Fylgja minningarsíðu
Jóhannes Vilhjálmsson
Fylgja minningarsíðu
20. ágúst 1955 - 6. desember 2024
Andlátstilkynning
Jóhannes Vilhjálmsson Fæddur 20.ágúst 1955. Lést 6.desember 2024
Útför
20. desember 2024 - kl. 13:00
Útför fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn 20.desember kl 13.
Aðstandendur
Halldóra Kristjánsdóttir f. 12.júní 1956 Sóley Jóhannesdóttir f. 24.janúar 1994 og Sævar Örn Eiríksson f. 22.október 1991 Jóhanna Kristín Sævarsdottir f. 24.október 2024 Snædís Jóhannesdóttir f. 18.mars 1998 og Böðvar Freyr Stefnisson f. 5.mars 1995 Hundurinn Theódór
Vinurinn og veiðimaðurinn Jói
Vinurinn og veiðimaðurinn Jói
Bæta við leslista
Jói frændi
Elsku Jói frændi. Það er skrítið að skrifa orð um einhvern sem maður hefur þekkt alla ævi, hvar á maður að byrja. Einar fyrstu æskuminningar mínar eru af Jóa og risastóra Bronco jeppanum hans. Nú þegar ég er fullorðin átta ég mig á að bíllinn var ekki svo stór. Við ferðuðumst mikið með Jóa og Dóru þegar ég var yngri og alltaf var stutt í grínið. Ég man svo vel eftir þegar Jói fann grænan orm og þóttist setja hann í nefið svo hann kæmi út úr hinni nösinni við mikil hlátrasköll okkar krakkanna. Þegar Jói vann í Umslagi þurfti ég reglulega að kíkja við þar sem ég vann í næsta húsi, þar var alltaf boðið upp á kaffi og spjall og þótt við værum ekki tengd blóðböndum þá varstu alltaf kallaður Jói frændi á mínu heimili. Jói og pabbi voru miklir vinir og deildu ótal stundum saman við veiðar á hinum ýmsu tegundum. Þeir voru alltaf til staðar hvor fyrir annan og studdust í allskonar verkefnum, yfirleitt smíðaverkefnum. Kaffibollarnir með Jóa og Dóru hjá mömmu og pabba eru óteljandi þar sem farið yfir öll heimsins mál og alltaf var stutt í grínið og gleðina.
Bæta við leslista
Kæri vinur og veiðifélagi
Í dag kveðjum við góðan vin og veiðifélaga, Jóhannes Vilhjálmsson, eða Jóa eins og hann var alltaf kallaður. Ég kynntist Jóa fyrir rúmlega 45 árum þegar ég kom inn í stórfjölskyldu konu minnar og við fundum fljótt sameiginleg áhugamál okkar í útivist. Jói var sannkallaður ævintýramaður, var mikill jeppakarl og var oftast á breyttum jeppum sem kom sér vel þegar við fórum að stunda veiðiskap í ám og vötnum. Veiðiferðir okkar voru sérlega ánægjulegar og þá nefni ég sérstaklega veiði í Fáskrúð þar sem Jói var árnefndarmaður í mörg ár. Þar var veitt bæði vor og haust og voru ferðir okkar þangað hin besta skemmtun. Þegar stangveiðitímabilinu lauk að hausti ár hvert var farið að veiða gæs og rjúpu hjá frænku Jóa í Miðfirðinum og þar vorum við mörg ár í góðu yfirlæti. Afrakstur ársins var svo borinn fram í árlegri villibráðarveislu á heimili Jóa og Dóru. Við fjölskyldan nutum þess að vera boðin í fjölskylduveislur og ekki má gleyma garðveislunum á sumrin þar sem Jói hafði búið til sérstaklega fallegan garð, bæði í Brekkuseli og Vesturbergi, þar sem vandvirkni og útsjónarsemi var í fyrirrúmi, enda var hann sérlega laginn við allt sem hann tók sér fyrir hendur og lagði alltaf metnað í að gera hlutina vel. Jói var alltaf hress og hafði einstakan húmor sem smitaði út frá sér og átti auðvelt með að gleðja fólk í kringum sig með skemmtilegum sögum og hlátri. Jói var einstaklega traustur vinur og félagi í gegnum árin og hans verður sárt saknað.
Bæta við leslista
Kæri vinur
ferðamann og kæran vin. Leiðir okkar lágu fyrst saman þegar hann fór að slá sér upp með Dóru. Þau fóru síðan fljótlega að búa saman og þá hófust okkar kynni í alvöru sem þróuðust yfir árin í djúpa vináttu.
Bæta við leslista
Einn af okkur bræðrunum
Ég var ekki nema 5 ára þegar ég kynntist Jóa svo hann var mikill hluti míns lífs. Jói var jafnlyndasti maður sem ég nokkru sinni hef kynnst. Hann var með eindæmum gestrisinn, vinmargur, og hjálparfús. Í huga mínum varð hann einn af okkur bræðrum og mikil hetja fyrir mig og fyrirmynd. Jói kenndi mér mikið um veiðar og útivist. Þegar ég 10 eða 11 ára lærði að skjóta, lærði að lesa hvernig rjúpurnar lágu oft í kjarrinu. Við áttum margar góðar stundir saman og alltaf var hann vinalegur og kurteis. Í vetrarferð á Þingvelli þar sem hann sýndi Halli bróður nýbreyttann og upphækkaðan Bronco og álfurinn ég sem utleysti púðurslökkvitækið a túrnum. Hvernig ég sem 10 eða 11 ára fékk að aka sama Bronco yfir Krossána í Þórsmerkurtúr. Kære Joi takk fyrir ferðina, takk fyrir ráðin, takk fyrir þig. Eg ímynda mér þig a fjöllum, í veiði í frisku lofti fallegs lands. Fátt var betra en frostköld morgunskima, marrið i nýföllnum snjó og spjall við þig. Danskir vinir minnast manns í baðbuxum einum fata i norðangarra og sólskini sem grillar á ísköldu sumarkvöldi. Ég minnist góðs manns.
Bæta við leslista
Jólaminning
Jólaminning.
Bæta við leslista