Elskulegur eiginmaður minn. faðir okkar, tengdafaðir og afi
Gylfi Jónasson Kjarnagötu 63, Akureyri lést á krabbameinsdeild Landspítalans 29.júní 2023

Gylfi Jónasson fæddist 22.júní 1952 á Akureyri og lést á krabbameinsdeild Landspítalans 29.júní 2023.

Foreldrar hans voru Laufey Sigurðardóttir og Jónas Sigurðsson. Gylfi átti eina systur, Elsu Jónasdóttur fædda 28.september 1948, hún lést 21.september 2020. 

Árið 1976 giftist Gylfi Guðnýju Kristínu Kristjánsdóttur frá Akureyri. Guðný er fædd 22.apríl 1953. Börn Gylfa og Guðnýjar eru: 1) Katrín f. 2.febrúar 1971, maki Hjörtur Geirmundsson og eiga þau 3 börn, Arnar Geir, Elvar Inga og Önnu Karen. 2) Kristján Rúnar f. 10.nóvember 1975, maki Helga Svava Arnarsdóttir og eiga þau 3 börn, Aron Hólm, Ingimar Arnar og Kristínu Marý. 3) Ómar Ingi f. 3.júní 1986, maki Aníta Einarsdóttir og eiga þau Kristófer Darra.

Gylfi og Guðný bjuggu alla sína búskapartíð á Akureyri, í Furulundi, Heiðarlundi, Þórunnarstræti, Sokkatúni og núna í Kjarnagötu.

Að loknu gagnfræðaprófi fór Gylfi í Iðnskólann á Akureyri þar sem hann lærði ketil-og plötusmíði. Síðar lærði hann einnig bifvélavirkjun í Iðnskólanum. 

Gylfi byrjaði starfsferil sinn hjá Slippnum á Akureyri. Starfaði síðar á Skoda verkstæðinu og Þórshamri. Einnig vann hann á Strætó og í framhaldinu á hópferðabílum hjá Ferðaskrifstofu Akureyrar. Síðast starfaði hann sem leigubilstjóri.

[DEFAULT]

Jæja Gylfi minn. Þá eru þínar þjáningar á enda. Sjúkdómurinn skæði sem fáir sleppa frá lagði þig að velli. En eins og þín var von og vísa þá barðist þú allt til enda og ekki varst þú neitt að kvarta neitt sérstaklega frekar en vanalega þegar heilsan þín var annars vegar. Við gerðum okkur væntanlega ekki alveg grein fyrir því hvað þú varst í raun orðinn veikur fyrr en alveg í restina. 

Þegar ég kynnist þér þá ertu leigubílstjóri og alltaf var leigubíllinn glansandi flottur og það átti við um alla bílana þína. Þú varst mikill bílamaður og áttir flotta bíla og hugsaðir vel um þá. Þú hélst skrá yfir alla þína bíla og helstu atburði, viðhald og annað í kringum þá sem er alveg einstakt, en lýsir þér hins vegar mjög vel hvernig þú lifðir þínu lífi. Þú varst mjög handlaginn og það var aldrei anað út í neitt. Hlutirnir voru skoðaðir vel og þegar nýir hlutir voru keyptir þá byrjaðir þú yfirleitt á því að lesa leiðbeiningarnar og síðan var farið í að opna og setja saman ef þurfti. Það var alveg sama hvar drepið var niður, hvort það var tengt bílum eða byggja hús, þetta kunnir þú allt saman. Gerðir upp Þórunnarstrætið og kláraðir að byggja Sokkatúnið og allt gerðir þú að mikilli vandvirkni. Mér er það sérstaklega minnisstætt þegar þú ákvaðst að leggja parketið í Sokkatúnið horn í horn, allt húsið í einu. Gríðarlegt föndur en mjög vel gert eins og þinn var siður. Þú varst alltaf boðinn og búinn að hjálpa okkur ef eitthvað þurfti að gera innanhúss hjá okkur, hvort sem var að skipta um hurðir, leggja nýtt parket eða annað tilfallandi. Enginn var betri í þessu en þú, en þú varðst líka að fá að gera þetta eftir þínu höfði, en það var líka bara í góðu lagi þar sem þú varst mjög vandvirkur og gast líka verið mjög smámunasamur, en það var enginn afsláttur gefinn, ekkert skítamix takk fyrir!

