Margrét lést á hjúkrunarheimiinu Sóltúni 14. nóvember 2023. Útförin fór fram í kyrrþey að hennar ósk.  

[DEFAULT]

Þar sem englarnir syngja sefur þú
Sefur í djúpinu væra
Við hin sem lifum, lifum í trú
Að ljósið bjarta skæra
Veki þig með sól að morgni
Veki þig með sól að morgni

Tengdamóðir mín Margrét Stefánsdóttir var lögð til hinstu hvíldar í dag 28. nóvember.

Ég kynntist þér þegar ég kynntist Stefáni elsta syni þínum 1984. Það var svo merkilegt hvað fyrstu kynni okkar voru ljúf og við urðum fljótlega góðar vinkonur. Þú varst algjör engill í mínum huga. Hittumst oft, þú varst mikill stuðningur við okkur þegar Íris Harpa fæddist þá bjuggum við í kjallaranum í Þingholtsstrætinu. Það var ómetanlegt að hafa þig og getað leitað til þín. Þú varst alltaf boðin og búin og hafðir gaman að Íris Hörpu, þú söngst fyrir hana og sagðir henni sögur. Varst alltaf að miðla fróðleiksmolum til hennar. Ég man alltaf þegar Eva Sóley var lítil tveggja ára þá sagðir þú að þær væru svo ólíkar að það væri eins og svart og hvítt. Íris Harpa róleg og dundaði sér en Eva Sóley alltaf á ferðinni að brasa og vesenast. Stelpurnar elskuðu báðar að vera hjá þér, gramsa í gömlu dóti, byggja teppahús, nota kinda- og hvalbein í leik og klæða sig í gömul föt, borða soðinn fisk og lifrarbuffin þín. Þú hentir engu, reyndir að nýta alla hluti á einhvern hátt og öll föt voru geymd. Þetta var gósenland fyrir litlar skvísur. Þú varst svo dugleg að hrósa stelpunum mínum og þú og Eva Sóley áttuð sameiginlegt áhugamál sem var fatnaður. Eva Sóley naut þess að máta gömul föt af þér og hlusta á sögur um fötin, uppruna þeirra o.fl. ef þér fannst þau fara henni betur en þér þá gafstu henni þau. Eva Sóley var svo stolt þegar hún kom heim með föt frá þér. Þú sýndir þeim báðum svo mikinn áhuga og öllu því sem þær voru að gera.

Þú trúðir mér fyrir ýmsu og ég veit þess vegna að líf þitt var ekki alltaf auðvelt. Þú varst oft undir miklu andlegu álagi af ýmsum ástæðum, hringdir oft í mig og við áttum löng samtöl um lífið og tilveruna. Þú baðst mig fyrir okkar samtöl og þau varðveitast hjá mér, trúðu mér.  Þú hafðir gaman af ferðalögum og þið Alli fóruð víða. Bjugguð erlendis og fóruð víða innanlands.  Ég átti þig sem aðra mömmu, gat leitað til þín með hvað sem var, það er dýrmætt og gleymist ekki. Ég man þegar við Stefán skildum fyrir nokkrum árum þá sagðir þú mér að það myndi ekkert breytast í okkar samskiptum eða samskiptum þínum við stelpurnar, það fannst okkur dýrmætt. Þér fannst erfitt að flytja úr húsinu ykkar og flytja í húsnæði fyrir eldri borgara. Þar fór lífið að þyngjast, þú reyndir eins og þú gast að sinna Alla, sem var orðinn heilsulítill, þú fórst lítið út, gast ekki hugsað þér að skilja hann eftir einan, en svo kom að því að þú gast ekki meir. Þið fóruð hjúkrunarheimili, ekki á sama stað. Þar kom í ljós að Alzheimer hafði greinst hjá þér. Ég man í eitt sinn þegar ég kom til þin á Landakot, þá sagðir þú við mig að þú ættir eina ósk og sú ósk var að komast á elliheimili þar sem væri fjör og fólk sem hægt væri að ræða við og þig langaði að taka þátt í félagsstarfi. Ég man þegar við heimsóttum þig með Hugrún Köru dóttir Írisar Hörpu á Landakot og þú gast ekki haft af henni augun og beiðst spennt eftir næsta langömmubarni sem kom í sumar en það er hann Almar Þór sonur Evu Sóleyjar. Þú varst einstaklega barngóð amma og langamma.

