Fanney Einarsdóttir Long, kjólameistari, Miðleiti 5, áður Brekkugerði 10, fæddist á Búðareyri í Seyðisfirði 4. júlí 1922. 

Fanney lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli í Reykjavík 13. nóvember síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Sólrún Guðmundsdóttir, f. 11. apríl 1887 á Jökulsá í Borgarfirði eystra, d. 25. júlí 1951, og Einar Páll Jóhannsson Long, f. 21. febr 1879 í Miðhúsum í Eiðaþinghá, d. 19. maí 1964, verkamaður á Seyðisfirði og einn stofnenda Verkamannafélags Seyðisfjarðar 1897. Fyrri kona hans var Jónína Guðlaug Jónsdóttir, f. 21. júní 1873 á Setbergi í Fellum, d. 24. ágúst 1913. Alsystur Fanneyjar eru Jónína Sólveig, f. 16. nóv. 1919, og Hulda Soffía kennari, f. 21. febrúar 1928. Systir þeirra sammæðra var Þórný Þorsteinsdóttir, f. 27. ágúst 1913 , d. 21. apríl 1987. Systkini hennar samfeðra eru: Jóhanna Matthea húsmóðir á Fljótsbakka í Eiðaþinghá, f. 8. apríl 1899, d. 24. júlí 1982, Anna Sveinbjörg húsmóðir og verkakona í Kópavogi, f. 26. nóv 1900, d. 4. des 1981, Georg Richard, f. 7. nóv 1902, d. 18. maí 1943, Guðjón prentari og stofnandi Litlaprents í Kópavogi, f. 21. febrúar 1905, Þórir húsasmíðameistari í Kópavogi, f. 2. júní 1907, d. 19. júní 1983.

Hinn 13. september 1941 giftist Fanney eftirlifandi eiginmanni sínum, Siguroddi Magnússyni rafverktaka, f. 27. ágúst 1918 í Reykjavík. Börn þeirra eru: Magnús Georg rafmagnstæknifræðingur, f. 1. des. 1941, maki Guðrún R. Þorvaldsdóttir deildarhjúkrunarfræðingur og eiga þau þrjár dætur; Einar Long aðstoðarskólastjóri, f. 2. nóv. 1944, maki Sólveig Helga Jónasdóttir, myndlistarkennari og eiga þau tvær dætur; Pétur Rúnar húsasmiður, f. 23. okt. 1947, maki Guðný Margrét Magnúsdóttir skrifstofum. og eiga þau tvö börn; Sólrún Ólína, fótaaðgerðafræðingur, f. 6. sept. 1953, maki Halldór Jónasson húsasmiður og á hún þrjá syni; Bogi Þór, rekstrarhagfræðingur, f. 19. nóv. 1959, maki Linda Björk Ólafsdóttir lyfjafræðingur og eiga þau fjóra syni.

Fanney fór ung úr foreldrahúsum á Seyðisfirði og nam kjólasaum í Reykjavík, lauk sveinsprófi í greininni og hlaut síðar meistararéttindi. Hún vann að iðn sinni á heimili sínu. Seinustu starfsár sín vann hún nokkur ár hjá Halldóri Jónssyni - Lystadún. Fanney gekk ung í Félag ungra jafnaðarmanna og var alla tíð í Alþýðuflokknum. Þá var hún virkur félagi í Kvenfélagi Fríkirkjusafnaðarins í Reykjavík og félagi og stjórnarmaður í Kvenréttindafélagi Íslands.

Útför Fanneyjar var gerð frá Fríkirkjunni í Reykjavík 20. nóvember 2002.

[DEFAULT]

Kveðja frá Sólveigu Helgu tengdadóttur

Þó hafi manndómshjarta þitt nú hætt og slái ei meir, og höndin endað hlutverk sitt, þín helg ei minning deyr, á meðan hrísla í hrauni grær og hrynur áin köld, og fellið kyssir blíður blær um broshýrt sumarkvöld. ( Þorskabítur.)

