Elsku faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi Jóhann Helgason (Jói í Syðstabæ) Vesturgötu 14 í Ólafsfirði
lést á Sjúkrahúsinu á Siglufirði 1. apríl sl. 


Útförin fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju miðvikudaginn 16. apríl næstkomandi kl. 13:30. Þeir sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélag Akureyrar og nágrennis.


Sérstakar þakkir fær starfsfólk HSN á Siglufirði fyrir einstaka umönnun, virðingu og kærleik.

Jóhann Helgason, húsasmiður, (Jói í Syðstabæ) fæddist í Ólafsfirði 1. október 1940. Foreldrar hans voru Helgi Jóhannesson, smiður með meiru, (f. 20.12.1893, d. 26. 02.1978) og Guðrún Pálína Jóhannsdóttir, húsfreyja, (f.20. 10.1897, d.26.12. 1991).  Systkini Jóhanns eru Guðrún Hulda, (f. 1917,d.2015), Sigurbjörg, (f.1919,d.2005) María Sigríður  (f. 1920, d.2010), Jófríður (f.1922, d. 2015), Sigríður (f.1924, d.2017), Sumarrós Jóhanna (f.1926, d.2020), Helga (f.1927, d.1941),  Sesselja Jóna (f. 1931), Guðlaug (f.1933), Ásta (f. 1937) og Viðar (f.1938, d. 1979).  Jóhann var því yngstur af 12 systkinum og 3 eldri systur sem lifa hann.

Börn Jóhanns eru Aðalbjörg Ólafsdóttir, (f.1961),  Magnús Guðmundur Ólafsson (f.1962), Helgi Jóhannsson (f.1964) og Guðrún Pálína Jóhannsdóttir (f. 1969).    Eiginkona Jóhanns, Hildur Magnúsdóttir, fædd 7. febrúar 1942 lést 25. maí 2019.  Hildur og Jóhann gengu í hjónaband 26. desember 1964.  Heimili þeirra var að Vesturgötu 14, þar áður lengst af í Aðalgötu 29 í Ólafsfirði.

Jóhann lést á  Sjúkrahúsinu á Siglufirði  umvafinn ást og hlýju  1. apríl sl. eftir erfið veikindi.  Útför verður frá Ólafsfjarðarkirkju miðvikudaginn 16. apríl nk. kl. 13:30.

[DEFAULT]

Mér finnst ótrúlegt að þú ert farinn.   Þú varst ekki bara pabbi minn heldur líka varstu  góður  vinur minn.   Á milli okkur ríkti ávallt trúnaður og traust, við gátum sagt hvort öðru allt og spjallað um heima og geima, allt og ekkert.

Ég batt vonir við að síðustu æviárin yrðu án þrauta þar sem mér fannst nóg komið af því, bæði hjá þér og mömmu. Þú horfðir upp  á veikindi mömmu þegar hún glímdi við krabbamein á 4ja stigi  á ykkar yngri árum og aðra sjúkdóma  svo í framhaldinu sem síðan lögðu hana að velli í maí 2019.  Þunglyndissjúkdómurinn sem hélt þér áður fyrr reglulega í gíslingu.  Bakveikin sem varð til þess að þú þurftir að leggja fótboltaskóna á hilluna allt of snemma.  Innilokunarfóbían sem var þér þröskuldur og áskorun í ýmsu, m.a. að fara í gegnum einbreið Múlagöngin og í heimsókn til okkar í Hólaveg 19.

Þú veist að svo segir þér hugur þinn 

Nú finnst þér kannski lífið of stutt

En erfiðleikunum þú úr vegi getur rutt

Svo lengi sem þú berð höfuðið hátt

svo lengi sem þú trúir á það góða

Þú varst ekki að flagga hæfileikum þínum of mikið en þeir lágu á ýmsum sviðum.  Ortir vísur og ljóð eða fórst með vísur og gerðir þær að þínum með  hnyttnum viðaukum.   Smíðaðir listilega vel húsgögn og varst margfaldur verðlaunahafi í Brigde.   Ég hef heyrt margar sögur af þér í fótbolta þegar þú spilaðir með Leiftri og umtalaða hæfileika þína á vellinum.

Ég á margar skemmtilegar minningar um þig, til dæmis þegar þú hófst upp rödd þína í söng með miklum tilþrifun en yfirleitt bara fyrstu línurnar, tókst dansspor sem sennilega hefði flokkast undir mjög frjálsan stíl eða dansaðir við mömmu í eldhúsinu.  Það var oft grunnt á gríninu hjá þér og það kom bersýnilega fram í veikindum þínum  þegar þú læddir inn í samtölin  hnyttnum athugasemdum.