Fyrir tveimur mánuðum fluttist þú á Sóltún og þar er Alli líka en þið voruð ekki saman í herbergi. Þegar ég kom til að kveðja þið í hinsta sinn kom kona sem vann á Sóltúni og sagði frá því að þú hefðir verið svo hress, fyrir utan tvær vikur sem þú varst veik. Þú varst glöð og kát og virkilega yndisleg eins og hún sagði. Tókst þátt í starfinu og aðstoðaðir m.a við að ganga frá þvotti en þegar þú komst að því að þú fengir ekki borgað fyrir þvottinn tilkynntir þú að þá myndir þú hætta, þetta var nokkrum dögum fyrir andlát þitt. Að morgni14. nóvember varstu farin, lífið hvarf, ósk þín hafði ræst, þú varst þreytt og kvaddir þetta líf á svo friðsælan hátt. Elsku Maggý mín ég mun alltaf sakna þín, þú kenndir mér svo margt. Eva Sóley og Íris Harpa minnast þín sem ofurkonu sem var alltaf til staðar fyrir þær og þeim fannst gott að koma til þín. Við mæðgur töluðum oft um hvað lífið var stundum óvægið í þinn garð því þú áttir það ekki skilið. Nú ferð þú til Sumarlandsins og þar hittir þú foreldra þína og systur. Í mínum lífsbakpoka eru mörg góð heilræði frá þér. Elsku Maggý vinkona og tengdmamma hvíl í friði, takk fyrir þig og þitt líf, þú átt stórt pláss í mínu hjarta– megi góður guð blessa brottför þína til Sumarlandsins. 

Það fyrsta sem mér dettur í hug þegar ég minnist þín er góðvild. Þú varst svo góðhjörtuð og vildir allt fyrir alla gera. Við vorum líkar að því leyti, að okkur fannst ekki leiðinlegt að spjalla um allt og ekkert, og eins og mér, þótti þér ótrúlega gaman að fá heimsóknir. Við sátum oft, tímunum saman, að spjalla um allt og ekkert í eldhúsinu. 

Ég á svo margar góðar minningar með þér, bæði úr Þingholtsstrætinu og úr kofanum. Í ófá skiptin, fengum við frænkurnar að gista hjá þér í Þingholtsstrætinu og vá hvað það var gaman! Við gátum leikið okkur með allskonar dót sem þið afi höfðuð annað hvort fundið í sveitinni eða keypt í útlöndum. Þú áttir líka fataherbergi sem okkur fannst skemmtilegt að gramsa í gegnum og máta hina ýmsu hælaskó, hatta og slæður. Mér leið alltaf vel þegar ég kom til þín, hvort sem ég var 5 ára eða þrítug.

Aðalsportið þegar ég var lítil, var þó að fara í upp í kofa með ykkur afa. Ég man að mér fannst alltaf undarlegt að þú værir ekki með bílpróf, en keyrðir upp helbratta malarbrekku þegar við vorum á leiðinni upp í kofa, enda varstu algjör töffari. Í kofanum eyddum við mörgum góðum stundum og drukkum heitt kakó úr gömlum, upplituðum plastílátum af kaffijógúrt.

Elsku amma, ég veit að hvar sem þú ert núna, þá ertu annað hvort í símanum eða með fólk í heimsókn og vonandi ertu að hlæja að einhverju góðu slúðri sem þú varst að heyra. Sjáumst síðar.

Amma mín var ein af þeim konum sem var alltaf til staðar fyrir alla og vildi alltaf hjálpa. Hún hrósaði mér alltaf þegar við hittumst og ég fann alltaf til hlýju þegar ég var í kringum hana. Ég sá hana aldrei reiða, pirraða eða þreytta. Við áttum margar góðar stundir, sérstaklega þegar við fórum í gegnum fötin hennar og sögurnar sem fylgdu hverri flík, hún bað mig stundum að máta fötin og gaf mér þau ef henni fannst þau fara mér betur. Það er akkurat það sem lýsir henni best, hvað hún var alltaf gjafmild.

Hún amma mín var sjaldgæft eintak, algjört gull. Elsku amma, öll skiptin sem ég fór í ævintýraferðir um Þingholtstrætið og skoðaði kassana með steinunum og ígulkerunum, þegar glerborðið var opnað og ég mátti snerta brothættu fallegu hlutina þína. Allar minningarnar mínar hjá þér eru svo fallegar, sérstaklega því þú varst alltaf svo hlý og góð. Tjöldin sem við Íris bjuggum til uppi með öllum teppunum þínum og öllum koddunum. Þú leyfðir okkur alltaf að gera allt sem við vildum og hvenær sem okkur hentaði, þú sagðir aldrei nei. Þú tókst alltaf á móti okkur eins og við værum kóngafólk, allt borið á borð og stússast í kringum allt og alla. Hvar sem þú ert núna elsku amma mín, þá veit ég að það er loksins einhver að stússast í kringum þig. 

Ég mun minnast þín alla daga og ég veit að þú ert komin á betri stað. 

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Margrét Stefánsdóttir

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Minning um góða tengdamóður

Kveðja til elsku ömmu Maggý

Amma Maggý kveðja