Nonni frá Sælingsdalstungu kvaddi þennan heim í faðmi fjölskyldunnar,  aðfaranótt 31. maí 2025. 

Nonni verður jarðsunginn frá Hvammskirkju í Dölum. 

Jón J. Benediktsson fæddist í Reykjavík 15. ágúst 1947. Hann lést á sjúkrahúsinu á Akranesi 31. maí 2025.

Foreldrar hans voru Helga Jónsdóttir f. 1927, d. 2024 og Benedikt Gíslason f. 1922, d. 1974.

Systir Jóns er Sigríður Benediktsdóttir f. 1952. Hún er gift Garðari Hilmarssyni f. 1951.

Fjölskyldan bjó í Reykjavík en flutti í Dalina þar sem þau byggðu íbúðarhús í Miðgarði á landi Sælingsdalstungu í eigu foreldra Helgu. Jón lauk fullnaðarprófi frá Laugum í Sælingsdal og sótti nám við Bændaskólann á Hvanneyri í tvo vetur.

Jón kvæntist þann 1. nóvember 1975 Guðrúnu Júlíönu Ingvarsdóttur, sjúkraliða, f. 3. júlí 1955. Börn þeirra eru:

Eyþór Ingi, tónlistarmaður, f. 29. nóvember 1973. Eiginkona hans er Elvý Guðríður Hreinsdóttir, kennari, f. 8. október 1971. Dætur Eyþórs eru Rakel Ýr f. 1993 og Katla f. 2007. Synir Elvýjar eru Óðinn Snær f. 1997, Birkir Blær f. 2000 og Hreinn Orri f. 2003. Synir Rakelar eru Jón Wiggo og Gunnlaugur Viðar.

Margrét Kolbrún, kennari, f. 6. september 1976. Börn hennar eru Fanney Lind f. 1995, Patrekur Örn f. 2002 og Guðrún Helga f. 2012. Dóttir Fanneyjar er Amelía Björk.

Helga, sálfræðingur, f. 26. nóvember 1987. Eiginmaður hennar er Guðmundur Karl Einarsson, flugumferðarstjóri, f. 20. júlí 1982. Dætur þeirra eru Aldís Eva f. 2013 og Ólöf Birna f. 2017.

Jón og Guðrún tóku við búi foreldra Jóns í Miðgarði (síðar Sælingsdalstungu) í Dalasýslu þar sem þau bjuggu lengst af. Auk bústarfa var Jón einnig húsvörður í Laugaskóla og sinnti trésmíðastörfum. Síðar fluttust þau til Akureyrar þar sem hann starfaði við trésmíðar. Fluttu þau svo í Búðardal þar sem Jón starfaði hjá Vegagerðinni þar til hann lét af störfum fyrir aldurs sakir.

Jón lék á harmonikku með harmonikkufélaginu Nikkólínu og Félagi harmonikkuunnenda við Eyjafjörð.

Petra Björk Pálsdóttir

Elsku Gunný og fjölskylda. 
Við þessi döpru þáttaskil verður mér hugsað til Nonna vinar míns. Það gat ekki farið hjá því, að samband tveggja fullorðinna bænda yrði öðruvísi en önnur vinakynni. Fyrir þau verð ég ævinlega þakklátur og sendi mínar sárustu samúðarkveðjur. 
Árni Geirhjörtur Jónsson. 

Sigrún Birna Halldórsdóttir

Elsku Nonni. Takk fyrir vináttuna og samstarfið í gegnum árin. Allar skemmtilegu samverustundirnar í tónlistinni, kórstarfinu og kórferðalögum, með Nikkólínu á æfingum, tónleikum og skemmtunum. Alltaf jafn hógvær og vandaður, afbragðs harmonikuleikari, það var gott og gaman að spila með þér. Síðast á Dalahóteli síðastliðið sumar. Og svo fyrir mörgum árum síðan þegar þú tókst að þér að flytja mig heim úr Laugaskóla, fárveika af mislingum og pakkaðir mér inn í teppi í framsætinu á LandRover eins og ungabarni, þannig að ég átti ljúfa ferð heim. Við kveðjum hér góðan mann. Elsku Gunný, samúðarkveðjur til þín og fjölskyldunnar. Sigrún og Villi á Breiða

[DEFAULT]

Það er þyngra en ég bjóst við að rita þessi orð því það þýðir að þú ert farinn. Eftir mikla baráttu við illvígan sjúkdóm ertu farinn frá okkur og við erum öll fátækari fyrir vikið.

