Erlingur Páll Bergþórsson fæddist 15. janúar 1975 í Reykjavík. Hann lést 29. júlí 2019, aðeins 44 ára gamall.

Foreldrar hans eru Karitas Erlingsdóttir, f. 1949, og Bergþór Bergþórsson, f. 1950, búsett í Hafnarfirði. Systkini Erlings Páls eru Valgeir Helgi, f. 1982, og Hildur Jóna, f. 1977, gift Hákoni Inga Jörundssyni, f. 1975, og saman eiga þau tvo syni, Jörund Þór, f. 2009, og Sverri Þór, f. 2010.

Erlingur Páll útskrifaðist með stúdentspróf frá Fjölbrautaskólanum í Garðabæ, var mikill handverksmaður og sótti félagsstarf Karla í skúrum sín síðustu ár. Erlingur Páll hafði mikinn áhuga á fótbolta og æfði fótbolta hjá Víkingi og FH. Hann var einnig mikill stuðningsmaður Manchester United. Alla ævi barðist Erlingur Páll við flogaveiki á háu stigi. Hann bjó í foreldrahúsum alla sína ævi.

Útför Erlings Páls fór fram frá Víðistaðakirkju í dag, 15. ágúst 2019, klukkan 13.

[DEFAULT]

Nú hefur þú fengið hvíld eftir að hafa háð hetjulega baráttu alla þína tíð við veikindi sem mörkuðu líf þitt frá barnæsku. Þú ert laus undan þeirri áþján og ert umvafinn ljósi, kærleika og birtu. Líf þitt var ekki dans á rósum og oft reyndi vel á æðruleysi þitt og umburðarlyndi þegar sjúkdómurinn setti þér skorður. Við munum ætíð minnast þeirra yndislegu stunda sem við áttum með þér. Þessar stundir eru okkur svo kærar og sefa þá hryggð sem í brjósti okkar býr við brotthvarf þitt.

Ferðalaganna innanlands sem utan munum við minnast með gleði í hjarta, fótboltaferða til Englands, heimsókna til ættingja í Bandaríkjunum eða þegar þú og pabbi þinn fóruð síðastliðið haust með körlunum í Skúrnum í skoðunar- og skemmtiferð til Írlands. Þar fékkstu meðal annars að bragða á myntu og sagðir mömmu þinni að „þetta væri eitthvað til þess að rækta í bakgarðinum okkar“. Þarna örlaði vel á grænum fingrum þínum því þú hafðir mjög gaman af því að rækta hvers kyns krydd og grænmeti.

Karlarnir í Skúrnum reyndust þér miklir félagar og þú sóttist mikið eftir að mæta í Skúrinn og stunda hvers kyns útskurð og eiga spjall. Þá standa jólahlaðborðin og þorrablótin með þeim einnig upp úr og mátti sjá gleðina skína úr augunum á þér þegar við ræddum um hvað þið höfðuð fyrir stafni í Skúrnum.

Dýravinur varst þú mikill og við höfum þá trú að hundarnir okkar, Kolviður og Perla, hafi tekið vel á móti þér og sitji nú þér við hlið. Þeir kætast að sjá þig að nýju.

Ófáar stundirnar áttir þú með mömmu þinni við eldamennsku og bakstur. Svo mikinn áhuga sýndir þú og varst sífellt að sækja þér efnivið í matargerðinni og voru hverskyns miðlar vel nýttir til að finna uppskriftir eða horfa á þætti sem tileinkaðir voru matargerð. Í þessu leið þér vel og naust fram í fingurgóma. Mexíkóskur matur var í miklu uppáhaldi og ekki má gleyma árlegu skötuveislunni þar sem vestfirsk skata var sælgæti í þínum augum.

Elsku Elli okkar; við kveðjum þig með orðum mömmu þinnar og vitum vel í huga okkar að nú tekur við annað líf sem þú munt njóta í gleði og kærleika með ástvinum og hundunum, laus við veikindin sem hrjáðu þig. Við elskum þig og biðjum Drottin að varðveita þig.

