Heiðveig Árnadóttir fæddist á Búðum á Snæfellsnesi 15. október 1912. Hún lést á Landspítalanum í Fossvogi 2. maí síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Árni Bergmann Gunnlaugsson smiður, f. 15. júlí 1881, og Kristín Jónsdóttir, f. 18. september 1886. Systkini Heiðveigar voru Þórdís, Margrét, Þorgils, Guðmundur, Guðlaug, Ágústa Kristín og Jón.

1930 kynnist hún Hrólfi Sigurjónssyni frá Ísafirði og eignast með honum tvö börn, Sigurjón, f. 27. febrúar 1931, maki Kristjana Jónsdóttir, og Erlu, f. 7. janúar 1933, maki Helgi Jóhannesson. Þau slitu samvistum.

1934 kynnist hún eiginmanni sínum Skúla Sigurðssyni símaverkstjóra frá Gamlahrauni á Eyrabakka, f. 8. mars 1901, d. 26. júní 1984. Með honum eignast hún fjögur börn: Sigurður Kristinn, f. 12. október 1937, maki Anna Lísa Jóhannesdóttir; Arnar, f. 7. september 1941, maki Lilja Sölvadóttir; Auður, f. 1. nóvember 1945, maki Steinn Eyjólfsson; Birkir, f. 1.nóvember 1945, maki Cecilía N. Skúlason. Einnig ólu þau upp sonarson sinn Skúla Arnarsson, f. 12. október 1962.

[DEFAULT]

Mig langar að þakka þér allar þær góðu minningar sem þú hefur gefið mér. Ég minnist dugnaðar þíns á öllum sviðum. Það var alveg sama hvað þú tókst þér fyrir hendur, það varð að ganga í þetta strax og klára. Þú geymdir ekki til morguns það sem þú gast gert í dag, það fékk ég oft að reyna, ef ég var ekki nógu fljót að bregðast við þá varstu bara byrjuð, eins og að skipta um eldhúsgardínur eða annað sem þú þurftir aðstoðar við. Sérstaklega þurftir þú á aðstoð að halda eftir að sjónin dapraðist, en það var þér mikið áfall að geta ekki prjónað, heklað eða unnið aðra handavinnu.

Þrátt fyrir að sjónin væri léleg aftraði það þér ekki frá því að vinna í garðinum, þó þú værir orðin 86 ára gömul. Ég minnist þess einnig þegar við vorum að taka upp úr kartöflugarðinum á haustin bara tvær saman eftir að pabbi dó. Við fórum alltaf saman út að versla, hvort sem það voru matarinnkaup eða annað, þá var alltaf stungið upp á því að setjast niður og fá sér kaffi einhvers staðar.

Þér þótti gaman að ferðast og minnist ég þeirra stunda sem við áttum saman í sumarhúsum bæði erlendis og innanlands. Ég vil einnig þakka þér fyrir þá miklu hjálp sem þú veittir mér og Eddu minni í fyrrasumar, ég hefði ekki getað staðið ein í þeim erfiðleikum.

Guð geymi þig, elsku mamma mín, minningin um þig á alltaf eftir að lifa í hjarta mínu.

Elsku amma mín með söknuði kveð ég þig.

Eftir erfið en stutt veikindi hefur þú nú loksins fengið hvíldina.

Elsku amma mín, þó að ég viti að þinn tími hafi verið kominn er samt afar sárt að kveðja þig. Sorgartárin sem ég græt eru einnig grátin af gleði yfir því að þú varst svo góð og elskuleg amma. Þú varst mér ekki bara sem amma heldur varstu mér sem önnur móðir, við höfum verið saman síðan ég fæddist. Alltaf var gaman að koma niður til þín og afa og eiga með ykkur góðar samverustundir, þið voruð alltaf svo góð og yndisleg. Ég man hvað það var tómlegt í húsinu á sumrin þegar þið voruð úti á landi að vinna og hvað ég hlakkaði til að fá ykkur heim aftur. Einnig man ég vel hvað þú varst einmana þegar afi dó, en varst þá svo lánsöm að hafa mömmu og Eddu hjá þér til að stytta þér stundirnar. Þú varst alltaf svo sterk og dugleg, og hef ég aldrei kynnst annarri konu sem var eins dugleg og þú. Það var svo mikill kraftur og iðni í þér að gera alla hluti sem rætt var um strax, það var sko ekkert verið að bíða eftir að hlutirnir væru framkvæmdir heldur varstu rokin af stað. Hvort sem um var að ræða að kítta, slípa eða mála, hvað sem var lék í höndum þér og allt var svo vel af hendi leyst sem þú gerðir. Þótt sjónin væri mikið farin að daprast hjá þér minnkaði kraftur þinn ekki og oft varst þú eins og moldvarpa úti í garði með mömmu að reyta arfa og dunda við ýmislegt í garðinum á sumrin. Þú áttir svo fallegt heimili því þér þótti svo vænt um það sem þú áttir, það mátti enginn snerta neitt, það var allt svo glansandi fínt hjá henni ömmu.

