Ástkær eiginmaður minn, sonur, bróðir, tengdasonur, mágur og frændi;
Brynjar Elís Ákason lést 13.janúar sl.

Útför frá Glerárkirkju á Akureyri 31.janúar kl 13

Brynjar Elís Ákason fæddist á Sjúkrahúsinu á Akureyri 4. apríl 1992. Hann lést 13. janúar 2025. 

Hann var sonur hjónanna Bryndísar Karlsdóttur, f. 23.02.1962, og Áka Elíssonar, f. 15.02.1958, d. 12.03.1994.

Systur Brynjars eru: 1) Fjóla Ákadóttir, f. 28.07.1980, eiginmaður hennar er Gísli Arnar Guðmundsson, f. 25.11.1972. Börn þeirra eru Birta, Kári og Tinna. 2) Sóley Ákadóttir, f. 20.06.1986, eiginmaður hennar er Hannes Bjarni Hannesson, f. 16.12.1986. Börn þeirra eru Bjarki Freyr og Karen. 3) Lilja Ákadóttir, f. 01.09.1988, eiginmaður hennar er Jón Pétur Indriðason, f. 15.06.1987. Dætur þeirra eru Árný Ýr, Aníta Ósk og Arna Björk.

Eftirlifandi eiginkona Brynjars er Helga Þórsdóttir læknir, f. 29.06.1995. Foreldrar hennar eru Þór Jónsson, f. 11.11.1961, og Ásta Björg Pálmadóttir, f. 04.07.1964. 

Systkini Helgu eru Svala Aðalsteinsdóttir, f. 23.03.1986, og Pálmi Þórsson, f. 11.02.1998. Unnusta hans er Kristín Hermannsdóttir, f. 17.02.1998. 

Brynjar Elís bjó sín bernskuár í Borgarsíðu í Þorpinu á Akureyri, og gekk í Síðuskóla. Hann sýndi snemma fram á leikni og samviskusemi í námi, og þá sérstaklega stærðfræði sem lá vel fyrir honum. Eftir grunnskóla lá leið hans í Menntaskólann á Akureyri þar sem hann stundaði nám á eðlisfræðibraut og útskrifaðist þaðan 17. júní 2012 með fyrstu einkunn. Á lokaári sínu í MA kynntist hann ungri snót úr Skagafirði sem var á sínu fyrsta ári, og voru þau Brynjar og Helga óaðskiljanleg alla tíð síðan. Brynjar útskrifaðist með BSc gráðu í iðnaðarverkfræði frá HÍ og fór svo í meistaranám í rekstrarverkfræði með fjármálaverkfræði sem aukagrein í Háskólanum í Reykjavík. Hann útskrifaðist þaðan sumarið 2019 og hlaut verðlaun fyrir námsárangur ásamt því að vera heiðraður af Verkfræðingafélagi Íslands fyrir meistararitgerð sína um lífeyrissjóðakerfið á Íslandi.

Samhliða námi starfaði Brynjar m.a. hjá Íbúðalánasjóði á Sauðárkróki og Lífeyrissjóði Verslunarmanna. Eftir að námi lauk hóf hann störf við áhættustýringu hjá Arion Banka. Þar starfaði hann allt þar til í mars 2024 þegar hann söðlaði um og hóf störf hjá Kaupfélagi Skagfirðinga samhliða því að þau Helga fluttu norður á Sauðárkrók.

Brynjar Elís og Helga gengu í hjónaband 27. júlí sl. og höfðu þá verið í sambúð í rúmlega 10 ár.

Útför Brynjars verður frá Glerárkirkju föstudaginn 31. janúar 2025 kl. 13.00.

[DEFAULT]

Það er óraunverulegt að sitja hérna og skrifa minningarorð um þig. Þetta er eitthvað sem ég hélt ég myndi gera seint á ævinni eða jafnvel aldrei. Hvar á ég eiginlega að byrja?

Fyrst og fremst langar mig að þakka þér; þakka þér fyrir að elska mig, hafa trú á mér og vera minn helsti og mesti stuðningsmaður, endalausa þolinmæði, greiðviknina, allan góða matinn og auðvitað samvinnuna og samveruna.

Ég er svo stolt af því að hafa fengið að vera konan þín. Ég var alltaf svo montin af þér, og verð það alltaf. Þú varst einstakt ljúfmenni, hugulsamur, klár og svona get ég haldið endalaust áfram. Þú lést mér alltaf líða eins og ég væri eina manneskjan í heiminum sem skipti máli. Hér er ljóð sem ég fann sem mér finnst eiga svo vel við um þig;

Umhyggju og ástúð þína, 
okkur veittir hverja stund
Ætíð gastu öðrum gefið,
yl frá þinni hlýju lund.

Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur,
var þitt dýpsta hjartans mál.


Þú sagðir reglulega við mig að uppáhaldsstundirnar þínar væru um helgar, þegar við fengum okkur kaffi og ég var með hárið allt út í loftið, og við ræddum heima og geima. Þú sagðir líka reglulega við mig: “það verður einhver að hugsa um lækninn svo hann geti hugsað um alla hina!” 