Ég bið þig nú Drottinn minn
að líkna í þetta sinn
svo að elsti sonur minn
sættist við sjúkdóm sinn.

Aðfaranótt 29. júlí kvaddi Erlingur Páll, bróðir minn, þetta líf. Líf sem var ekki auðvelt, en hann barðist vel og mikið. Hann barðist fyrir tilverurétti sínum í samfélagi sem vildi ekki hann. Hvers vegna vildi þetta samfélag hann ekki, af hverju var hann útskúfaður? Jú, því hann var ekki eins og flestir. Frá barnæsku barðist hann við flogaveiki á hæsta stigi. Sjúkdóm sem þú sérð ekki utan á manni. Sjúkdóm sem hræðir alla sem verða vitni að honum í reynd.

Bróðir minn var með hjarta úr gulli. Hann vildi öllum vel og var fyrsti maðurinn til að hlaupa til ef þess þurfti og ef hann treysti sér. Hann var því miður tekinn oft fyrir frekjuhund og með athyglissýki þegar hann var í raun bara að berjast fyrir því að fá að vera metinn sem einn af okkar samfélagi.

Hann var þó ekki sjúkdómurinn. Sjúkdómur sem olli því að hann var ekki liðinn af því samfélagi sem við búum í. Hann var lagður í einelti í grunnskóla, því hann var skrýtni strákurinn sem emjaði þegar köst komu yfir. Honum var sagt upp vinnu vegna þess að yfirmaðurinn hafði enga trú á því að honum væri treystandi fyrir sinni vinnu, eða að hann gæti unnið almennilega, því hann var veikur. Hann heltist úr námi því enginn vildi gefa færum húsgagnasmiðsnema séns til að sýna hvað hann hafði til brunns að bera, svo hann gat ekki lokið námssamningi, samt tókst honum að ljúka stúdentsprófi. Það þrátt fyrir heilaskurðaðgerðir og ógrynni lyfja sem börðu hann enn meira niður. Samt stóð hann alltaf upp.

Hann var falleg manneskja með sína galla eins og allir. En hann hafði kosti umfram marga sem ég hef séð í þessu lífi, hann hafði baráttuvilja til að láta vita af sér, maður sem hafði verið barinn niður af samfélagi sem vill ekki þá sem eru öðruvísi. Maður sem stóð samt alltaf upp, þó minna með tímanum.

Það er honum að þakka að ég er þar sem ég er í dag. Það er honum að þakka hver ég er í dag. Sú arfleifð sem hann skilur eftir sig í mínum huga er baráttumaður, maður sem gafst ekki upp og gaf mikið af sér. Maður sem reyndi að gera sitt besta, spila úr þeim spilum sem honum voru gefin. Hann var maður sem ég elskaði og elska enn. Hann var ekki sjúkdómurinn sem olli því að fólk sagði að hann væri dauður fyrir sínum augum, þó að hann væri enn á lífi. Hans góða sál og umhyggja var og verður ekki metin til fjár.

Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)

Þangað til ég hitti þig handan móðunnar veit ég að þú ert í góðum höndum. Þú ert á stað þar sem þú ert loksins metinn rétt. Þú ert mín fyrirmynd um hvernig á að berjast fyrir því sem er rétt, og segja heiminum að hann hafi rangt fyrir sér. Þú gafst meira til þessa samfélags en þeirra sem sögubækurnar skrifa um. Þú varst og ert mín hetja. Megir þú núna hvíla í friði og ró, ásamt því að njóta þess sem þú gast ekki fengið í þessu lífi.

Elli Palli var algjör hetja, hann var mjög veikur af flogaveiki. Hann barðist fyrir réttindum sínum og oft var sú barátta erfið en hann gafst aldrei upp. Nú líður honum vonandi vel, laus við öll flog og fylgikvilla þeirra.

