Elsku hjartans mamma okkar, tengdamóðir, amma og systir,

Ásthildur Davíðsdóttir
Barrholt 13, Mosfellsbæ

lést á Landspítalanum við Hringbraut 12. júní 2024.


Útförin fer fram frá Digraneskirkju miðvikudaginn
26. júní klukkan 13.

Ásthildur Davíðsdóttir fæddist í Reykjavík 12. nóvember 1951. Hún lést á Landspítalanum við Hringbraut 12. júní 2024.

Foreldrar hennar voru hjónin Katrín Oddsdóttir, f. 12. desember, d. 18. apríl 1966 og Davíð Hermann Þorsteinsson, f. 13. apríl 1918, d. 24. nóvember 1971. Hún var yngst barna þeirra hjóna. Systur hennar eru: Lára Magnea Davíðsdóttir, f. 22. ágúst 1950, Þuríður Davíðsdóttir, f. 23. mars 1948 og sammæðra systir Guðrún Frances Ágústsdóttir, f. 22. maí 1937, d. 23. október 2018.

Ásthildur giftist Guðmundi Andréssyni, f. 28. nóvember 1947, d. 6. maí 2022 þann 1. september 1973. Foreldrar hans voru hjónin Ásta Sigríður Williamsdóttir, f. 8. október 1927, d. 5. febrúar 2016 og Andrés Þ. Guðmundsson, f. 29. maí 1925, d. 6. júlí 2022. Systkini hans eru: Inga Jóna, f. 7. janúar 1949, Ásta, f. 2. október 1950, Andrés, f. 9. maí 1954 og Jón William, f. 10. mars 1959, d. 26. júlí 2016.

Dætur Ásthildar og Guðmundar eru Eva Katrín Guðmundsdóttir, f. 17. maí 1973 og Erla Björk Guðmundsdóttir, f. 26. október 1975. Sambýlismaður Erlu er Eiríkur Ingi Kristinsson,

f. 17. október 1970. Börn þeirra eru: Sara Eiríksdóttir, f. 26. júlí 1997, Eyþór Eiríksson, f. 22. mars 2001 og Lilja Eiríksdóttir, f. 13. nóvember 2005.

Ásthildur verður jarðsunginn frá Digraneskirkju, 26. júní 2024 og hefst athöfnin kl.13.

Kristin Erla Boland

Kæra fjölskylda,
Ég votta ykkur mínar dýpstu samúðarkveðjur á þessari erfiðu stundu vegna fráfalls elsku Ásthildar, móðir, amma og tengdamamma. Ég tel mig heppna að hafa hitt hana og hafa haft hana í mínu lífi. Minningar um þessa yndislegu vinkonu munu lifa í hjarta mínu. 
Blessuð sé minningin hennar.  
Ástarkveðja, 
Kristín 

[DEFAULT]

Þín dóttir Erla Björk Guðmundsdóttir

Það er sárt að sleppa takinu,en eftir löng og erfið veikindi er komið að kveðjustund. 

Þann 12. Júní skildi mamma við umkringd sínum nánustu.  

Mamma hefur alla sína tíð haft mjög jákvæða sýn á lífið og tilveruna. 

Hún tók veikindum sínum með miklu æðruleysi, dugnaði og jákvæðni. 

Það var aðdáunarvert að sjá hvernig hún tókst á við veikindi sín og áföllin sem dundu á litlu fjölskyldunni okkar. Alltaf var hún samt kletturinn.

Mamma hefur haft mikil og gæfurík áhrif á líf okkar og allra sem henni stóðu næst.

Mamma tók alltaf virkan þátt í lífi sinna nánustu og var til staðar fyrir okkur.

Mamma var svo góð fyrirmynd í einu og öllu. 

Við eigum svo ótal margar skemmtilegar og góðar minningar. 

Tenging okkar var sterk, mikill kærleikur og við vorum svo ánægðar með hvor aðra.

Ljósa fallega hárið þitt, fallega brosið og skemmtilegi, smitandi hláturinn. 

Það eru svo margar tilfinningar sem berjast um þegar sorgin yfirtekur mann, lífið fer í hægagang og tilveran verður litlaus. 

Lífið í kringum mann heldur áfram en það er eins og ljósið hafi dofnað.

Við eigum alltaf eftir að sakna þín og pabba enda mikill missir af góðum foreldrum sem voru einstök. 

Þakklæti, hlýja og ást er mér efst í huga þegar ég hugsa til þín og pabba. 

Það kemur enginn í ykkar stað en við sem vorum svo lánsöm að eiga ykkur að eigum til ótal minningar sem gleðja okkur.

Þú ert mér sem sólin elsku mamma mín
nú ert þú stjarnan sem skært á himni skín.
Brosið þitt og þín gleði veitti birtu og yl,
Hjá þér var gott að vera, þú veittir skjól í lífsins byl.

