Guðrún Sveinfriður Magnúsdóttir fæddist í Reykjavík 12 janúar 1936. Hún var dóttir Herborgar Hjálmarsdóttur og Magnúsar Janusar Guðmundssonar frá Vatneyri á Patreksfirði

[DEFAULT]

Ég sit hér heima í eldhúsinu og hugsa til þín. Horfi yfir til þín þar sem þú bjóst. Þú hefur kvatt okkur og haldið til sumarlandsins. Og líklega hvíldinni fegin því ekki voru síðustu árin þín auðveld þótt þú kvartaðir ekki. Alltaf varstu með höfuðið hátt og stutt í brosið...stutt í mömmuna. Þú varst alltaf nálæg, sama hvað maður aðhafðist og sama hvaða brambolti maður var í hverju sinni, þú áttir alltaf kaffi og meððí, og þú varst alltaf... mamma. Maður gat alltaf leitað skjóls hjá þér og þú varst alltaf stuðningsmaður nr 1.  Ein mikilvægasta manneskjan í mínu lífi alla tíð.

 Þú varst ekki að trana þér fram, þú vildir aldrei vera að ónáða, hógværðin uppmáluð og vildir aldrei trufla okkur..... en þú varst alltaf til staðar. 

Það er afar erfitt að kveðja móður sína, konuna sem gaf manni lífið, konuna sem fæddi og klæddi mig og kom mér til manns... stoltu konuna, hógværu konuna sem var svo lítil og smágerð en samt svo stór. Því lífið þitt var svo sannarlega enginn dans á rósum.

Þú varst í endurhæfingu á Landakoti síðustu dagana þína, þegar þú skyndilega veiktist alvarlega. Ég náði að kveðja þig, halda í höndina þína þegar þú kvaddir og þú kvaddir eins og þín var von og vísa, hægt og hljótt í faðmi fjölskyldunnar.

Það verður skrýtið að renna ekki við í Núpalindinni daglega og þiggja kaffið og kökuna sem þú vildir alltaf að ég veldi sjálfur, því þú varst ekkert fyrir kökur. Það verður skrýtið að erindast ekki lengur fyrir þig þegar ég er í landi, sem var mér bæði ljúft og skylt.  Mér þótti gott að geta létt undir þegar ég var í landi, því Kiddý systir annaðist þig alltaf og var alltaf boðin og búin þegar á þurfti að halda. Við bræðurnir eigum góða systir og þú átt góða dóttir....og  þú vissir það.

Þú vildir ekki hafa neitt tilstand og vildir að allt yrði í kyrrþey. Við virtum ósk þína að sjálfsögðu en líf þitt var aldrei í neinni kyrrþey. Þó þú hafir alltaf haldið þér til hlés varstu svo stór þáttur í okkar lífi að þessi fátæklegu orð sem ég skrifa hér ná aldrei utan um hver þú varst og fyrir hvað þú stóðst. Manngæska og umönnun hæfðu þér vel og þú hafðir unun af að geta hjálpað öðrum.

Ég sakna þín mamma mín, og þykir endalaust vænt um þig..... og þú vissir það sem betur fer.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Guðrún Sveinfríður Magnúsdóttir

Útför

Mamma