Elskuleg móðir mín tengdamóðir, amma og langamma Klara Elísabet Helgadóttir er látin


Klara Elísabet Helgadóttir, fædd 15. apríl 1935, dáin 19. október 2023. Klara fæddist á fæðingarheimili Reykjavíkur á Miklubraut 1. Foreldrar hennar eru Elísabet Edilonsdóttir, f. 8 júlí 1898 -d. 12. ágúst 1973 og Guðlaugur Helgi Vigfússon f. 6. apríl 1896 – d. 1. Júlí 1952. Hún átti fjórar systur og einn bróðir samfeðra og tvo bræður sammæðra.Fyrstu fjögur árin ólst hún upp í Reykjavík þar sem hún m.a. dvaldi um tíma á vöggustofu og öðrum heimilum en var eftir það send til fjarskyldra ættinga í Skarð á Vatnsnesi.Í Skarði átti hún bæði góða og erfiða tíma. Grunnskólaganga  hennar voru bara örfáir mánuðir í farskóla þar sem hún lærði að lesa og skrifa. Nítján ára flytur Klara frá Skarði og fer í vist til Reykjavíkur þar sem hún hafði umsjá með barni á heimilinu og hafði einhver laun auk fæðis og húsnæðis. Þar fékk hún tækifæri til að læra kjólasaum og var hún alla tíð þekkt fyrir saumahæfileika sína. Hún saknaði þess ævinlega að hafa ekki getað menntað sig.Hún kynnist Vilbert Stefánssyni einhverjum árum eftir að hún flytur suður og þann 26. desember 1959 giftu þau sig. Fyrir átti Vilbert fimm börn þau Stefán, Ólaf, tvíburana Hauk og Ingibjörgu sem bæði eru látin og síðast Guðríði. Börn Klöru og Vilberts eru Birna fædd 13. júlí 1959, Hrafnhildur f. 2. okt. 1965, Harpa f. 10. mars 1967 og Bjarki 28. apríl 1968 – d. 6. okt. 2023.  Árið 1960 flutti fjölskyldan á Akranes og bjó þar um hríð. Við upphaf 8. áratugarins skyldu Klara og Vilbert og stuttu síðar kynnist hún Einari Jónssyni og hófu þau sambúð. Fyrir átti Einar 5 börn. Árið 1977 flytur fjölskyldan á Hvammstanga. Þar vinnur Klara ýmis störf utan heimilis, en hún vann lengi vel á sjúkrahúsinu og síðar á ýmsum tímum í fyrirtækjum Hörpu dóttir sinnar. Klara þótti ósérhlífin við störf sín hvar sem hún kom á sinni starfsævi. Á tímabilum var hún í fleiri en einni vinnu og þegar börnin voru ung  og minna á milli handanna tók hún oft að sér að sauma á fólk til að drýgja tekjurnar. Enda var hún afburða góð og vandvirk saumakona. Klara naut þess að hafa mikið fyrir stafni og var ýmist prjónandi eða að vinna handverk í gleri. Hún vann rétt fram yfir áttrætt í söluskálanum á Hvammstanga hjá dóttur sinni og í fjölskyldunni var gjarnan grínast með að hún væri elsti bensíntittur á landinu, líka þá var hún enn sem fyrr rösk í vinnu og gekk í flest störf.  