Lífsspeki þín og orka, gleði, tryggð og trú,
dugnaður, kraftur og fegurð, allt þetta mamma, hafðir þú.
Þú varst minn verndarengill, áttir þátt í að móta mig,
agaðir mig og studdir, það var svo gott að eiga þig.

Já, sólin ert þú, elsku mamma, þú ert sólin mín.
Ég er svo ánægð að vera dóttir þín.
Sólin skín því í heiði, sólin skín fyrir þig.
Hún skín svo skært og fagurt, af því að þú varst til.


Minningar um hugann minn streyma
hvaða persónu mamma hafði að geyma.
Yndisleg persóna sem var mér svo kær.
Elskuleg mamma sem guð nú fær

Mamma mín var sem engill á jörð.
Elskaði án skilyrða, hélt um mig vörð.
Hennar hlýja og gleði umvafði alla.
Til hennar var alltaf gott að kalla

Heimilið svo fagurt og mamma svo fín
alltaf tilbúin að hitta börnin sín.
Skemmtileg, falleg , vinaleg vil ég segja
svo margt var hún mér, hún mamma.

Einstök mamma sem guð mér gaf.
Mikið var gott að eiga hana að.
Minningar um hana munu veita mér yl.
Ég er svo þakklát að hún var til.

KRÞ 2012  

Ég mun elska þig alla tíð elsku mamma. 

Þín dóttir Eva Katrín Guðmundsdóttir

Mamma, þá er komið að þessu, kveðjustundin. 

Ég fékk skilaboðin um að ég ætti að vera í smá lit í jarðaförinni, ekki allt svart, geri það kona eins og ég kallaði þig oft, hey kona. 

En vá hvað það er erfitt að skrifa um þig í fáum orðum. En aðal orðin eru, elska þig mamma og takk fyrir allt. Elskaði húmorinn þinn, fannst þú svo fyndin. 

Þú stóðst þig svo vel í þínum veikindum og líka í veikindum pabba, kona þú ert/varst mögnuð. Eins í restina varstu sterk og stutt í húmorinn, þó þú værir að berjast við dauðann. Þessi erfiði tími í lokin var vondur en samt líka góður og ég er þakklát fyrir síðustu vikuna sem ég og fleiri áttum með þér. Það er nauðsynlegt að sleppa takinu á því sem þú ræður ekki við og eiga góðar minningar um síðustu daga manneskju sem maður elskar svona mikið. 

Þó ég tjáði mig ekki um allt við þig þá var alltaf eins og þú vissir allt. Ef þetta kallast að vera mamma, hefði ég viljað vera eins og þú, skilningsrík, erfið á jákvæðan hátt, sanngjörn, ráðagóð, jarðbundin, fyndin, með tískuna á hreinu og stórglæsileg kona eins og þú. 

Eins fannst mér svo fallegt hvað þú og pabbi voruð ástfangin, skilyrðislaus ást og hvað þú áttir marga vini, fólki sem þótti vænt um þig og þú um þau, ekkert fallegra en það, kona. 

Þó ég sagði það aldrei við þig þá fannst mér þú og systur þínar dugnaðarforkar, svona ungar búnar að missa mikilvægt bakland, þegar amma og afi fóru svona ung og þið systur svona ungar en eru samt búnar að standa ykkur ótrúlega vel í lífinu, börn og barnabörn. 

Vill bara segja gott hjá ykkur, dáist að ykkur, vel gert. 

Það er eins og ég hafi þekkt ömmu og afa þar sem þú hélst uppi minningu þeirra með því að segja okkur sögur af þeim.

Ég vill ekki kveðja þig en svona er þetta bara. Takk fyrir tímann sem við áttum, takk fyrir að láta mann alltaf horfa á björtu hliðarnar á lífinu. 

Elska þig mamma, þín Eva.

Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta.

Á grænum grundum lætur hann mig hvílast,

leiðir mig að vötnum þar sem ég má næðis njóta.

leiðir mig um réttan veg fyrir sakir nafns síns.

óttast ég ekkert illt því þú ert hjá mér,

Þú býrð mér borð frammi fyrir fjendum mínum,

Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína,

Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta.

Lífið er allskonar en það er extra gott þegar maður á manneskju eins og þig.

Sorgin leggst á hjartað eins og þungur steinn en þakklæti er okkur efst í huga og góðir tímar.  Það er lífsins lukka að hafa átt þig að ömmu og ef við mættum ráða þá myndum við vilja hafa þig hér að eilífu. 

Það er ákveðin huggun að afi taki á móti þér og þið hafið hvort annað á ný. Við sáum það í augum þínum hversu mikið þú saknaðir hans og við vitum að hann hefur saknað þín.

Minningarnar eru ótal margar og á sama tíma og það var alveg ótrúlega erfitt að fylgja þér síðustu vegalengdina þá var það afskaplega gott. Gott að fá að vera til staðar fyrir þig eins og þú hefur alltaf verið fyrir okkur. Við elskum þig amma. 

Hvíldu í friði fallegi engill, við vorum rík að eiga þig.

