Ástkæra eiginkona, móðir, tengamóðir, amma og langamma, Margrét Ásta Jónsdóttir, lést mánudaginn 7. ágúst á sjúkrahúsi á Spáni.

Margret Ásta Jónsdóttir var fædd þann 9 júni 1951 í Humlebek Danmörku og bjó þar með foreldrum til 3ja ára aldurs. Hún var gjarnan  kölluð Ditta (Ditte menneskeds barnet),enn var skírð þegar fjölskyldan sneri til Íslands.

Hún vann margvísleg störf um ævina, Flugfreyja hjá Loftleiðum, hlaðfreyja hjá Loftleiðum í New York, yfirflugfreyja hjá Kabo Air Nigeriu 1987. Rak sitt eigið fyrirtæki í Belgíu sem kynnti og seldi íslenskan fisk. og má segja að hún hafi gjörsamlega gjörbreytt sölu á ferskum fisk til Belgíu og víðar en gámafiskur var þá í hámæli.

Hún varð að hætta vinnu vegna þráláts brjósklos í baki 1997.

Síðustu árin bjó hún á Spani og lauk ævi sinni þar. 7 águst 2023.

[DEFAULT]

 „Love you“ voru ávalt kveðjuorð Dittu og Binna þegar við kvöddumst. Þau kenndu mér að segja þessi tvo orð eftir að hafa dvalist hjá þeim sumarlangt í New Orleans árið 1985. Ég var þá 15 ára gömul og hafði aldrei heyrt þessi orð notuð fyrr og fannst þau einstaklega hallærisleg – of amerísk - þar til ég vandist að nota þau sjálf, alla tíð síðan.

Binni var, eins og mamma segir, hennar besti bróðir: Systkinabörn á sama aldri sem bundust tryggðarböndum sumarið sem þau voru send til Kanada sem fulltrúar fjölskyldunnar, til að styrkja bönd við ættingjana vestanhafs, afkomendur afabróður þeirra.

Hann reyndist fleirum besti bróðir – ef ekki öllum sem hann kynntist á sinni ævi. Þrátt fyrir að hafa lifað lungann af ævinni fjarri heimahögum, í ólíkum heimshornum, var það einstakt hversu góðu sambandi hann hélt við ættingja og vini á Íslandi og út um allan heim. Það voru margir sem fengu að njóta hans gæsku og kærleika. Það var alltaf hægt að hringja í Binna, hvenær sem var, hvað sem á bjátaði, alltaf átti Binni góð ráð, vel hugsuð út frá hans skynsemi - og jafnaðargeði.

Leiðir okkar lágu aftur saman í Belgíu, þar sem þau Ditta bjuggu um árabil. Þó að þau væru þá komin á virðulegan aldur, og flestir þeirra jafnaldrar sestir í helgan stein, létu þau ekki deigan síga. Aldrei hætti Binni að vinna, ef vinnu skyldi kalla. Allt sem flogið getur var hans helsta hugðarefni – hans ástríða – rétt eins og Ditta.

Samskipti okkar urðu enn meiri á síðari árum, þá á Spáni. Það leið varla vika sem við vorum ekki í símasambandi. Sú óþrjótandi ástúð og kærleikur sem þau sýndu hvort öðru, sem og þeirra samferðafólki eins og mér, verður mér ævinlega fyrirmynd. 

Og þau kvöddu mig með orðunum „love you“.

Nú kveð ég þau með sömu orðunum – „Love you too“.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Margrét Ásta Jónsdóttir

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Ditta og Binni