Þrátt fyrir að ég hafi aðeins fengið ykkur Gunný inn í líf mitt fyrir rúmum fjórum árum þá finnst mér eins og ég hafi alltaf þekkt ykkur. 

Það var alltaf svo yndislegt að koma í Búðardal og sjá hvað þið höfðuð gaman af því að fá fólk í heimsókn, alltaf tókuð þið á móti okkur með faðmlagi og alltaf passaðir þú upp á að Gunný amma byði nú upp á köku með kaffinu. Eins og þú sagðir einu sinni við mig að þá hlakkaði þér alltaf til að fá okkur í heimsókn því þú vissir að amma myndi alltaf baka eitthvað, oftast döðluköku með rjóma, sem við gætum nartað í með kaffinu.

Þú varst svo indæll maður, hógvær og blíður. Þú vildir allt fyrir fólkið þitt gera og varst alltaf til staðar fyrir alla sem leituðu til þín.

Þegar ég og Fanney byrjuðum saman þá skynjaði ég strax hversu djúpstæð áhrif þú hafðir haft á hennar líf. Hún leit svo mikið upp til þín og talaði svo fallega um þig. Hún var mikil afastelpa og er það svo sannarlega enn.

Talandi um afahlutverkið. Þú varst sá allra besti. Alltaf varstu til í að hlusta, tala, hugga og gleðja barna- og barnabarnabörnin þín. Það var svo indælt að sjá hversu vænt þér þótti um afkomendur þína og það var augljóst að þau sáu ekki sólina fyrir Nonna afa.

Þó að Amelía Björk hafi aðeins náð rétt tæpum tveimur árum með þér, þá var það afskaplega dýrmætur tími. Hún elskaði Nonna afa sinn og talaði mikið um þig. Hún gerir það ennþá og við Fanney munum halda minningu þinni á lofti. Amelía mun alltaf vita hversu dýrmætur Nonni afi var.

Elsku Nonni minn, ég vona að þú hvílir í friði og að þitt fólk á efri hæðinni hafi tekið vel á móti þér.

Ég trúi því ekki að þú sért farinn frá okkur. Síðustu dagar hafa verið svo óraunverulegir og ég sakna þín svo mikið, en ég veit að þú fylgist með okkur og passar uppá okkur. 

Þú varst besti afi sem hægt var að hugsa sér. Ég hef alltaf verið mikil afastelpa og áttum við ótrúlega fallegt samband. 

Þú nenntir alltaf að snúast í kringum okkur barnabörnin og barnabarnabörnin, sast með okkur löngum stundum á gólfinu í barbie leik eða að kubba. Það var líka svo gaman þegar þú raðaðir spilum á okkur þegar við lágum á gólfinu og við máttum ekki hreyfa okkur svo spilin myndu ekki detta! Þú kenndir okkur líka allskonar svindl í spilum! 

Þú varst alltaf svo ljúfur og voru stundirnar þar sem við lágum saman uppí sófa og þú nuddaðir tærnar eða straukst hárið ófáar og þú hafðir ótrúlegt lag á því að greiða hárið með öfugum burstanum. 

Við fórum líka í ófá ferðalög saman. Ég man hvað það var gaman að ferðast um landið og tala saman í talstöðvar á milli bíla. Þú varst alltaf að koma með svo skemmtilega fróðleiksmola um það sem varð á vegi okkar. 


Að koma heim í Búðardal til ykkar ömmu var alltaf heima fyrir mér. Þar leið mér svo vel og vissi að ég væri ávalt velkomin og þar biði mín knús og öryggi. 