Með þessum orðum langar mig að minnast tengdamóður minnar, Fanneyjar Long. Hún hafði lengi átt við þann sjúkdóm að stríða sem tekur fólk úr amstri lífsins fyrir aldur fram. Það hættir að fylgjast með tímans straumi og lifir meir í fortíðinni og man þá tíð mun betur. Þrátt fyrir það fagnaði hún fjölskyldu sinni og virtist gleðjast með henni. 80 ára afmælisdagurinn hennar síðastliðið sumar var okkur, eiginmanni, börnum, tengdabörnum og systrum ógleymanleg stund. Á þeim degi var hún glöð og í essinu sínu, tók lagið með okkur því hún hafði yndi af söng.

Fanney varð þeirrar gæfu aðnjótandi að eignast fimm mannvænleg börn og var mikið í mun að þau hlytu góða menntun. Hún var mikil kvenréttindakona og gerði sér far um að gera börnin sín sjálfstæð í störfum heimilisins. Þegar ég var ung og fákunnandi í barnauppeldi átti hún góð ráð mér til handa. Hún lagði áherslu á ákveðna festu, reglusemi og kærleika sem lítil börn yrðu að alast upp við og hversu nauðsynlegt það er að gera sér grein fyrir þessum grunnatriðum. Sjálf þurfti hún að fara að vinna fyrir sér aðeins fjórtán ára gömul og hef ég oft hugleitt hversu erfitt það hefur verið fyrir óharðnaðan ungling að þurfa svo snemma að yfirgefa foreldra og æskustöðvarnar. Þetta var henni erfið reynsla og fylgdi henni langt fram eftir ævi.

Fanney var hæfileikarík saumakona og handbragð hennar annálað. Saumaði hún marga eftirminnilega glæsikjóla sem voru á tískusýningum kjólameistara.

Ég minnist hennar sem mikillar jafnaðarmanneskju og verkalýðssinna sem starfaði af hugsjón með það að leiðarljósi að allir menn gætu lifað mannsæmandi lífi.

Kæra Fanney, farðu í friði og hjartans þökk fyrir samfylgdina.

Kveðja frá Margréti og Fanneyju, sonardætrum

Amma okkar kvaddi þennan heim í sátt og á friðsælan hátt, það er okkur huggun og falleg minning um þessa konu sem var föður okkar góð móðir og við sækjum báðar mikið til.

Hún hafði verið okkur fjarræn í mörg ár sökum sjúkdóms en af og til birtist hún okkur sem hún gamla sjálf, oftar en ekki með einhver kjarnyrði á vörum. Þegar amma manns fær Alzheimer þá hverfur allt það neikvæða sem við látum þvælast fyrir okkur í daglega lífinu og eftir stendur það sem máli skiptir, kærleikurinn, tilfinningar okkar hvers til annars og styrkurinn sem við deilum.

Hjá Fanneyju ömmu kynntumst við systur Vogue, Officiel og Élegance, flottum ballskóm og glamúr, fallegum efnum og fögru handverki. Þetta er hið skemmtilega yfirborð, töfrarnir sem skreyta lífið.

Enn þá betra var að hún var svo mikil jafnréttiskona og vílaði ekki fyrir sér að láta drengina sína hjálpa sér við verkin, hlífði þeim ekki vegna kynferðisins og predikaði tengdadætrunum peningalegt sjálfstæði.

Við munum aldrei kynnast ömmu til hlítar en við höfum okkar mynd af henni og hún er okkur mjög kær. Það er gott að vita af henni í Paradís með þeim sem öllum gott gerir.

Hlýjar minningar frá miðri síðustu öld rifjast upp. Ljóslifandi sé ég Fanneyju gangandi niður Bragagötuna á leið til ömmu og afa Pálínu Þorfinnsdóttur og Magnúsar Péturssonar á Urðarstíg 10. Hún brosir til mín. Ung, sterkleg, björt yfirlitum og örugg í fasi.