Það var svo margt framundan hjá okkur, og nú hefur heimurinn snúist á hvolf á augabragði. Ég syrgi þig og sakna þín, og á sama tíma syrgi ég allt það sem aldrei verður. Ég hef góðan stuðning frá öllu fólkinu okkar elsku Brynjar minn. Þú skilur eftir þig djúpt skarð í heiminum sem við þurfum öll að hjálpast að við að læra að lifa með. Minning þín mun aldrei gleymast og það er her af fólki sem hjálpast að við að halda henni á lofti.

Við höfum gengið í gegnum svo margt saman, mörg þroskastig, og þú og okkar ást hefur haft djúpstæð mótunaráhrif á mig. Því enda ég þetta á versi úr lagi frá Sálinni sem var spilað í brúðkaupinu okkar síðasta sumar og á vel við;

Ég er undir þínum áhrifum í dag
og verð áfram, enginn vafi er um það.

Ég er undir þínum áhrifum í dag
og verð alltaf, enginn vafi er um það.

Ég elska þig Brynjar Elís, alltaf, að eilífu. Sjáumst seinna.

Fyrir tæpum þrettán árum kom Brynjar inn í líf okkar eins og bjartur fagur sólargeisli. 

Hann og Helga dóttir okkar kynntust í Menntaskólanum á Akureyri og hófu fallegt, samhent samband. Fyrstu árin í búskap þeirra einkenndust af því að vera í námi og naut Helga mikils stuðnings frá elsku Brynjari sem nú hefur kvatt okkur. 

Dagarnir sem hafa liðið frá andláti Brynjars, hafa verið þungbúnir og erfiðir, en minningarnar eru bjartar og fallegar.

Minning um góðan, fallegan dreng með góða nærveru, sem veitti okkur hlýju og elsku.

Minning um dreng sem var duglegur, hjálpsamur og gæddur ríkri ábyrgðartilfinningu.

Minning um hljóðlátan, prúðan dreng með svo geislandi fallegt bros að það hlýjaði um hjartarætur.

Þessar góðu minningar og svo ótal margar fleiri geymum við nú þegar sorgin nístir hjörtu okkar.

Við hliðina á sorginni sitja þakklætið og gleðin yfir því að Brynjar var hluti af lífi okkar.

Farðu í friði, elsku hjartans vinur og hafðu þökk fyrir allt og allt.

Guð geymi þig, elsku Brynjar og varðveiti og styrki alla ástvini þína.

Skyndilegt fráfall Brynjars vinar okkar Eyrúnar var reiðarslag fyrir alla þá sem hann þekktu. Örfáum dögum fyrr hafði hann setið í einu af fjölmörgum matarboðum hér á Skeljagranda. Fyrirkomulag þeirra var nokkuð þægilegt. Við buðum Helgu og Brynjari í mat og Brynjar eldaði. Brynjar var raunvísindamaður. Fæddur með stærðfræðina í blóðinu og hugsaði í tölum. Hann sagðist einu sinni hafa fengið skammir í menntaskóla þegar hann átti að greina ljóð. Þær jöfnur urðu ógreinilegar. En matseldin var á mörkum listar og raunvísinda. Hann var góður kokkur. „Ég er með mælinn með mér,“ skrifaði hann mér rétt áður en hann mætti í síðasta matarboðið. Eðlilega hafði hann keyrt með kjöthitamælinn landshorna á milli. Ég hafði grínast í honum að matseldin væri ekki ástríða hjá honum heldur fyrst og fremst gagnaöflun, þar sem kjöthitamælirinn hafði veigameira hlutverk en salt og pipar.

Aðeins nokkur orð að lokum. Fáeinum dögum eftir andlát Brynjars leit Eyrún í litla myndavél sem Eyleifur sonur okkar á og lá á náttborði hans. Nýjasta myndin var af Brynjari að setja steikina í ofninn. Eyleifur hafði ákveðið að ljósmynda vin sinn. Tær barnshugur Eyleifs fann hlýju Brynjars frá fyrsta degi og honum þótti vænna um fáa. Hann fagnaði hverri heimsókn Brynjars og Helgu. Í lok síðasta árs hafði Helga óskað eftir því við Eyleif að hann málaði mynd sem hún gæti sett upp í vinnunni. Þegar við lögðum auðan strigann fyrir framan Eyleif sögðum við honum að hann mætti mála hvað sem væri. Án umhugsunar hóf hann að mála sig og Brynjar að veiða á bryggjunni á Sauðárkróki. Þeir höfðu rætt væntanlega veiðiferð sín á milli og því hafði Eyleifur ekki gleymt.

Örfá orð að lokum. Því menn eins og Brynjar eru vandfundir. Við komum hvor úr sinn áttinni með flest. En Brynjar var forvitinn, afburðargreindur og hjartahlýr sem varð til þess að hægt var að takast á um allt af virðingu. Oftar en ekki með leiftrandi gleði og húmor.

