Ástkær faðir okkar, afi og langafi, Jón Eggert Hvanndal,
Álfaskeiði 123, Hafnarfirði, lést á heimili sínu 24. ágúst 2022.

Útför Jóns Eggerts Hvanndal verður gerð frá Fríkirkjunni í Reykjavík, miðvikudaginn 14. september, kl. 13:00.

Jón Eggert Hvanndal fæddist í Reykjavík 28. júlí 1930. Hann lést á heimili sínu þann 24. ágúst 2022.

Foreldrar Jóns Eggerts voru Margrét Ketilbjarnardóttir, f. 5. ágúst 1898. d. 27. desember 1968 og Ólafur J. Hvanndal, f. 14. mars 1879. d. 11. nóvember 1954.

Hálf-systkini (sammæðra) Jóns Eggerts voru a) Emilía Jónsdóttir Simonsen, f. 13. maí 1920, b) Magnús Ólafur Jónsson, f. 11. ágúst 1921, c) Halldóra Ketilríður Jónsdóttir, f. 12. apríl 1923, d) María Jónína Sigurðardóttir, f. 27. ágúst 1925, e) Grétar Óttar Gíslason, f. 24. júlí 1932, f) Þórður Guðlaugur Gíslason, f. 6. júní 1935.  

Fyrrverandi eiginkona Jóns Eggerts var Hjördís V. Hvanndal. Börn þeirra eru a) Þórey Hvanndal, f. 12. mars 1950. d. 5. nóvember 2020, b) Dóra Hvanndal, f. 28. desember 1955. b) Björg Hvanndal R. Achinelli, f. 15. mars 1957, b) Ólafur Hvanndal, f. 27. janúar 1962. d. 9. ágúst 2014. Þau skildu.

Hann giftist Auði Rut Torfadóttur, f. 22. júní 1939. d. 21. apríl 2009. Þau skildu.

Hann giftist Sylviu Kroll Hvanndal, f. 13. janúar 1924. d. 25. júlí 2008.

Jón Eggert ólst upp í Reykjavík. Hann lauk verslunarskólaprófi og prófi í prentmyndasmíði en starfaði lengst af við samningagerð á Íslandi fyrir varnarliðið á Keflavíkurflugvelli. Árið 1986 flutti Jón Eggert til Bandaríkjanna ásamt konu sinni Sylvíu Kroll Hvanndal og starfaði fyrir bandaríska varnarmálaráðuneytið við ýmis trúnaðarstörf í 18 ár. Jón Eggert og Sylvía fluttu aftur heim til Íslands árið 2004 þar sem þau bjuggu við Álfaskeið í Hafnarfirði. 

Útför Jóns Eggerts Hvanndal verður gerð frá Fríkirkjunni í Reykjavík, þann 14. september 2022. Athöfnin hefst kl. 13:00.

[DEFAULT]

Í minningu föður míns, Jóns Eggerts Hvanndal

Elsku pabbi minn hefur kvatt okkur 92 ára gamall.

Hann var vel menntaður hér heima og erlendis. Var með próf frá Verslunarskóla Íslands og lærði prentmyndagerð hjá föður sínum, Ólafi J. Hvanndal, fyrsta prentmyndasmiði á Íslandi en hann starfaði aldrei á þeim vettvangi.

Hann var glæsilegur maður, mikið snyrtimenni og ávallt mjög vel klæddur. Frekar átti hann það til að vera þögull, en hlustaði þeim mun meira. Hann hafði góða kímnigáfu og var ráðagóður. Það var aldrei æsingur eða reiði í kringum hann. Hann sat til að mynda pollrólegur og beið eftir að elstu börnin skiluðu sér heim. Ef um sig greip til dæmis prófkvíði gat hann ávallt slökkt á honum með því að segja: „Mundu bara að gera eins vel og þú getur, það gerir enginn meira en það.“

Hann hafði áhuga á ýmsu; spilaði golf, var í hestamennsku, ritstýrði Eiðfaxa um tíma og átti hunda. Góður matur var ofarlega á lista og hann hlustaði mikið á tónlist, klassík, óperu og jass. Myndlist var honum einnig hugleikin. Hann var sjálfur drátthagur og það virðist skila sér til margra afkomenda hans.

Leiðir foreldra minna skildi þegar við systkinin vorum börn og unglingar. Það var erfiður tími fyrir okkur öll. Augljóslega varð rof í samskiptum þegar hann flutti búferlum til Bandaríkjanna og var þar í næstum tvo áratugi. Þráðurinn fannst þó aftur eftir að heim kom og varð sterkari eftir því sem árin liðu. Það var gríðarlegt áfall þegar tvö barna hans féllu frá og því fylgdi mikil sorg.

Síðastliðin sjö ár hafa samskipti okkar verið mjög mikil og góð. Endalaust spjall um heima og geima, en hann fylgdist mjög vel með daglegum fréttum og pólitískri umræðu. Ekki síst bandarískri vegna fyrri tengsla þar. Það má til gamans geta þess að það var lagt fyrir hann minnispróf vegna útskriftar frá Landspítala í ágúst s.l. og hann svaraði 29 af 30 spurningum rétt!

Nú þegar litið er til baka þessi síðustu ár, hafði hann oft orðið mjög veikur en náði alltaf að rísa á fætur og komst aftur heim. Þá var viðkvæðið alltaf: „Ég hefði aldrei trúað að ég yrði svona gamall!” Við göntuðumst því oft með að hann væri eins og grasið í ljóði Jóhannesar úr Kötlum, Enn um gras.

Ég kveð þig því með þessu fallega og táknræna ljóði:

Enn um gras

Óskiljanlegt er grasið:
maður treður það undir fótum sér
en það reisir sig jafnharðan við aftur.

Óskiljanlegt er grasið: 
skepnurnar bíta það og renna því niður
og skila aftur hinu ómeltanlega
— en viti menn:
á því nærist svo nýtt gras.

Já óskiljanlegt er það
hið græna gras jarðarinnar:
auðmýktin og uppreisnin í senn.

Hjartans þakkir elsku pabbi minn fyrir allt frá mér og mínum. Ekki síst frá litlu stúlkunum þremur sem kölluðu þig langafa Gulltönn og þú hafðir mjög gaman af, brostir svo glitti í gullið. Gullið sem þú varst af manni, segir dóttir þín Dóra.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Jón Eggert Hvanndal

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Í minningu föður míns, Jóns Eggerts Hvanndal