Minning um Friðbjörtu Gunnarsdóttir
Elsku Fribba, það er óskaplega erfitt að þurfa að vera að skrifa minningargrein um þig sem fórst svo allt of fljótt frá okkur. Við sem vorum farnar að hittast aftur og ætluðum nú aldielis að rífa upp sambandið. Áttum svo mörg góð ár saman og hittumst mikið þegar krakkarnir okkar voru yngri. Bjuggum á sama tíma á Hjallabrautinni þegar þið fluttuð heim frá Svíþjóð og Þórir fór að vinna í Stoð. Góðir tímar en líka erfiðir þar sem þetta var þegar snjóflóðið féll á Flateyri, þinn heimabæ og þú misstir systir þína 15 ára gamla. Þá áttirðu oft erfitt. Ég man að ég leit þá stundum eftir Magna og Daníel fyrir ykkur, en þeir og Stella og Hörður, mín börn voru jafngömul og léku sér saman. Þægilegt að skreppa bara milli hæða. Svo fluttuð þið á Mosabarðið og við í Fagraberg og við kíktum oft í kaffi hvor til annarar og hittumst í barnaafmælum og öðrum uppákomum. Kynntumst fjölskyldum hvor annarar og áttum góðan tíma. Þú varst svo dugleg í blómastússi og allskonar föndri, prófaðir ýmislegt og við skiptumst á ráðum í kringum það allt saman. Fórum líka stundum með krakkana okkar upp í Heiðmörk og að Hvaleyrarvatni. Þú varst svo mikil mamma og dugleg með krakkana ykkar.