Ég man eftir einu atviki þegar fellihýsið hjá okkur fjaðrabrotnaði og þurfti að skipta um. Settum fellihýsið á hliðina í garðinum í Þórunnarstrætinu og fyrst það var komið þannig þá stakkst þú upp á því að ryðverja botninn sem var náttúrulega bara snilld sem við og gerðum. 

Þú sagðir mér oft sögur af ferðum þínum sem hópferðabílstjóri með hópa úr skemmtiferðaskipum austur í Mývatnssveit og lengra, einnig ýmsar ferðir þar sem farið var yfir Vaðlaheiðina en hana fórst þú amk einu sinni á sumri. Ég hafði aldrei farið Vaðlaheiðina og einn dag fyrir tveimur árum þá ákváðum við að fara yfir heiðina. Það var skemmtileg ferð hjá okkur og þar þekktir þú hverja beygju og slakka þar og sagðir mér ýmsar sögur af svaðilförum á rútu yfir heiðina í gegnum tíðina.

Þú varst ekki allra en þú hugsaðir um fjölskylduna, fylgdist með öllu sem tengist börnunum okkar Kötu og hvattir þau áfram til góðra verka og hældir þeim á hvert reipi.

Nú er skarð höggið í fjölskylduna en ég er sannfærður um að þú ert á góðum stað í félagsskap foreldra þinna og Elsu systur þinnar.

Þakka þér fyrir allt sem þú hefur gefið mér og gert fyrir mig og mína fjölskyldu. Hvíldu í friði Gylfi minn. 

Jæja pabbi hvernig förum við að þessu núna.

Á svona tímamótum fer maður að hugsa til baka og ég sé ekki alveg hvernig dæmið á að ganga upp án þess að geta leitað til þín.

 Alveg frá þvi að ég man eftir mér hef ég alltaf framkvæmt fyrst og hugsað svo, það er algörlega þveröfugt við það sem að þú gerðir og varst nú alltaf að reyna að koma inn í hausinn á mér en það gekk nú illa. Ég veit að ég hefði ekki getað framkvæmt alla þessa vitleysu sem ég er búinn að vera að brasa allt mitt líf ef þú hefðir ekki alltaf dregið mig að landi og lagað og gert við með mér.  Þú varst nú svona  af gamla skólanum sem gast gert allt og gerðir við alla hluti, hvort sem það var að gera við hjólið mitt eða byggja með mér hús.

Í dag hlæja vinir mínir oft að mér þegar ég er að reyna að laga hlutina sjálfur án þess að hringja í þig svo sem vélsleða, mótorhjól svo eitthvað sé nefnt og þetta verður alltaf eitthvað drullumix sem dugar ekkert. 

Ég var nú ekki gamall þegar þetta byrjaði.  Ég á til dæmis þríhjól sem er búið að sjóða saman hér og þar þar sem að þú sauðst það auðvitað bara saman þegar ég braut það, og ég held að flest hjól hafi verið soðin saman vegna þess að ég var ekki alltaf að fara hefðbundnar leiðir og kom svo heim og sagði, pabbi hvernig lögum við þetta. 

Ekki tók betra við fyrir þig þegar ég keypti mér skellinöðru. Það leið örugglega ekki sá mánuður að ég kom heim og sagði pabbi hvernig lögum við þetta og alltaf komstu með mér niður í kjallara í Þóró og réttir hlutina af. Ég var nú ekki búinn að hafa bílprófið lengi þegar ég náði að keyra á ljósastaur og hálf eyðilagði bílinn minn og eins og alltaf kom ég heim og sagði pabbi hvernig lögum við þetta, og auðvitað lagaðir þú bara bílinn heima í skúr .