Þú varst öflugur í  ýmsu félagsstarfi; gjaldkeri Rauða Krossins sem sá um rekstur á sjúkrabílnum, formaður Leifturs og knattspyrnudeildar í mörg ár og varst sæmdur silfurmerki KSÍ, varst í ýmsum nefndum  hjá Ólafsfjarðarbæ, s.s. byggingarnefnd.  Þú varst m.a. formaður byggingarnefndar Íþróttahússins í Ólafsfirði.  Þessi verkefni öll ræktir þú vel og af alúð sem og önnur.  Þú varst mikill Ólafsfirðingur og hafðir brennandi áhuga á samfélaginu, ímynd og ásýnd sveitarfélagsins og framgangi þess.

Ævistarfið var húsamíði, frábær og vandvirkur smiður og Tréver í Ólafsfirði naut starfskrafta þinna  í um 40 ár.  Meðal annars byggðir þú  heimilið okkar við Aðalgötu 29 og víða í Ólafsfirði má finna byggingar og mannvirki þar sem þú hefur lagt hönd á plóg með einum eða öðrum hætti. Þú  varst vinnusamur og tókst að þér ýmis aukaverk til að drýgja tekjurnar, m.a. að leggja teppi.  Þú og mamma voru umboðsmenn Vísis í mörg ár.  Ég man að við vorum send út að bera blöðin á Aðfangadag áður en jólin gengu í garð kl.18. Við tókum blaðabunkann með okkur í útlegu í Hljóðakletta og Vaglaskóg til að dreifa til áskrifenda úr Ólafsfirði. Þú vannst  ýmsa sjálfboðavinnu, m.a. við vallarhúsið í Ólafsfirði,  og léttir verulega undir með fjölskyldumeðlimum í framkvæmdum. Alltaf var gott að fá ráð hjá þér og að láni glöggt smiðsauga.

Fyrir um það bil áratug varstu greindur með Parkison sjúkdóminn.  Þú fórst reglulega út að ganga og hreyfa þig en smátt og smátt lagðist það af  þegar sjúkdómurinn ágerðist og ekki hjálpaði til bakveikin sem lét til sín taka að nýju.

Haustið 2024 kemur í ljós að þú varst kominn með ristilkrabbamein, ofan á allt annað.  Fórst í aðgerð sem gekk vel en þáðir ekki lyfjameðferð m.a. þar sem undirliggjandi sjúkdómar eins og Parkison drógu úr þér mátt.   Í febrúar sl. kom í ljós að krabbameinið var komið aftur og út um allt í lifrinni.   Það var óneitanlega áfall.  Þú valdir að dvelja á Sjúkrahúsinu á Siglufirði þar sem þér leið mjög vel.   Þar varstu þar til glímu þinni við þennan illvíga sjúkdóm lauk 1. apríl sl.  Eins og önnur verkefni í lífinu þá leystir þú það af æðruleysi og kvaddir með reisn eins og þú óskaðir.  Miðað við kímnigáfuna þína og nákvæmni þá kom mér ekki á óvart að þú valdir þann dag að kveðja.

Þú varst mikið jólabarn og það endurspeglaðist m.a. í metnaði þínum fyrir skreytingum.  Þrátt fyrir Parkison og veikindi þá settir þú einn jólaseríur í gluggana í Vesturgötu 14 eftir að mamma dó.   Af einskærri þrauseigu, hægt og sígandi settir þú sogskálarnar allan hringinn í alla glugga og svo seríurnar í og frostrósirnar upp.  Svo kom ég og hjálpaði þér að skreyta rest – í anda ykkar mömmu.  Allt á sínum stað og jólaglugginn klár fyrir Jólakvöldið mikla í Ólafsfirði.   Það er gott að hugsa til þess að síðustu jólin þín voru góð.

Elsku pabbi,  takk fyrir allt, ég er þakklát fyrir  þessi 56 ár sem við vorum samferða, minningarnar og veganestið sem ég fékk frá þér út í lífið.  Ég sakna þín sárt og að geta ekki lengur hringt eða komið og spjallað – það eru allir þessu litlu hlutir sem samt vega svo þungt.  En ég efa ekki að þú ert kominn til elsku mömmu sem þú saknaðir svo mikið og ykkur líður vel.  Eflaust takið þið upp hald og svífið um í dansi , brosandi, við rokkaða englatóna.

Elsku Jói tengdapabbi kvaddi okkur þriðjudaginn 1. apríl og sameinaðist Hildi sinni í Sumarlandinu. 

