Elsku pabbi minn ❤️
Elsku pabbi ❤️
Sorgin er eins og risastór rússíbani lengst út á ólgusjó, tilfinningarnar bera mann ofurliði einn daginn og þann næsta finnst manni maður geta sigrað heiminn, að þetta verði allt í lagi, en svo kemur önnur brött brekka niður og á augabragði verður allt ómögulegt aftur. Svona hafa næstum allir dagar verið síðan þú fórst. Sumir dagar hafa líka allar tilfinningarnar og þeir eru oft erfiðastir.
Engin orð geta lýst því hvað ég sakna þín mikið, engin orð eru nógu stór til að lýsa þér og engin orð geta læknað sárið í hjarta mér.
Ég er enn að bíða eftir að þú hringir í mig eða bankir á dyrnar og gangir inn.
Ég er þakklát, sorgmædd, sár og reið, með eftirsjá og svo aftur reið en svo verð ég aftur þakklát, þakklát fyrir að hafa átt þig í tæp 26 ár, þakklát að ég gerði þig að afa, þakklát að börnin mín fengu að eiga þig að, þakklát að þú leiddir mig í gegnum lífið og þakklát að þú leiddir mig inn kirkjugólfið þegar ég giftist Hafþóri mínum.
Reið og sár út í heiminn fyrir að hafa tekið þig svona snemma, fyrir að hafa lagt þessi ömurlegu og sáru veikindi á þig, fyrir að berja niður þann sterkasta og hugrakkasta sem ég þekki.
Ég held þú hafir innst inni verið hræddur í öllu þessu ferli en þú sýndir það aldrei, þú virtist taka þessum veikindum af æðruleysi og jákvæðni, því þú ætlaðir að vinna og þú vildir gera allt til að passa uppá okkur fólkið þitt. Ó, þú ætlaðir sko að vinna þetta helvíti!
Elsku pabbi ég sakna þín svo sárt.
Það er sárt að geta ekki deilt gleðistundum og góðum árangri með þér, það var sárt að geta ekki sagt þér frá góðum námsárangri en ég tileinkaði lokaverkefninu þér ❤️
Það er sárt að hafa ekki fengið að kveðja þig, en ég veit þú nýtur þín í draumalandinu hlaupandi upp um fjöll og fyrnindi á skytteríi eða að smala, fullur orku og laus við nístandi verki.
Ég elska þig út í geym og aftur heim þúsund sinnum og sakna þín óendanlega mikið ❤️
Þú munt ávalt eiga stóran stað í hjarta mínu elsku pabbi, þar til næst ❤️
Þín dóttir að eilífu,
Halldóra Aðalheiður Ólafsdóttir