Klara vildi ævinlega létta undir með börnum og barnabörnum sínum með því sem hún gat hverju sinni. Hún var viljug að líta eftir barnabörnunum hvenær sem hún gat og ýmist saumaði eða prjónaði á þau flíkur. Þær telja sennilega mörg hundruð flíkurnar sem hún saumaði um ævina. Einn af mörgum kostum Klöru var hversu námsfús hún var og kjörkuð að tileinka sér nýjungar og tækni. Rúmlega fertug tók hún bílpróf og síðar um 65 ára aldur keypti hún sína fyrstu tölvu og snjallsíma þegar þeir komu til skjalanna. Hún var dugleg að fikta sig áfram og naut oft liðsinnis barnabarnanna. Hún var á facebook til að geta fylgst með afkomendum og vinum og hafði gaman af því að fá Snapchat frá fjölskyldumeðlimum. Vegna æsku sinnar fann Klara til mikillar samkenndar með þeim sem komu inn í fjölskyldur sem fósturbörn og einnig með þeim sem stóðu hallari fæti í lífinu. Hún átti auðvelt með að setja sig í þeirra spor. Þau barnabörn Klöru sem voru í mestum samskiptum við hana lýsa henni sem sterkri og þrautseigri. Réttsýnni, uppátækjasamri, fyndinni og skemmtilegri konu sem var með smitandi og innilegan hlátur. Hún var umhyggjusöm og þolinmóð við barnabörnin og var fljót að bregðast við ef einhverjum vantaði stuðning. Fyrir mörg barnabörnin var Klara svo miklu meira en amma, í raun ná enginn lýsingarorð yfir það hversu mikils virði hún var þeim. Hún var amma svo margra, hvort sem það voru tengdabarnabörn eða skábörn og fór alla leið með að hjálpa sínum. Hún tók vel á móti öllu því fólki sem kom með börnum og barnabörnum og gerði aldrei greinarmun á fólki. „Amma var náttúruafl” eins og eitt barnabarnið sagði.Enginn vafi er á því að mikil áföll í æsku höfðu djúpstæð og varanleg áhrif á hana og orsakaði það meðal annars að hún gat verið hvatvís og ör og átti það til að tala áður en hún hugsaði sem endaði þá oft í einhverju óborganlega fyndnu. Hún hafði alla tíð ríka þörf fyrir að tilheyra, eiga fjölskyldu og vera elskuð enda missti hún af því að alast upp hjá foreldrum sem elskuðu hana skilyrðislaust. Það hafði djúp áhrif á sjálfsmynd hennar og samskipti hennar við annað fólk. Klara átti ekki alltaf auðvelt með að sýna eða tjá raunverulegar tilfinningar sínar gagnvart þeim sem skiptu hana mestu máli í lífinu.Enda hvernig á einstaklingur að geta það sem upplifði það sem hún þurfti að upplifa. Hún átti þó auðveldara með það gagnvart barnabörnunum. Fráfall Klöru, mömmu, ömmu, tengdaömmu og langömmu skilur eftir sig tóm sem erfitt er að fylla og söknuðurinn er ólýsanlega sár. Það er þó huggun í öllu þessu að elsku mamma þarf ekki að þjást meira.