Í upphafi var Jói ekki sáttur við val sonarins á konu en það breyttist fljótt. Við urðum afskaplega góðir vinir og gátum rætt saman um allskonar mál, persónuleg, viðkvæm og allt þar á milli. Við heilsuðumst yfirleitt á sama veg hvort sem hann kom í Hlíðarveginn eða ég í Vesturgötuna og ég sagði: Hvað segir þú? „Fátt þá segir einum af“ sagði hann ævinlega. 

Á þessum 35 árum sem við höfum átt samleið hefur auðvitað ýmislegt á dagana drifið. Við Helgi nutum þess sannarlega að eiga þau Hildi að ekki síst þegar ég fór í kennaranámið. Barnabörnin nutu þess að eiga að ömmu og afa sem voru alltaf til staðar og ekki síst Jódís Jana sem var mikið í Vesturgötunni og naut þess að vera með afa og ömmu og vafði þeim um fingur sér. 

Áður en ég kynntist Jóa hafði hann glímt við þunglyndi og bakveiki sem reyndi mikið á bæði hann og fjölskylduna. Jói glímdi líka við mikla innilokunarkennd/fóbíu sem hamlaði honum á ýmsa vegu. Hann keyrði t.d. ekki sjálfur í gegnum Múlagöngin og fannst afar óþægilegt að fara þau yfirleitt. Hann valdi sér líka gjarnan sæti við borðsenda í veislum. Þetta er líklega sjúkdómur sem fólk getur illa sett sig í sporin nema hafa reynt. 

Jói greindist svo með Parkison fyrir um áratug og ristilkrabbamein sem hann sigraðist á um stund en tók sig upp í fyrra og hafði dreift sér í lifrina. Dæmi um húmorinn í Jóa, sem sagði við þær fréttir: „að þar væri nú ábyggilega ekki við drykkjuskap að sakast“ enda bindindismaður alla tíð.  

Við Jói deildum áhuga á enska boltanum þó með sitthvoru liðinu héldum við. Hann var mikill íþróttamaður sjálfur á árum áður og spilaði með Leiftri og oft rifjuðu þeir Helgi upp heilu fótboltaleikina í smáatriðum. Eitthvað sem ég gat illa skilið hvernig þeir myndu svo vel. Hann og Helgi fóru í pílagrímsferð til Anfield þegar hann varð sextugur og hafði hann mjög gaman af. Jói fór líka fyrir því að byggt yrði félagshús við knattspyrnuvöllinn og skildu þeir feðgar eftir ansi mörg handtök og tíma við að koma því upp.

Jói var smiður, afskaplega vandvirkur og vildi hafa hlutina alveg uppá punkt og prik. Þegar hann var „hættur“ að vinna þá smíðaði hann m.a. arna sem mörg í fjölskyldunni og fleiri eiga. Hann hjálpaði heldur betur til þegar við Helgi keyptum gamla pósthúsið í Ólafsfirði og gerðum þar gisti- og kaffihús. Gistieiningin fékk nafnið Gistihús Jóa en kaffihúsið Kaffi Klara, eftir mömmu minni, og starfar undir síðarnefnda nafninu í dag.

Jói var mikill vísnamaður og barnabörnin fengu oft að spreyta sig á að muna þær á milli heimsókna þegar hann byrjaði á fyrstu setningunni og þau áttu að halda áfram. Hér er ein góð sem sögð var ansi oft.

„Jói Helga fyrstur inn á gólfið gekk,

glæsilega tyllti hann sér niður á bekk.

Ungu frúrnar horfðu á þennan glæsilega svein,

ein eða tvær ráku upp stórkostleg vein.“

Jói greip Hildi oft á eldhúsgólfinu í dans og hóf upp raust sína, gjarnan bara eina setningu þó, man ég sérstaklega eftir laginu „La donna è mobile“. Þetta er líklega í blóðinu því Helgi minn grípur mig gjarnan í dans á eldhúsgólfinu líka.

Við Jói gerðum saman sviðasultu fyrir hver jól og nutum samverunnar og spjallsins. Það verður óneitanlega breyting á fyrir næstu jól og þá er gott að geta yljað sér við minningarnar.

Ást og væntumþykja kalla fram sorg og söknuð en líka minningar um ljúfar samverustundir sem er svo óendanlega mikilvægt. Tilveran verður óneitanlega öðruvísi án þín en minningin um hlýjan, hjálpsaman og góðan tengdapabba geymi ég í hjarta mínu. 

Ég kveð þig með þessu ljóði elsku Jói.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Jóhann Helgason

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Þakkir

Til elsku pabba

Í minningu Jóa tengdapabba