Ég er svo þakklát fyrir það að Amelía Björk hafi fengið að kynnast Nonna afa, hún er líka algjör afastelpa. Þið fenguð alltof stuttan tíma saman en þessi tvö ár verða okkur ávalt dýrmæt og munum við sjá til þess að hún muni eftir Nonna afa og segja henni allar skemmtilegu sögurnar um þig. 

Það verður erfitt að vakna á afmælisdaginn okkar og taka ekki upp símann og óska þér til hamingju með daginn og heyra “takk sömuleiðis vinan” en ég mun halda uppá daginn fyrir okkur bæði. 

Það er þungbært að þurfa að setjast niður og skrifa minningargrein um elsku tengdapabba. Ég kynntist Nonna  skömmu eftir að við Helga fórum að stinga saman nefjum. Það var í desember 2009 og ég var að keyra hana í foreldrahús í Búðardal. Nonni og Gunný tóku vel á móti mér og þannig hafa móttökurnar ætíð verið síðan.

Nonni var ljúfur og umhyggjusamur í alla staði, var alltaf umhugað um sitt fólk. Maður gat iðulega fundið hann einhvers staðar á gólfinu að leika við barnabörnin og hann lét allt eftir þeim. Þegar fjölskyldan mætti á svæðið var farið út í bílskúr að sækja Barbie hús og alls konar dót svo það væri örugglega nóg að leika. Hann leyfði stelpunum að vera með í sínu stússi, hvort sem það var að slá gras eða huga að jarðarberjunum. Drullumallið var vinsælt og Nonni duglegur að panta sér drullukökur og drullukaffi.

Við Nonni áttum margar góðar ferðir saman við upptökur á kirkjuklukkum. Hann var áhugasamur og styðjandi við nördaverkefnið mitt enda liðu ekki mörg ár áður en við höfðum í sameiningu heimsótt allar kirkjur í Dalasýslu. 

Ég var svo heppinn að fá að njóta samvista Nonna sem tengdapabba í 16 ár. Ég vildi svo óska að þau hefðu verið fleiri en minningin um hann lifir í hjörtum okkar. 

Takk fyrir allt elsku Nonni.
Guðmundur Karl

Í dag, 9. júni 2025 kvaddi ég pabba. Yndislega falleg athöfn í Hvammskirkjunni okkar sem pabba þótti alltaf svo vænt um. 

Elsku pabbi, ég veit ekki hvar ég á að byrja til að rifja upp allar þær yndislegu, mikilvægu og eftirminnilegu stundir sem við áttum saman, en ég staldra við fyrstu minninguna mína af okkar samvinnu í sveitinni þegar þú settist í jötuna og faðmaðir okkur systkinin fyrir að hjálpa til í fjárhúsunum, þarna hef ég verið 4-5 ára. Þú kenndir okkur að sýna þakklæti. Ég þakkaði líka fyrir það þegar þú veiddir mig upp úr tað drullunni sem hafði myndast undir vatnstunnu í gömlu húsunum, en þá hafði ég skollið kylliflöt á magann með andlitið ofan í drulluna. Þú hélst á mér í örugga fanginu þínu inn í bað hjá mömmu. Þú hélst líka á mér í örugga fanginu þínu þegar ég stakk heygaffli á kaf í lærið á mér, en ég held að það hafi verið í fyrsta skipti sem ég sá þig hræddan. 

Elsku pabbi, ferðalög okkar fjölskyldunnar um allt land eru eftirminnileg og þvílíkur fróðleikur sem þú barst í okkur öll um landið okkar fagra. Barnabörnin þín búa ætíð af ferðum okkar á seinni árum, þar sem þú barst sömu vitneskju í þau. "Ég skal spyrja afa!" hefur ósjaldan heyrst þegar við erum að ræða um land og þjóð á mínu heimili. Ég lofa því að ég mun halda þeim við efnið og rifja upp örnefni sem þú hefur kennt okkur. Náttúran efldi ykkur mömmu saman og ég hef alltaf fundið hvað hún hefur haft stórfengleg áhrif á ykkar líf. Ég þakka því hversu mikla ást ég hef af landinu okkar og þeirri þörf að ferðast um og fræðast.

