Minning frá okkur systrum; Rebekku, Elísabetu og Lindu Maríu
Elsku amma er farin frá okkur. Þegar við hugsum um ömmu þá sjáum við hana fyrir okkur að hristast um af hlátri yfir engu og öllu - enda tók hún sjálfa sig aldrei of alvarlega. Amma var svo ótrúlega dugleg og ósérhlífin, það mátti vera barn hjá ömmu, leika og jafnvel sóða út án þess að amma gerði mál úr því, hún sýndi okkur endalausa þolinmæði, hvort sem það var út af þrjóskuköstum eða þegar kom að kennslustundum í prjónaskap.