[DEFAULT]

Dagurinn sem ég hef kviðið fyrir síðan í barnæsku varð þá að veruleika. Elsku amma mín sofnaði svefninum langa þann 19.október.

Hvernig kveður maður þann sem hefur fylgt manni í gegnum lífið. Þann sem hefur alltaf elskað mann skilyrðislaust og verið til staðar frá fyrstu stundu?

Þakklæti er mér efst í huga þegar ég hugsa til þín.

Amma mín var svo miklu meira en amma. Engin orð ná utan um það hversu mikils virði hún var mér og börnunum mínum. Amma var einstök kona, hún var fyrirmyndin mín. Amma var sú sterkasta manneskja sem ég hef kynnst. Hún þurfti að þola meira en flestir í þessu lífi, en aldrei kvartaði hún. Hún fann alltaf leið til þess að lifa af og sjá það besta í erfiðum aðstæðum. Amma var mikill húmoristi og hló hátt og innilega, þegar amma hló þó hlógu allir með. Ég þekki fáa á hennar aldri sem að voru jafn duglegir og hún að fylgja tækninni. Amma var nefnilega óhrædd við að tileinka sér nýja hluti. Hún var alltaf til í að gera allt með manni og fyrir aðra.

Elsku amma sem kenndi mér svo ótal margt. Hún kenndi mér að elda og baka, blettahreinsa og þvo þvott. Að klára leiðinlegu verkin fyrst, skipuleggja mig og vinna hratt. Að pirra mig ekki á einhverju ómerkilegu, standa með sjálfri mér og gefast aldrei upp. Muninn á réttu og röngu. Amma kenndi mér lífsgildin, að meta hverja stund því við vitum ekki hver tími okkar hér á jörðu er langur. Hún minnti mig oft á það að einn daginn þegar að mín börn væru orðin fullorðin myndi ég sakna erfiðu tímanna. Sakna þess að hafa ekkert að hugsa um nema mig sjálfa. Amma kenndi mér að vera til staðar fyrir aðra og ekkert væri mikilvægara en að eiga fjölskyldu, því hún þekkti það af eigin raun að eiga hana ekki. Amma kenndi mér að fjölskylda er allskonar og hún væri fólkið sem að skipti mann máli. Blóðtengsl skiptu ekki máli, amma tók öllum vel og hún elskaði allt sitt fólk.

Það er svo fallegt að heyra þá sem þekkja mig lýsa því hvernig amma var. Amma var amma allra, amma var hjálpsöm, amma var nagli, amma var vinnusöm, amma var gull, amma var húmoristi, amma var sterk, amma var hugrökk, amma var hlý, amma var með sterkar skoðanir, amma var töffari, amma var hvatvís, amma var hreinskilin, amma var náttúruafl. Ég get haldið endalaust áfram því að amma var svo miklu meira en amma.

Amma var mér svo dýrmæt, hún var mitt skjól, það var hvergi betra að vera en hjá henni. Á erfiðum dögum heyrði ég í ömmu, á góðum dögum heyrði ég í ömmu. Takk elsku amma fyrir að hafa stutt mig í gegnum allt, fyrir að styðja mig í verða sú kona sem ég er í dag.

Takk fyrir að leyfa mér að gera mistök og vera til staðar þegar ég rak mig á. Eftir að ég varð fullorðin varð mér ljóst hversu mikil forréttindi það var að eiga þig að. Takk fyrir þolinmæðina og alla ástina. Takk fyrir að hafa verið börnunum mínum sami kletturinn og stoðin. Takk fyrir allt amma, ég á þér allt að þakka. Ég ætla að enda þetta á orðunum sem að við sögðum við hvor aðra rétt fyrir andlát þitt „ég ætla að eiga þig líka í næsta lífi“

Elsku amma mín við sjáumst í svefninum.

það sem verður aldrei nægjanlega þakkað.

finn ég bænirnar, sem þú baðst fyrir mér.

Því með nestið sem amma mín gaf mér,

Mig langar til að minnast Klöru minnar hér.

Mikið sem ég sakna hennar, minnar góðu traustu vinkonu og er rétt að átta mig á því að ég get ekki skottast yfir götuna til hennar í spjall um allt milli himins og jarðar.

Eða við skottast saman um bæinn í allskonar erindagjörðum. 

Klara mín fékk mjög erfið lífsins spil í hendur í bernsku, hún sagði mér frá þeirri erfiðu lífsreynslu.

Hún var samt hugrökk kona og vildi sérlega á síðari árum standa á eigin fótum, skulda engum neitt en alltaf velviljug.

Kona sem vildi klæðast vel og hafa sig til.

Hún var stolt af börnum sínum, barnabörnum og langömmubörnum  og elskaði að sína mér fallegar myndir af gullmolunum sínum.

Þó að 29 ár hefðu skilið okkur að aldri,,, þá fann ég það yfirlegt ekki,,,,Klara vildi halda í við okkur sem að yngri voru og gerði það sannarlega,,, var alltaf til í glens og skemmtileg heit og að nota tæknina.

Ég get skrifað hér ótalmargt, hvað við gerðum saman en ég geymi það hjá mér í minningunni, þó þótti mér afar vænt um er eitt sinn hún sagði við mig : Erna þú ert sólin mín, þú ert bara eins og eitt af mínum börnum.  Það þótti mér afar vænt um. 

Ég mun minnast minnar elskulegu Klöru með þakklæti fyrir allt og allt og vona innilega að nú muni sólin skína á hana.

