hjalla.

Hjá okkur var mikið hlegið og sagðar sögur, og einnig var gaman þegar við fórum í bústaðinn til Elsu, þar sem við skemmtum okkur vel. Margt er hægt að telja upp en verður geymt í hjörtum okkar.

Ég sendi mínar innilegu samúðarkveðjur til fjölskyldu Rögnu, aðstandenda og vina.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Ragnhildur Jósefsdóttir

Útför

Kveðja frá Eddu Magnúsdóttur.

Kveðja frá Ólöf, Ásdís Magnea og Aldís Ósk.

Kveðja frá Kristínu Dýrfjörð.

Kveðaj frá Ingibjörgu, Sveindísi, Sigrúnu og Díönu. Sveinbjörnsdætur

Kveðja frá Hönna Maríu Oddsteinsdóttur