Ég hef haft samvískubit síðan þú yfirgafst okkar heim, því ég átti ekki heimangengt úr sveitinni suður á þeim vetri, enda hefði Ingu minni kannski ekki orðið mikill styrkur að mér þá, svo mikið var áfall hennar. En ég vil að þú vitir og held að þú gerir það þar sem þú ert, að þið Inga gjörsamlega björguðuð mér frá að enda líf mitt þegar sem mest gekk á milli okkar Stefáns Þorvarðarsonar, barnsföður míns. Það þarf ekki að tíunda þau ósköp frekar.

Þetta er minning sem sækir á mig núna þegar ég eldist og hef loksins fundið elsku Ingu okkar aftur. Kannski hefði orðið meiri hjálp í mér í málaferlunum við hina óhæfu móður þína ef islendingabok hefði verið komin til og ég hefði vitað hversu skyld ég var þeim Brautarholtsbræðrum, á ég þá aðallega við við Pál sem við áttum mest samskipti við, eða amk ég, í jarðamálunum um Saurbæinn þinn. Hann hefði kannski orðið að meira liði, því frændrækinn sómakarl var hann.

Það er yndisleg tilfinning að koma loksins aftur í Skógarás til Ingu þinnar, í fallega húsið sem þið byggðuð og svo margar góðar minningar eru tengdar við. Þar er góður andi.

Þið vissuð alltaf miklu meira en mín eigin fjölskylda hvað gekk á, ég leyndi mitt fólk því eins og ég gat og geri enn barna minna vegna. Fannst þetta skammarlegt. 

Ég veit þú áttir ekki auðveldan uppvöxt, en þú varst sá eini komst nokkurn veginn heill út úr uppeldinu í Saurbæ af systkinunum, af því þú nánast ólst þig upp sjálfur. Gerðir það sem þurfti að gera til að komast af, kynntist þinni yndislegu Ingu og hennar fjölskyldu. Og tengdamóðir þín, hún Systa, þessi yndislega kona...þá sástu fyrst hvernig mömmur áttu að vera, en hafðir aldrei komist í kynni við fyrr hvernig venjulegar mömmur ættu að vera. Enda veit ég þú dýrkaðir hana. Maggi tengdapabbi þinn, sem kallaði mig „Gunnu gardínu“, mér hefur alltaf þótt smá vænt um það, enda eina viðurnefnið sem ég hef fengið, svo ég viti. Eitthvað vinalegt við það.

Þó seint sé sagt, þá vil bara að þú vitir hvað mér þótti vænt um þig og ykkur Ingu mína og hve mikils virði mér er í dag að hafa náð að tengjast henni aftur. Og ég trúi því Óli minn að þú hafir haft hönd í bagga með að leiða okkar Ingu leiðir saman eftir öll þessi ár. 

Hún saknar þín og hugsar til þín alla daga, það veit ég

Ég bið Guð að blessa minningu þína, Ólafur Finnur Böðvarsson og er þess fullviss að ekki verður langt þar til við og Inga þín hittumst hinum megin. Því eitthvað segir mér að ekki verði langt okkar Ingu á milli.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Ólafur Finnur Böðvarsson

Útför

Ertu með minningargrein?