Fyrir rúmum 20 árum sagði ég pabbi ég er að hugsa um að kaupa mér bakarí. Þú varst svo hrifinn af þessari hugmynd minni að þú sagðir mér að fara á Bensanum þínum svo ég liti nú aðeins gáfulegri út þegar ég færi að skoða bakaríið, og það var nú ekki á hverjum degi á þessum árum sem ég fekk Bensann hjá þér. Svo kom að því að finna nafn á bakaríið og eins og alltaf leitaði ég til þín og eftir eina 2 til 3 daga komstu með blað til mín með nokkrum nöfnum á, og þar efst stóð Daglegt Brauð sem ég auðvitað notaði. Fyrstu 2 árin mættir þú með mér á hverju einustu nóttu og pakkaðir fyrir mig brauðinu og í öll þessi 16 ár sem ég var í þessu brasi komstu alltaf í laufabrauðs vertíðina og pakkaðir öllu fyrir okkur, og ekki veit ég hversu oft ég hringdi í þig og sagði pabbi þetta og hitt er bilað hvernig lögum við það og þú komst og lagaðir tæki og tól með mér.

Með  því síðasta sem þú brasaðir með mér var að skipta um gler í húsinu okkar og það var eins og áður, ég sagði við þig að það þyfti að fara að skipta um gler í húsinu, hvernig föum við að þessu pabbi og auðvitað vissir þú hvernig það er gert.

Minningarnar eru margar og góðar, ætli það sé ekki bara komið að því að ég þurfi að fara að lesa leiðarvísirinn áður en ég framkvæmi, þar sem að ég get ekki lengur spurt pabbi hvernig förum við að þessu.

Elsku pabbi lést á Landspítalanum 29. júní sl.eftir ansi erfiða baráttu við krabbamein sem uppgötvaðist algjörlega óvart fyrir 15 mánuðum síðan.  Þú barðist hetjulega og af miklu æðruleysi allt fram á síðasta dag.  Þeir voru erfiðir síðustu dagarnir þínir því þér hrakaði mjög snöggt en flest öll náðum við til þín áður en yfir lauk. Aldrei kvartaðirðu, hvorki yfir verkjum eða öðru sem þessum óboðna gesti fylgdi. Síðasta afmælisdeginum þínum eyddum við saman, við borðuðum góðan mat og áttum notalega stund saman og ekki grunaði okkur þá að viku seinna værirðu farinn í sumarlandið.

Pabbi var svona “alltmuligt” maður, hann gat ansi margt, hvort sem það var að laga, breyta eða bæta heima við eða hjá okkur fjölskyldunni, hann var mjög vandvirkur, með hálfgerða fullkomnunaráráttu og ofsalega skipulagður. Hann vann á sínum hraða og eftir sínum leiðum, fyrst að lesa leiðbeiningarnar og fara svo í verkið sagði hann alltaf.  Bílana sína elskaði hann meira en margt annað og gat dundað endalaust í kringum þá. 

Pabbi fylgdist vel með afabörnunum sínum og hafði mikinn áhuga á því sem þau voru að gera og var ákaflega stoltur af þeim öllum. Ef hann fann pláss á vegg þá prentaði hann út myndir af þeim og setti í ramma og hengdi upp. Það skipti ekki máli hvort þau voru hérlendis eða erlendis, hann vissi hvað þau voru að bralla. Hvort sem það var vinnan hjá þeim eða íþróttirnar, það skipti ekki máli hann setti sig inn í það og skemmtilegt þótti honum ef hann gat fylgst með þeim á netinu í “beinni”

Það er stórt skarð höggið í litla hópinn okkar en við höldum áfram og yljum okkur við góðar minningar.  Við hugsum um mömmu og reynum að sjá til þess að hún njóti sín í nýju fallegu íbúðinni ykkar. 

Elsku afi, nú er komið að kveðjustund og eftir sitja margar hlýjar góðar minningar. Það verður skrýtið að koma í heimsókn til ömmu og þú ert ekki þar og eftir verður skarð sem erfitt er að fylla en við munum reyna að fylla það með góðum minningum sem við eigum með þér. Okkur þótti virkilega vænt um að geta fylgt þér síðustu sporin og vonandi líður þér betur núna. Takk fyrir allar stundirnar saman elsku afi, þín verður sárt saknað og minning þín lifir um ókomna tíð. 

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Gylfi Jónasson

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Jæja Gylfi minn

Jæja pabbi hvernig förum við að þessu núna.

Elsku pabbi

Elsku afi