Elsku pabbi, ég hef lært svo mikið af þér. Ég lærði að bjarga mér með flest allt sem snéri að bústörfum. Þið mamma kennduð mér að aðstoða ær í burði þegar ég var ekki nema 10-11 ára gömul. Þá þurfti stundum að nýta smáar hendur til að aðstoða ærnar að koma frá sér lömbunum og þið kennduð mér tæknina. Ég man svo vel þegar þú leiðbeindir mér með þinni rósemd og trú. Það var mikilvægt fyrir unga stúlku að finna að hún gæti þetta mikilvæga verkefni. Þú kenndir mér á sama hátt að mála, smíða, keyra og svo margt fleira. 

Elsku pabbi, þegar ég eignaðist frumburðinn minn á afmælinu þínu 1995 varst þú svo stoltur, en ég var samt einungis 18 ára. Þér var alveg sama. Þú treystir mér fyrir verkefninu, að verða foreldri. Þið Fanney Lind áttuð alltaf þennan dag saman og hún er svo mikil afastelpa. Hvernig hefði afi gert þetta? Er spurning sem á eftir að brenna á hennar vörum, því þú kenndir henni margt.  Þú varst svo mikil fyrirmynd fyrir drenginn minn hann Patrek Örn, sem dýrkaði afa sinn. Ferðalögin, bíladellan, trukkaumræður, vegagerð, veðurpælingar og svo margt fleira gátuð þið rætt. Það var drengnum okkar mikill stuðningur þegar amma og afi hringdu í hann í vetur þegar þið vissuð af honum vera að keyra í vonsku veðri norður í land á flutningabíl. Alltaf vöktu amma og afi yfir drengnum sínum og ég veit að þú munt halda því áfram elsku pabbi. Svo er það litla afa stelpan hún Guðrún Helga sem sá aldrei sólina fyrir afa. Hún vildi alltaf senda afa myndir af dýrum sem urðu á vegi hennar, hvar sem var í heiminum. Hún dansaði fyrir þig frá því að hún tók fyrstu sporin sín og hún gerði það líka núna um helgina þegar hún keppti “fyrir afa”. 

Elsku pabbi, þegar þú kvaddir 31. Maí í yndislegu vorveðri þar sem sólin settist á bak við gylltu tinda Dalanna við fagran fuglasöng, vissi ég ekki hvernig ég kæmist í gegnum næstu daga. Í dag, varstu jarðsunginn í sömu veðurblíðunni og þá. Sólin skein, fuglar sungu og Hvammsveitin okkar skartaði sínu fegursta. Ég komst í gegnum þessa daga en það er stórt skarð í hjarta mínu sem mun taka mig tíma að fylla í með fallegum minningum. En þú kenndir mér seiglu og þolinmæði og ætla ég að nýta mér það næstu mánuði. 

Elsku pabbi, hvíldu í friði. Við pössum upp á mömmu. Við pössum upp á hvort annað. Ég sakna þín alveg ólýsanlega mikið og elska þig ætíð. 

Elsku pabbi minn, mikið er erfitt að skrifa um þig í þátíð. Mig hefði svo langað að við fengjum lengri tíma saman. ❤️

Ég er svo þakklát fyrir þig og allar dýrmætu samverustundirnar okkar, þær voru svo ljúfar. 

Þú varst bestur í að klóra bakið og greiða hárið, þú hjálpaðir mér að læra heima, þú kenndir mér ótalmargt um landið á ferðalögum og þegar við skoðuðum saman bækur. Þú komst með mér í gönguferðir og varst alltaf þolinmóður þó ég væri stundum lítil í mér í þúfum og skriðum og færi hægt yfir. Ég man að í einni af fjallgöngunum okkar sá ég marga fallega steina og týndi einhver ósköp í bakpokann þinn, þú barst þá alla heim án þess að kvarta.

