Kveðja frá æskuvinkonum!
Guðrún Hákonardóttir, eða Gunna Hákonar á Skarphéðinsgötunni, var hluti af hópi vina og félaga í Norðurmýrinni og nágrenni. Ef við ættum að lýsa Gunnu í nokkrum orðum kæmi dugnaður hennar fljótt upp í hugann, hún tók þátt í mörgu, var grínisti eins og mamma hennar og lét til sín taka. Það var líka eftirtektarvert hvað Gunna var góð við Steina bróður sinn en hann var með Downs heilkenni. Þar sem Gunna var sem krakki var ekki langt í Steina, hann var með í leikjum og kom með þegar við skruppum í sjoppuna. Þegar við vorum litlar léku krakkar sér mikið úti og á sumrin var gaman að leika sér á Skarphéðinsgötunni. Á sumrin var oft farið í yfir og þá var kastað yfir pallbílinn hans Hákonar en þegar rigndi var hægt að fara inn í húsið sem var á pallinum. Gunna var með nokkrum okkar í skátafélaginu Landnemum og um tíma var hún flokksforingi í Svölunum. Hún fékk eina okkar til að mála mynd af skátum við varðeld á einn vegginn í flokksherberginu. Við fórum mjög oft saman út í Örnólf, vinsælustu búðina í hverfinu, og þar keyptum við kók, lakkrísrör, Síríuslengju og Lindubuff. Það var líka mikið dansað á þessum árum, farið í Dansskóla Heiðars Ástvaldssonar í Brautarholtinu, dansað í salnum í Austurbæjarskólanum, í Tónabæ í Skipholti og svo var auðvitað síðar farið í Hollywood og ýmislegt brallað . Vinsælt lag frá þessum árum kemur upp í hugann, Glugginn með Flowers en við það lag sýndi Gunna og fleiri okkar dans í skólasalnum.