Það voru ófáar stundirnar sem við gleymdum stund og stað í sófanum á Skeljagranda í rökræðum eða vangaveltum og þér var litið til Helgu og augnlokin voru farin að þyngjast á henni. „Jæja,“ sagðir þú, „jæja Helga mín.“ Það var kominn tími til að fara. Því það var sama hvort umræðan var í miðju kafi í bankakerfinu eða á stjörnubjörtum himninum. Hún var aldrei merkilegri en ástin í lífi þínu, Helga.

Brynjar mig langaði bara að rita nokkur orð að lokum. Þau eru í raun fá. Þau ná ekki utan um þig. Þau ná ekki utan um umhyggjuna. Þau ná ekki utan um vináttuna. Þau ná ekki utan um virðinguna. Ég vil bara þakka fyrir mig kæri Brynjar. Minning þín mun lifa.

Það er erfitt að ná utan um kaldan raunveruleikann. Orð fá ekki lýst hve sárt mér þykir að þurfa að kveðja þig en ég vil fá að þakka þér fyrir allt nú þegar við fylgjum þér síðasta spölinn.

Ég verð ævinlega þakklát fyrir að hafa fengið að vera samferða þér og Helgu þinni í öll þessi ár. Það dýrmætasta sem menntaskólaárin gáfu mér var vinskapur. Fyrsta árið okkar Helgu í Menntaskólanum á Akureyri lagði grunninn að þessu öllu, okkar vinskap og ykkar hjónabandi. Fallegra samband en ykkar er vandfundið. Þú varst hennar stoð og stytta og hún þín. Ég lofa þér að nú munum við, kæru vinir þínir, leggja okkur fram við að umvefja Helgu í sorginni og áfram veginn.

Ég get ekki kvatt þig án þess að þakka þér fyrir það hvað þið Björn Þór minn voruð góðir vinir. Ólíkir en samt líkir. Það sem skein í gegnum samskipti ykkar var kærleikur og virðing. Þrátt fyrir að þið væruð ólíkir þá áttu þið það sameiginlegt að vera góðir menn.

Ég vil þakka þér fyrir þau ótalmörgu augnablik, hversdagsleg sem og sérstök, sem við áttum saman. Þegar þú kenndir mér stærðfræði eftir að ég hafði fallið á prófi í fyrsta sinn. Þegar þú komst að hitta nýfæddan son okkar Björns Þórs og varðst um leið jafnmikill vinur hans og okkar. Þegar þú, Helga og Dagbjört keyrðuð yfir landið til að vera með okkur á skírnardegi Eyleifs Odda. Þegar ég fylgdi ykkur Helgu í brúðarmyndatökuna ykkar síðasta sumar og svo skemmtum við okkur fram eftir nóttu með öllu ykkar fólki – sannkallaður draumadagur frá upphafi til enda. Uppáhalds stundirnar mínar voru þær sem við vinirnir áttum öll saman í rólegheitum. Rétt eins og núna síðast. Næst þegar við hittumst og um ókomna tíð munum við tala um þig, hlæja og eflaust gráta. Við munum leggja okkur fram við að elda góðan mat þó að hann verði aldrei jafn góður og þegar þú varst við stjórnvölinn í eldhúsinu. Við munum „jæja“ þér til heiðurs og sitja svo aðeins lengur.

Þegar við Eyleifur Oddi, vinur þinn, fórum í gegnum myndir af þér um daginn minnti hann mig á að maður saknar af því maður elskar.

Takk fyrir samfylgdina elsku Brynjar Elís. Þín verður sárt saknað um ókomna tíð.

Þung spor voru tekin í gær þegar Binni minn var borinn til grafar. Líkt og öllum var kunnugt sem til hans þekkja var Brynjar einstaklega vel gerður maður og mikið ljúfmenni.

Á svona tímum fer hugurinn á flug og leitar uppi samverustundir okkar. Sem betur fer voru þær nokkuð margar, en aldrei nægilega margar. Einfaldari og ábyrgðarlausir tímar komu fyrstu upp í hugann: að vitja um silunganetin, stangveiði á árbakkanum, mjaltatímar og heyskapur í sveitinni.

Þegar hugsað er til fullorðinsára þinna einkenndust þau af látlausu námi og ábyrgðarfullum störfum. Allt var það nú bakhljómur í samanburði við það sem skipti þig mestu máli, hún Helga þín. Þið voruð aðal sögupersónurnar í lífi hvers annars og er það í raun það eina sem skiptir máli í ljósi dags.

Það var svo ótal margt sem við áttum eftir gert og margar stundir sem við áttum eftir að njóta. Það er erfitt að lifa þann raunveruleika að geta ekki heyrt í þér þegar mig vantar ráð, leysa málið og heyra þig segja í lok samtals "okay okay solid!".

Oft eru þau sárin verst sem ekki blæða.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Brynjar Elís Ákason

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Elsku Brynjar minn

Minning

Nokkur orð að lokum...

Elsku vinur ♥︎

Ég man þig, elsku vinur 💙