Elli Palli var stóri bróðir minn. Í Ásgarðinum lékum við okkur mikið við Bústaðakirkju. Mér fannst mikið sport að fá að hanga með honum. Við bjuggum í sama húsi og amma og þar voru haldin ófá „vídeóspólustríðin“ og keppst við að spila myndbönd með uppáhaldshljómsveitum okkar, Duran Duran og Wham. Einn morgunn þegar mamma vaknaði þá kom hún inn í stofu og greip okkur systkinin glóðvolg við bakstur á stofugólfinu. Við vorum að baka köku á teppinu í stofunni og spöruðum við ekki kakó og egg, mömmu til mikillar ánægju.

Þegar Elli Palli var 9 ára fluttum við í Stelkshóla þar sem hann eignaðist marga vini. Hann var alltaf með hugann við fótbolta og spurði mig ítrekað hvort ég vissi hver skoraði mark á 9. mínútu í einhverjum leik árið 1987. Hann átti stundum erfitt með að skilja áhugaleysi mitt á fótbolta. Ef það var ekki leikur í sjónvarpinu þá horfði hann á gamlar upptökur. Við fluttum í Hafnarfjörð árið 1987 en hann vildi alls ekki flytja úr Breiðholtinu enda leið honum mjög vel þar. Ég man að hann pældi mikið í því hvernig hann gæti ferðast milli hverfa óséður, hann íhugaði að hafa bréfpoka á höfðinu þegar hann tæki Landleiðir á milli bæja. Honum fannst við vera að flytja úr miðju alheimsins lengst út í sveit. Stundum var ég pínu abbó út í hann en ég skammaðist ítrekað í mömmu hvað Elli hefði falleg augnhár, mér fannst það mjög ósanngjarnt að hann hefði svona falleg kolsvört, löng og krulluð augnhár.

Í sumar kom hann heim til okkar og smurði sér brauð með hnetusmjöri og hangikjöti. Svo ljómaði hann í framan og sagði að þetta væri æðislega gott. Nú borðar eldri sonur minn brauð eins og Elli frændi kenndi honum. Hann var ótrúlega handlaginn og gat gert listaverk úr gömlum glanstímaritum og trjádrumbum. Síðustu jól fékk ég fallega útskorna skeið frá honum í jólagjöf. Elli Palli var góður frændi og elskaði litlu frændur sína mikið. Um síðustu jól fór hann með þeim í „Just dance“ í tölvunni þeirra, hlátrasköllin sem ómuðu um húsið eru yndisleg minning.

Elli Palli bróðir minn var svo heppinn að kynnast starfi „Karla í skúrum“ í Hafnarfirði. Þar leið honum vel. Ég hitt Ella í síðasta sinn á afmælisdaginn minn. Eftir kaffið löbbuðum við út og bróðir minn gaf mér knús og óskaði okkur góðrar ferðar í ferðalaginu sem var fram undan hjá okkur. Ef ég hefði vitað að þetta væri í síðasta sinn sem ég myndi hitta hann og fá knús frá honum þá hefði ég sagt honum að ég elska hann.

Ég er þakklát fyrir þær góðu minningar sem ég á með Ella Palla og síðustu ár höfum við náð að eiga saman margar gleðistundir. Minning hans lifir í hjörtum okkar allra. Ég elska þig, elsku stóri bróðir minn. Hvíl í friði, í ljósinu.

Með trega í hjarta rita ég örlitla kveðju til þín elsku Elli Palli minn. Þótt lífshlaupið þitt hafi ekki verið langt þá markaðir þú dýpri spor í hjarta okkar en orð fá lýst. Minningar sem aldrei gleymast.

Líf þitt var sannarlega ekki dans á rósum og þegar hugsað er til baka til þeirrar stundar er við áttuðum okkur á hvaða sjúkdóm þú þurftir að berjast við, þá fyllist maður aðdáun á hvernig þú reyndir að takast á við lífið. Já, flogaveikin getur verið grimmur andstæðingur. Þú nýttir þau tækifæri til að njóta á fábreyttan hátt og gerðir ekki miklar kröfur, heldur tókst á við þá hluti sem þér voru kærir og sinntir þeim af alúð. Maður getur svo sannarlega dregið lærdóm af því og lært að meta betur það líf sem manni er gefið.