Fanney giftist ung móðurbróður mínum Siguroddi Magnússyni rafvirkjameistara og áttu þau að baki langt og hamingjuríkt hjónaband þegar hún féll frá hinn 13. nóvember. Þau hófu búskap á Urðarstígnum og þar fæddist fyrsta barn þeirra, Magnús. Stuttu seinna fluttu þau götunni ofar í Þingholtunum að Nönnugötu 9. Einar, Pétur, Sólrún og Bogi fæddust þar. Foreldrar mínir Petrína Magnúsdóttir og Bogi Guðmundsson byrjuðu sinn búskap á sama tíma og stað.

Við afkomendurnir minnumst iðulega þessara ára með hlýhug og þakklæti. Það hefur verið okkur öllum ómetanlegt í gegnum lífið að hafa fengið að alast upp við öryggið, ástina og umhyggjuna sem þessi hópur skapaði okkur. Á Urðarstígnum hittist fjölskyldan oft. Innan- og utanbæjarmenn einnig. Allir velkomnir, alltaf. Jafnaðarstefnan í hávegum höfð. Stjórnmál rædd út frá einlægum hugsjónum og oftar en ekki af eldmóði. Fanney kom úr svipuðum jarðvegi á Seyðisfirði. Gekk snemma í FUJ. Hún lá aldrei á skoðunum sínum. Ávallt sjálfstæð í hugsun og framgöngu.

Fanney saumaði listavel og hönnunarsnilld hennar var þekkt og vandvirknin rómuð. Meistarapróf tók hún í kjólasaumi eftir að börnin voru komin á legg.

Móðir mín kveður Fanneyju mágkonu sína. Þakkar henni þann kærleik sem hún sýndi tengdaforeldrunum með sinni einstöku ósérhlífni, dugnaði og myndarskap.

Vertu sæl, vina, og hafðu þökk fyrir samveruna.

Guð geymi börnin þín góðu og Sigga frænda, manninn sem þú elskaðir.

Í tilefni af því að mamma hefði orðið 100 ára 4. júlí 2022 þá skrifaði ég eftirfarandi á Facebook.      

"Aðeins 14 ára var mamma send frá fæðingarbæ sínum, Seyðisfirði, til Reykjavíkur til að læra saumaskap. Nokkrum árum síðar kynntist hún pabba og eignaðist svo Magga bróður árið 1941, Einar 1944, Pétur 1947, Sólrúnu 1953 og svo mig 1959. 

Samhliða heimilisstörfum sinnti mamma saumaskap og stóðst bæði sveins- og meistarapróf í kjólasaum, eins og fagið hennar var kallað þá, með takmarkaðri skólagöngu. 

Í tilefni af aldarminningu mömmu fengum við Vigfús Birgisson ljósmyndara og Maríu Ólafsdóttur fatahönnuð til að taka ljósmyndir af nokkrum af kjólum mömmu, sem eru trúlega flestir saumaðir á árunum 1965-1975. 

Myndirnar segja allt sem segja þarf um listfengi mömmu. Myndatakan og framsetningin á kjólunum er glæsilegt sjálfstætt listaverk.

Við fjölskyldan erum sérstaklega þakklát Sigríði Indriðadóttur sem lánaði okkur marga af þessum kjólum, en mamma saumaði mikið á móður Sigríðar; Elísabetu Guðnýju Hermannsdóttur. Það er sérlega gaman að það hafi tekist að varðveita nokkra af fallegu kjólunum hennar mömmu og ekki síður að hafa komið þeim í þetta varanlega horf.



Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Fanney E Long

Útför

Kveðja frá Sólveigu Helgu tengdadóttur

Kveðja frá Margréti og Fanneyju, sonardætrum

Kveðja frá Sigríði Bogadóttur

Kjólarnir hennar mömmu