Þú hughreystir mig þegar ég var hrædd, t.d. í hálendisferðum þegar ég var hrædd þegar við fórum yfir jökulár… þú sagðir alltaf: “Þetta er allt í lagi, þetta er bara písl en ekki kvísl”. Þá róaðist ég og treysti þér 100%. Þó ég hafi ekki verið mikið fyrir að keyra yfir djúpar, gruggugar ár á jeppanum eða ferðast um gróft hraun og langa sanda uppi á miðhálendi þá man ég hvað mér þótti samt gaman að ferðast með ykkur, læra og sjá landið sem ég hafði ekki séð áður. 

Ég man líka hvað mér þótti gaman að hlusta á þig spila á harmonikkuna, ég sat hjá þér og horfði á fingurna á tökkunum. Þú varst svo flinkur! Ég var montin þegar ég fékk að spila með þér á tónleikum, þú á nikkuna og ég á flautu. Eða þegar ég fékk að þvælast með ykkur mömmu á dansleiki, þú spilaðir uppi á sviði með hljómsveitinni og við mamma dönsuðum við hressandi polka. 🥰 

Ég á svo margar svona sögur því þú varst besti pabbi í heimi! En þú varst ekki síðri afi…

Stelpurnar mínar eru svo ríkar af minningum um hlýjan og skemmtilegan afa sem var alltaf fyrstur í kaffi í drullumallinu, geymdi allar teikningar sem þær gáfu, lék í bolta- eða bangsaleik inni í tjaldi á stofugólfinu, dró þær í þvottabala um húsið, hellti úr sinni berjatínu í þeirra svo þær væru með fullar fötur og meira að segja fórnaði beltinu af buxunum sínum þegar afastelpurnar vantaði belti í mömmó. ❤️

Elsku pabbi minn, ég mun alltaf nýta það sem þú hefur kennt mér og kenna dætrum mínum, ég mun alltaf hugsa til þín á ferðalögum og reyna að taka eftir fegurðinni sem þú hefðir bent mér á og ég mun alltaf baka síðustu vöffluna aðeins lengur svo hún verði stökk og góð eins og þér fannst best. 

Elsku afi okkar. Þessir seinustu dagar eru búnir að vera erfiðir. En þeir eru líka búnir að fara í það að rifja upp allar frábæru minningarnar sem við áttum saman og fá hlýju í hjartað. 


Uppáhalds minningarnar mínar eru með þér og ömmu í Búðardal enda var Lækjahvammur minn griðarstaður. Þú varst alltaf tilbúinn að fara brasa eitthvað með barnabörnunum þínum hvort sem það var inni eða úti, seint um kvöld eða snemma morguns. Mitt allra uppáhalds var allir bolta leikirnir sem þú bjóst til á teppinu inn í stofu heima í Búðardal og óteljandi fjöru ferðirnar okkar þar sem við fylltum vasana okkar af skeljum. Ég man þegar þú lagðir allt þitt í að smíða dúkkuhús fyrir litlu afa stelpuna þína og sendir það til Akureyrar og hvað það gladdi mig mikið.


Ég minnist þess þegar barnabörnin skriðu upp í “milluna” hjá þér og ömmu um miðjar nætur og þú straukst á okkur nefið eða bakið til að svæfa okkur, og hvernig þú svafst alltaf með dagblaðið á hausnum þínum á meðan þú tókst kríu eftir að þú varst búin að vera brasa úti með okkur barnabörnin.


Þú varst alltaf tilbúinn að hlusta á sögurnar okkar og fréttir með áhuga og bros á vör en hristir á þér hausinn þegar þú varst hneykslaður á einhverju í spjallinu okkar. Þú varst stærsti stuðningsmaður allra í fjölskyldunni og maður fann alltaf fyrir stolti frá afa.


Elsku afi minn, þú varst besti afi sem hægt er að óska sér og indælasti maður sem hægt er að finna. Þótt þú sért ekki lengur hjá okkur verður þú ávalt stór partur af hjörtum okkar í fjölskyldunni. Ég er og verð alltaf afa stelpan þín og veit að þú vakir yfir mér sérhvern dag. Við hittumst aftur í næsta lífi og ég elska þig afi minn.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Jón J. Benediktsson

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Hinsta kveðja

Elsku besti afi minn

Kveðja frá tengdasyni

Pabbi

Minning um pabba

Elsku afi minn