Minning um Smára frænda
Í dag kveð ég elskulegan frænda minn Guðlaug Smára Ármannsson. Þegar hann var barn dvaldi hann oft á heimili mínu í lengri eða skemmri tíma og var það grunnur að góðri vináttu sem hélst alla tíð. Smári var mjög metnaðarfullur námsmaður og þar var aldrei slegið slöku við. Tónlist var aðal áhugamál hans og átti hann mikið safn af hljómplötum og geisladiskum. Þegar við vorum unglingar tók hann upp fyrir mig tónlist á segulbandsspólur og var afskaplega vandvirkur við það. Smári hóf nám við Samvinnuskólann á Bifröst 1978 og lauk stúdentsprófi frá Framhaldsdeild Samvinnuskólans í Reykjavík 1981. Hann talaði oft um þennan tíma og fannst það vera eitt besta tímabil í lífi sínu. þegar hann var á fyrsta ári í Háskóla Íslands fór fyrst að bera á andlegum veikindum hjá honum sem hann komst aldrei yfir og markaði djúp spor á lífshlaup hans. Smári var orðinn mjög heilsuveill síðustu ár og var meira og minna inn á sjúkrahúsi síðan um páska 2025. Hann var sendur í hvíldarinnlögn á sjúkrahúsið á Blönduósi í endann á apríl og veikist þar af inflúensu og er í kjölfarið sendur á sjúkrahúsið á Akureyri. Þar með hafði ég tækifæri til að heimsækja hann og eru mér þessar heimsóknir mjög kærar minningar. Þrátt fyrir að hann væri fárveikur var alltaf stutt í húmorinn