Sakna þín alltaf , elska þig, allt okkar er geymt,gleymi þér aldrei <3

Elsku mamma.Þú hefðir orðið 89 ára í dag 15 apríl. Þó það séu 6 mánuðir liðnir síðan þú fórst,  þá er hluti af þér samt hér því það er svo margt sem minnir á þig alla daga. Ilmvatnsglasið þitt sem stendur inná baðherbergi, uppskriftabókin þín í eldhúsinu, eiginleikar og taktar sem ég sé í sjálfri mér og hjá afkomendum mínum og ótal minningar sem sækja á. Þú varst að mörgu leyti svo mögnuð elsku mamma og frábær amma og langamma sem vildir allt fyrir okkur gera. Þú elskaðir mest af öllu að vera í kringum barnabörnin og langömmu börnin og varst alltaf boðin og búin að passa þau, skutla, sækja, sauma eða spjalla. 

Ég er svo þakklát fyrir einlægu samtölin okkar sem við áttum mánuðina áður en þú lést. Við ræddum æskuna þína, vonir og drauma, einnig þá sem aldrei rættust og vonbrigði sem því fylgdi. Við ræddum ást og missi og hvernig lífið leiðir mann oft á þann stað sem maður ætlaði sér aldrei á. Ég hef fáa hitt sem hafa farið í gegnum jafn hörmuleg áföll og þú þurftir að ganga í gegnum í æsku. Börn í samskonar aðstæðum hafa veslast upp og dáið en þú þroskaðir með þér ótrúlega seiglu sem kom þér í gegnum allskyns verkefni, í gegnum lífið sjálft. 

Það er sárt og getur verið kripplandi að alast ekki upp hjá foreldrum og finnast maður ekki velkomin í þessa tilveru. Tilfinningaleg tengsl í frumbernsku og rétt umhyggja eru grunnur að heilbrigði hvers manns og nauðsynleg fyrir eðlilegan þroska. Þessi skortur á tengslum í bernsku og áföllin mörkuðu þig og mótuðu fyrir lífstíð og ákvörðuðu í raun þá stefnu sem líf þitt tók. En þrátt fyrir allt varstu í eðli þínu lífsglöð og húmorísk, gjafmild og góð við þá sem minna máttu sín.

Við greindumst báðar með krabbamein á sama tíma, þú með engar lífslíkur og ég með miklar. Þrátt fyrir þann dauðadóm þá hafðirðu miklu meiri áhyggjur af mér en sjálfri þér og hringdir iðulega til að athuga hvernig mér liði og til að hughreysta mig. það er lýsandi fyrir þig. Þú hringdir líka í mig dauðveik tveimur vikum áður en þú lést til að segja mér að frá andláti Bjarka bróður og settir alla þína orku í að hugga mig. Þú vissir hversu niðurbrotinn ég var yfir dauða hans. 

Elsku mamma, við vorum ekki alltaf sammála og ekki alltaf sáttar en við vissum báðar að við elskuðum hvor aðra út yfir gröf og dauða og vorum tengdar sterkum órjúfanlegum tilfinningaböndum. Það sannaðist á dánardaginn þinn. Ég vissi að ég yrði að fara til þín og kveðja einmitt þann dag. Ég er ólýsanlega þakklát fyrir að hafa treyst því innsæi og fyrir að geta verið hjá þér þegar þú skyldir við. Að fá tækifæri til að nudda vinnulúnu hendurnar þínar, strjúka þér í framan og segja þér í síðasta sinn að ég elskaði þig, þér væri óhætt að sleppa tökunum og fara. Kannski var það táknrænt að þú skyldir draga síðasta andardráttinn undir laginu hans Bubba „æðri máttur“. Ég trúi því allavega að Guð geymi þig og þú sért umvafinn sálum sem eru þér tengdar og elska þig. Elsku mamma, takk fyrir allt. Það var enginn eins og þú 

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Klara Elísabet Helgadóttir

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Elsku amma mín

Söknuður

Elsku mamma.