Strax í barnæsku sýndir þú mikinn áhuga á íþróttum og hæfileikar þínir komu vel í ljós á knattspyrnuvellinum en sjúkdómur aftraði frama á þeim velli. Vinstri fóturinn var einstaklega sterkur hjá þér og minnist ég þess að árið 1987 varð ég þeirrar gæfu aðnjótandi að fá að þjálfa þig í 5. flokki Víkings. Þú lagðir mikið á þig og sýndir ætíð mikinn metnað að koma úr Breiðholtinu á æfingar. Hæfileikar þínir nutu sín vel á knattspyrnuvellinum en um það leyti fór meira að bera á flogaveikinni. Námsmaður varstu góður og þú tókst ákvörðun um að fara í Fjölbrautaskólann í Garðabæ. Þú lést aldrei deigan síga þrátt fyrir að flogaveikin tæki sinn toll og seinkaði útskrift. Þú lést samt ekkert slá þig út af laginu og náðir af einstakri einurð og metnaði að ljúka námi með fyrsta flokks einkunnum. Það sagði meira um þinn persónuleika en margt annað. Þér var líka margt annað til lista lagt og fljótt kom í ljós þitt listræna eðli; mikill hagleikssmiður með einstakt lag í hvers konar útskurði og ekki má gleyma fallegu og listrænu klippimyndunum sem þú dundaðir þér við af alúð. Í hverri einstakri klippimynd var djúpstæð saga um þá persónu og lífshlaup hennar sem myndin átti við. Það má segja að þegar kom að íþróttum og áhorfi hafir þú verið hafsjór af fróðleik um alls kyns staðreyndir sem þeim viðkom, sérstaklega knattspyrnu. Margar stundir fóru í knattspyrnuspjall okkar og Begga föður þíns sem í nýju ljósi gefa mér nú meira en orð fá lýst. Þú varst harður Man. Utd. aðdáandi og fylgdir föður þínum í þeim efnum. Þú fékkst að njóta velgengni þeirra og upplifa góðar stundir liðsins á knattspyrnuvellinum. Við sáum ekki alltaf hlutina sömu augum þegar kom að enska boltanum en í rökræðum okkar varð þér aldrei hnikað. Ef þú hafðir sterka skoðun á einhverju hefði verið auðveldara að flytja fjall en færa þig úr stað með þínar skoðanir eða sannfæringu. Það var þinn stóri kostur.

Megi góður Guð styrkja foreldra þína og systkin í sorg sinni. Nú tekur afi þinn og nafni á móti þér og umvefur þig með öllum sínum kærleika og ég trúi því að þið munið njóta þess saman að sinna ykkar listrænu hlutum sem í ykkur bjuggu og eflaust njóta stunda á íþróttavellinum með Guði og góðum sálum. Minningin um þig svo sannarlega lifir.

Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgrímur Pétursson)

Okkur barst sú sorgarfregn að Erlingur væri látinn langt fyrir aldur fram.

Við viljum minnast hans með þessum fátæklegu orðum. Við áttum góðar samræðustundir. Í eðli sínu var hann sögumaður. Hann átti gott með að blanda geði við aðra og oft stutt í kímnigáfuna. Þá var hann vel að sér um tónlist og kvikmyndir og hafsjór af fróðleik í þeim efnum. Hann var verklaginn og átti auðvelt með að búa til hluti í höndunum. Við sem kynntumst honum vitum að hann var hjartahlýr og skemmtilegur. Hann skilur eftir sig góðar minningar í huga okkar allra. Hann fékk mikinn mótbyr í lífinu en gegn þeirri ógn barðist hann eins og hetja til síðustu stundar. Megi Guð vera með honum hvert sem leið hans liggur.

Við vottum foreldrum hans, Karitas og Bergþóri, og börnum þeirra okkar dýpstu samúð.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Erlingur Páll Bergþórsson

Útför

Elsku Elli okkar

Bless Elli Palli

Elli Palli

Elsku frændi minn

Erlingur Páll