Halldór Gunnar 50 ára.
Í tilefni þess að nú 24.maí 2022 eru 50 ár frá fæðingu Dóra okkar þá viljum við halda á lofti minningu hans með því að stofna minningarsíðu og setja þar inn nokkur orð um lífshlaup hans ásamt myndum. Dóri verður alltaf í hjörtum okkar og við finnum fyrir nærveru hans hvern dag.

Með þessum minningarorðum langar okkur að halda arfleifð hans lifandi fyrir fjölskyldu okkar og alla vini hans og kunningja sem fara inn á minningarsíðuna.

Halldór Gunnar kom í þennan heim bjarta vornóttina 24.maí 1972. Foreldrarnir bæði í skóla og mikil spenna og tilhlökkun að líta frumburðinn augum. 

Sem barn var Dóri afskaplega elskulegur og meðfærilegur og naut þess að vera eini strákurinn okkar í sex ár. Hann tók fullan þátt í lífi ungu fjölskyldunnar. Við reyndum af bestu getu og lítilli kunnáttu að ala hann fallega upp. Nóg var að leiðbeiningunum og þá sérstaklega frá ömmu Fjólu, allt vel meint en stundum á skjön við skoðanir foreldranna. 

Á þessum árum voru við á leigumarkaðnum og fyrstu fimm árin hans bjuggum við á fjórum stöðum. 1977 fluttum við svo í fyrstu íbúðina okkar í Kópavogi og Dóri hóf skólagöngu í Kópavogsskóla. Við munum vel eftir laugardegi í apríl þegar hann var 6 ára og týndist. Félagarnir tveir voru úti að leika og skiluðu sér ekki heim á tilsettum tíma. Við foreldrarnir gengum götu úr götu að leita en það var ekki fyrr en hinn pabbinn fór að keyra um á bíl að hann fann peyjana á Arnarneshæðinni, aðspurðir sögðust þeir vera á leið í Sædýrasafnið í Hafnarfirði að skoða selina. Drjúgt labb fyrir sex ára gutta úr miðbæ Kópavogs. Sem betur fer fundust þeir í góðu standi en fengu samt létta yfirhalningu er heim var komið.

Við vorum dugleg að ferðast á sumrin á þessum árum. Útilegur og sumarbústaðadvalir voru ófáar. Oftast fórum við þó að Brennistöðum, æskuheimili mömmu Þóru. Á Brennistöðum í Flókadal var blandað bú og fyrir utan þessi venjulegu dýr, kýr, kindur, hesta, ketti og hunda voru þar einnig dýr sem kunnu kannski betur við sig í frjálsri náttúru. Þarna voru gæsir og tófur sem voru ekkert endulega að elska heimafólk. Við munum vel eftir því þegar við vorum einhverju sinni að pakka fyrir ferð upp að Brennistöðum þegar við fundum borðhníf í töskunni hans Dóra. Þegar við spurðum hvað væri með hnífinn, þá sagði hann mjög ákveðinn, “ég ætla að drepa gæsina”. Þá hafði það komið fyrir að gæsin hafði stuggað við honum og hlaupið á eftir  honum og hann var ekki glaður með það.

Tíminn leið og fjölskyldan stækkaði, Steini fæddist 1978 og Valli 1983. Við fluttum úr litlu íbúðinni okkar í Hamraborginni í stóra og fína íbúð í Vesturbergi 96 í Breiðholtinu. Dóri var 7 ára þegar hann byrjaði í Hólabrekkuskóla. Þar leið honum vel og eignaðist góða vini, þeir helstu voru EiríkurJóns, Eiríkur Andri, Pétur og Óli Viðars, allt frábærir gaurar sem voru heimagangar hjá okkur eins og hann hjá þeim. Okkur leið öllum vel í Vesturberginu, þar var gott að vera barn og unglingur alltaf mikið fjör og fullt af vinum.

