Hjördís Anna fæddist 21. október árið 1933 á Núpi í Axarfirði. Hún var dóttir hjónanna Steinfríðar Tryggvadóttur húsmóður og Sölva Steins Ólasonar bílstjóra á Núpi. Þegar Hjördís Anna var aðeins nokkurra daga gömul þá lést Sölvi faðir hennar og eftir stóð Steinfríður móður hennar uppi með þrjú börn. 

Árið 1936 kynnist Steinfríður Hólmgeiri Halldórssyni. Með honum eignaðist hún eitt barn og töldu systkinin fjögur en þau hétu Sigrún og Benedikt Sveinn Sölvabörn og Sölvi Hólmgeirsson. Öll eru þau nú látin.

Hjördís Anna eða Dúa eins og hún var kölluð, ólst að mestu upp í Vogum í Kelduhverfi. Ung að árum hélt hún til Akureyrar þar sem hún vann hjá Jóni skóara og eiginkonu hans við að sjá um börn þeirra.

Árið 1949 þegar hún var 16 ára gömul hélt Dúa til Þórshafnar en þar kynntist hún Óla Ragnarssyni frá  Skálum á Langanesi. Þau hefja sambúð og fyrst um sinn var búið í torfbæ sem kallaður var gamli bærinn. Árið 1951 eignuðust þau sitt fyrsta barn en alls eignuðust þau 9 börn. Þau eru

Sölvi Steinn, fæddur 1963, en hann lést árið 2020.

Við andlát Dúu telja barnabörn hennar 39, barnabarnabörn 67 og barna-barnabarnabörn 10. 

Já það er ekki hægt að segja annað en það hafi verið nóg að gera hjá Dúu næstu árin eftir 1951. Það gafst því lítill tími í annað en að koma börnunum á legg. Með stækkandi fjölskyldu þurfti stærri húsakost og næstu árin bjó fjölskyldan í nokkrum húsum á Þórshöfn, þar á meðal í Neptúnshúsinu.

Árið 1957 réðust Dúa og Óli í að byggja sér og fjölskyldunni hús sem þau nefndu Varmahlíð. Þar bjuggu þau í eitt ár, áður en þau tóku þau sig upp og fluttu til Keflavíkur. Þar fór Óli á sjó á meðan Dúa fór að vinna í frystihúsi og hugsa um börnin og minnast börn hennar þess sérstaklega að hún hafi saumað öll föt á þau og prjónaði á þau líka enda lá allskyns handverk vel fyrir henni.

Þegar börn Dúu og Óla voru orðin sex þá gafst tími og gengu þau í hjónaband 2. apríl árið 1959. Áfram bjuggu þau í Keflavík þar sem Óli hélt áfram á sjó en vistarverur fjölskyldunnar breyttust árið 1970 þegar þau kaupa hæð í Sandgerði. Dúa vann verkamannavinnu á þessum tíma ásamt því að ala börnin að mestu upp ein þar sem lítið var um frí á sjónum hjá Óla. Dúa ræktaði trúna, fór reglulega til kirkju og söng í kirkjukórnum í Sandgerði. 

Árið 1972 stækkuðu hjónin við sig og keyptu sér hús við Ásabraut 1 í Sandgerði þar sem þeim leið afar vel. En vegir lífsins liggja til allra átta og árið 1974 lágu leiðir Dúu og Óla í sundur. Dúa flutti til Keflavíkur með hluta barnanna heima á meðan önnur voru haldin á vit ævintýranna og jafnvel komin með sínar eigin fjölskyldur.

Tveimur árum síðar kynnist Dúa manni sem vann á herstöðinni á Keflavíkurvelli, Norm L. Ungurait. Milli þeirra tekst samband og árið 1977 flytja þau til Bandaríkjanna. Þar gengu þau í hjónaband og bjuggu víðsvegar um Bandaríkin vegna vinnu Norm hjá flugher Bandaríkjanna. Fyrstu árin úti fengu íbúar Bandaríkjanna að kynnast saumaskap Dúu en við það vann hún hörðum höndum. Hún var sanntrúuð kona og var dugleg að sækja kirkju og fór þá helst í hverri viku. Eftir að þau fluttu til Flórida hóf hún störf í kirkjuskóla og sá um umönnun á eins til fimm ára börnum og starfaði við það á annan áratug sem sýnir okkur hvar hugur hennar lá. Hvað hún vildi, hún vildi hafa áhrif á börnin, að þeim liði vel og að sá grunnur sem þau fengu til að halda af stað út í lífið væri traustur og öruggur. Því hvar er grunnurinn traustari í örmum Drottins? Það að feta veginn áfram með Jesú Krist sér við hlið eru skref til góðs.

Og vegur hennar og Norm til Bandaríkjanna var hennar heilla skref því þar leið henni afskaplega vel. Henni þótti gaman að fá heimsóknir frá börnum sínum og barnabörnum og höfðu þau hjónin komið sér vel fyrir. Það var því mikið högg fyrir Dúu þegar Norm lést árið 1997.

Dúa hélt áfram að búa í Bandaríkjunum eða allt þangað til 2014 þegar hún flytur aftur til Þórshafnar en þá hafði hún búið í Bandaríkjunum í 37 ár. Á Þórshöfn bjó hún með Sölva syni sínum sem hugsaði vel um móður sína. Þegar aldurinn var farinn að segja til sín flutti hún á hjúkrunar- og dvalarheimilið Naust árið 2018. Þar eignaðist hún yndislega vinkonu, Dóru frá Kúðá í Þistilfirði, og voru þær nær óaðskiljanlegar og var þeirra vinátta mjög falleg. En einnig þótti henni mjög annt um aðra vistmenn og starfsfólkið sem aðstoðaði hana meðan hún dvaldi á Nausti. Eftir að Sölvi lést fyrir rúmum þremur árum annaðist Hörður mömmu sína afar vel.

Síðustu ár fór að draga af Dúu og sérstaklega eftir að sjónin fór að daprast verulega og hafði þannig gífurleg áhrif á lífsgæði hennar. Síðustu dagana fyrir andlátið hrakaði henni enn frekar og þann 7. september síðastliðinn lést hún með Hörð sér við hlið.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Hjördís Anna Sölvadóttir

Útför

Ertu með minningargrein?