Jóhanna Antonsdóttir var fædd á Seyðisfirði 21. júní 1931.  Hún lést á Landspítalanum í Fossvogi 10. febrúar 2015.  Foreldrar hennar voru hjónin Anton Ólason fæddur 22. nóvember 1901 á Víðastöðum í Hjaltastaðarþinghá, dáinn 2. júlí 1967 og Unnur Hermannsdóttir fædd 26. október 1910 á Seyðisfirði, dáin 25. janúar 1991. 

Synir Jóhönnu eru  1) Anton Einarsson fæddur 2. janúar 1954 á Seyðisfirði, dáinn 3. júní 2016.  Hann var giftur Árnýju Atladóttur fædd 1954.  Sonur þeirra er Atli, fæddur 1976.   

2)  Haukur Harðarson f. 17. febrúar 1958 í Reykjavík.  Hann var giftur Guðrúnu Maríu Guðmundsdóttur fædd 1963.  Börn þeirra eru Elín Kristín, fædd 1982,  Guðmunda Rós, fædd 1988,  Jóhanna Svanhvít, fædd 1992,  Petrea Sjöfn, fædd 1993 og Kristófer Haukur, fæddur 1998.

Árið 1977 giftist Jóhanna Þorleifi Björnssyni fæddur 20. desember 1925,  dáinn 12. apríl 2004.   Jóhanna og Þorleifur bjuggu allan sinn búskap í Reykjavík; fyrst á Háteigsvegi 48 og síðan í Safamýri 48.  Synir Þorleifs af fyrra hjónabandi hans eru Sigurbjörn, fæddur 1950, dáinn 2006  og Garðar fæddur 6. maí 1964 í Reykjavík.  Kona Garðars er Ásta María Þórarinsdóttir fædd 1965.  Börn þeirra eru Daníel, fæddur 1988,  Anna, fædd 1992 og María Emilía, fædd 1998.

Barnabarnabörn Jóhönnu eru níu talsins.

Jóhanna bjó á Seyðisfirði rétt fram yfir tvítugt, en fluttist þá til Reykjavíkur, þar sem hún bjó alla tíð síðan.  Hún vann nær allan sinn starfsaldur hjá Pósti og síma.  Fyrst á símstöðinni á Eiðum, síðan á símstöðinni á Seyðisfirði, en síðan og lengst af í Reykjavík, þar sem hún starfaði til ársins 2000 er hún fór á eftirlaun. 

Jóhanna var hógvær kona og var ekki mikið fyrir að láta bera á sér.  Hún hafði mikinn áhuga á fólki almennt, fylgdist vel með þjóðmálum og hafði ákveðnar skoðanir á mönnum og málefnum á því sviði.

Jóhanna lifði fyrir syni sína og ekki síður barnabörnin þegar þau komu eitt af öðru og gátu þau alltaf leitað til hennar.  Hún var afskaplega bóngóð og var alltaf boðin og búin að skutlast með vini og barnabörnin, eða hjálpa til eins og henni var unnt enda góður bílstjóri, sem keyrði nánast fram á síðasta dag.

Jóhanna og Þorleifur áttu góð ár saman og það var henni mikið áfall að missa hann vorið 2004.  Eftir það sagði hún stundum, að hún væri alveg sátt að fara yfir móðuna miklu, en það væri helst tilvera barnanna og barnabarnanna og þeirra barna, sem gæfi lífinu gildi síðustu árin.  

Jóhanna var lengst af heilsuhraust og hafði aldrei lagst inn á spítala fyrr en hún lagðist inn á Landspítalann í Fossvogi í janúar 2015, 6 vikum fyrir andlátið.  Það sem lagði hana að velli var sjaldgæfur sjúkdómur, vöðvaslensfár (myasthenia gravis),  sem hafði búið um sig í um það bil 10-12 ár án þess að vera rétt greindur.

Jóhönnu er sárt saknað af börnum, barnabörnum og barnabarnabörnum og biðjum við Guð að varðveita hana.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Jóhanna Antonsdóttir

Útför

Ertu með minningargrein?