 Árin liðu hratt, við héldum áfram að ferðast á sumrin og hófum að byggja okkur sumarbústað í Kjósinni. Við munum svo vel þegar við settum niður fyrstu trén þegar Dóri var um 10 ára aldur og því góða spjalli okkar um hvað þau yrðu stór og gömul og allt það sem 10 ára gutta dettur í hug.

Svo kom að því að hann kláraði Hólabrekkuskólann og þá lá beinast við að byrja í FB. Ári seinna eða 1989 fluttum við í Fannafoldina í Grafarvoginum. Raðhús á pöllum og að sjálfsögðu fékk táningurinn forstofuherbergið og það varð hellirinn hans. Þar héngu gömlu vinirnir, spjölluðu og hlustuðu á tónlist.

Nýir vinir bættust í hópinn, þeir Arnar Barðdal, Davíð Logi, Gunnlaugur Örn og Konráð. Þessi átta manna vinahópur stofnaði svo Metalíu, félagsskap sem hafði það að markmiði að skemmta sér sem mest. Metalica, U2 og Billy Idol voru oft á spilaranum og stundum svo hátt að pabbi  og mamma hrópuðu LÆKKA!

Á þessum árum var hann á fullu að æfa Judó, stór og sterkur og þótti mjög efnilegur. Seinna honum til heiðurs eftir andlát hans, hélt Júdódeild Ármanns mót, sem hún nefndi efir honum og valdi þar efnilegasta júdómann ársins undir 21 árs. 

Á þessum árum kom ástin inn í líf hans og hann eignaðis yndislega kærustu, sem var hans allt til enda. Dóri var vinsæll og vinamargur, reglusamur og heilbrigður strákur sem átti alllt lífið fram undan. 

Við vitum að á 50 ára afmælinu þínu viltu ekki heyra neitt vol og væl heldur að við séum öll glöð og stolt af þér og minnumst þín með gleði og hlýju.  Svo sannarlega erum við stolt af honum Dóra okkar fyrir það sem hann var, en það skal jafnfram sagt að við söknum hans á hverjum degi. Við finnum svo vel fyrir nærveru hans og vitum að hann er með okkur, bræðrum sínum og fjölskyldu þeirra í hverju sem við gerum. Við vitum að hann er á góðum stað umvafinn ást og kærleika allra úr okkar fjölskyldu sem farnir eru.

Við munum minnast góðra stunda á afmælisdaginn þinn og halda afmælisveislu þér til heiðurs. 
Við sjáumst svo seinna okkar elskulegur og þá höfum við margt að spjalla um.

Til hamingju með daginn elsku Dóri okkar.

Helga Jensdóttir

Pétur Örn Bjarnason

Elsku vinur, við minnumst þín með hlýhug í dag og vitum að þú ert á góðum stað. Við rifjum upp gamla tíma reglulega og brosum yfir góðum minningum. Sérstaklega vekur Lödu sport upphækkunarævintýrið alltaf mikla kátínu
Innileg kærleikskveðja frá okkur í Metalíu❤
Pétur

Theodóra Þorsteinsdóttir

Minningin lifir elsku Halldór Gunnar. Við Gústa vorum mikið með þér þegar þú varst lítill drengur, þú varst svo skemmtilegt barn 🥰
Við minnumst þín með hlýju og erum með fjölskyldunni í huganum í dag ❤️
Kærleikskveðjur frá okkur fjölskyldunni 🌻
Teddó frænka 

Jóhanna Steinunn Hannesdóttir

Elsku Þóra Raggi Steini Valli og fjölskylda. Innilegar hamingjuóskir með elsku Dóra ykkar . Minningar hans mun alltaf lifa með ykkur . 

[DEFAULT]

Hér er slóð á minningagreinar um Halldór Gunnar sem birtust á útfarardegi hans, 30.desember 1991 í Morgunblaðiðinu. https://timarit.is/page/1757064#page/n21/mode/2up

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Halldór Gunnar Ragnarsson

Útför

Halldór Gunnar Ragnarsson