Mig langar til að þakka þér fyrir samfylgdina og allar ánægjulegu samverustundirnar sem við áttum saman og geymi í hjarta mér, og allt sem þú gerðir fyrir mig.

Elsku amma, ég sakna þín svo mikið, ég mun aldrei gleyma þér en minningin um þig mun lifa með mér.

Ég kveð þig, elsku amma, síðasta sinni

með sárri hryggð, en blessuð minning þín

mun verma mig og lýsa á lífsbraut minni

sem ljós, er mér af himni bjartast skín.

Þín góða sál svo glöggt mitt skildi

þar fann ég ást sem lífið leggja vildi

til liðs við mig á hverri raunarstund.

Ó amma mín, ég krýp við kistu þína,

Blessuð sé minning þín. Hvíl þú í friði.

Nú ertu farin yfir móðuna miklu á stað þar sem þér líður vel með afa og Kidda frænda sem þú saknaðir svo mikið.

Eftir á ég góðar minningar um þig, elsku amma mín, þú varst mér alltaf svo góð og ég vona að ég hafi verið þér einhvers virði. Ég er mjög þakklát fyrir að hafa fengið tækifæri til þess að halda í hönd þína þessar síðustu stundir sem þú lifðir.

Ég kveð þig nú, amma mín, og bið algóðan Guð að leiða þig og styðja.

Með bljúgum hug ég blessa gömlu árin

þitt blíða bros og mjúkan vanga þinn.

grafin,einn gráan dag var liðin ævi þín,

af sorg mér finnst ég vera lurkum laminn

og líf án þín er hálfgert sálar pín.

þá glæstu tíð sem aldrei kemur meir.

En drottinn geymir þig, þó þú sért dáin

þá líð ég upp til þín í himininn.

Nú er elsku langamma mín farin og óneitanlega eru þær ýmsar hugsanirnar og minningarnar sem flögra um huga minn við fráfall hennar.

Vil ég þakka fyrir allar þær stundir sem við höfum átt saman. Ég hugga mig við það að nú er hún kominn til Skúla afa eftir langan aðskilnað.

Orð á blaði mega sín lítils þegar góð kona fellur frá.

Samt langar okkur að þakka langalangömmu okkar fyrir allar góðar stundir og allt sem hún gaf okkur meðan hún lifði.

Við vitum að amma lifir í huga okkar og hjarta og þar á hún gott líf því minningar okkar um ömmu eru góðar minningar.

við ætíð munum þína minningu geyma.

í hugarfylgsnum okkar við heyrum þína

rödd,og höldum því að okkur sé að dreyma.

Í hjörtum okkar sáðir þú frækornum fljótt,

og fyrir það við þökkum þér af hjarta,

en þó í hugum okkar nú ríki niðdimm nótt,

þá nær samt yfirhönd þín minning bjarta.

Nú svífur sál þín amma á söngvarvæng um

geim,svo sæl og glöð í nýja og betri heima,

við þökkum fyrir samveruna, þú ert komin heim,

og þig við biðjum guð að blessa og geyma.

Vala Björk, Heiðar Smári og Andri Páll Birgisbörn.

Margs er að minnast og margs er að sakna.

Hinn 2. maí síðastliðinn barst mér sú harmfregn að Heiðveig væri látin.

Vil ég þakka henni þá vinsemd og gleðistundir sem mér hlotnaðist að eiga með henni á Víghólastígnum.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Heiðveig Árnadóttir

Útför

Elsku mamma mín

Elsku amma mín með söknuði kveð ég þig.

Elsku amma mín.

Elsku langamma mín.

Langalangamma okkar.

Margs er að minnast og margs er að sakna.