Ásthildur Davíðsdóttir - minningarorð

Þetta er svo sárt og erfitt, ég á eftir að sakna þín mikið, en veit að þú ert með okkur. 

Við fylgdumst vanmáttug með þinni hetjulega baráttu við illvíga krabbameinið, sem náði loks að sigra líkamann en ekki þína jákvæðni og létta geð, sem við hin dáðumst að og hafði góð áhrif á okkur. Eftir sitjum við, fegin að þú er laus frá sársaukanum, en um leið svo döpur og söknum þín sárt. Á svona tímum finnur maður svo vel að dauðir hlutir skipta engu máli, heldur vináttan og kærleikurinn, að vera góð við hvort annað.

Þó bara væri ár á milli okkar fannst mér ég vera stóra systir þín og vildi vernda þig fyrir öllu illu. Við tvær vorum á yngri árum eins og tvíburar, klæddumst oft eins, og það var svo gott á milli okkar. Minningar hrannast upp, bæði sorg og gleði. Þú varst gleðigjafi, svo orðheppin og sagðir svo skemmtilega frá, við hlógum mikið saman, gaman að vera með þér. 

Það geislaði af þér, þú varst björt yfirlitum, grallari, stríðin, jákvæð, með stórt hjarta og skynjaðir hvernig fólki leið. Þú varst dáð á vinnustöðum, fyrir góða þjónustu, dugnað og samviskusemi. 

Mamma okkar dó úr krabbameini daginn eftir fermingu þína, þegar þú varst 14 og ég 15 ára, en Þuríður og Dúdú eldri. Það var mikill missir, en mamma var með sinni ákveðni og góðsemi búin að ala okkur vel upp, góður grunnur sem við bjuggum að alla tíð. Þið komið heim fyrir klukkan 11 – og ekkert þýddi fyrir okkur að þrátta. Pabbi okkar var svo einn með okkur systurnar þrjár, þar til hann dó nokkrum árum síðar.

Þú kynntist Dumma, Guðmundi manninum þínum, hann sat einn daginn inni í stofu, svo sætur og vel klæddur – og svo átti hann Austin Mini. Þetta varð gott hjónaband og heimilið þitt og Dumma var fallegt og gott að koma til ykkar. Arfleifð ykkar er mikil, sérstaklega í ykkar fallegu og vel upp öldu og frábæru dætrum og barnabörnum. Hugur okkar er hjá ykkur.

Við systurnar þrjár seldum íbúðina í Skaftahlíðinni og ég og þú keyptum íbúðir í Gaukshólum í Breiðholti, sitt hvorum megin við lyftuna á 6. hæð. Við bjuggum þar í mörg ár, þar til þið Dummi fluttuð í Barrholtið í Mosfellsbæ en við Arinbjörn í Seljahverfið og svo síðar í Mosfellsbæ líka. 

Þú gættir Sigurgeirs okkar þegar hann var lítill – og Arinbjörn var stundum snöggur út að morgni, þegar Sigurgeir brosti breitt til þín, með eitthvað ilmandi í bleyjunni. Þér fannst gaman þegar hann sagði: Addý mín, ég skal passa þig. Þið voruð alla tíð góðir vinir. 

Í veikindinum keyptir þú nýja og flotta Toyotu. Sölumaðurinn ungi bauðst til að aðstoða þig með hvað sem væri. Þegar þú komst næst í umboðið sagðir þú við hann: Bíllinn minn er dálítið skítugur, geturðu þvegið hann fyrir mig? Hinir sölumennirnir hlógu og skildu stríðnina. Og þú grínaðist líka við læknana og sjúkrahúsprestinn. 

Við minnumst ferðalaganna okkar góðu til útlanda. En nú ert þú lögð upp í Sumarlandsferðina þína. Far þú í friði kæra systir, mágkona og frænka.

Lára Davíðsdóttir, Arinbjörn Sigurgeirsson og Sigurgeir Arinbjarnarson. 

Elsku hjartans systir mín og vínkona, þá er baráttan við sjúkdóminn illvíga yfir staðinn og þú komin á betri stað. Mín elsku raungóða og hæfileikaríka systir sem allt lék í höndunum á. Heimili mitt er skreytt með einstökum málverkum og listmunum sem þú hefur fært mér að gjöf í gegnum tíðina. Ég hvatti þig til að halda sýningu en það kom ekki til greina heldur kaust þú að gefa vinum þínum og börnum, þannig varstu gjafmild fram úr hófi.

Ég kveð þig með söknuði elsku litla systir. Minn hugur er hjá stelpunum þínum Evu og Erlu í þeirra sorg og söknuði og barnabörnunum þremur Söru, Eyþóri og Lilju. 


Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði –
líf mannlegt endar skjótt.

Ég lifi í Jesú nafni,
í Jesú nafni eg dey,
þó heilsa og líf mér hafni
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí krafti eg segi:
Kom þú sæll þá þú vilt.
          

Elsku fallega frænka mín, hvað ég á eftir að sakna þín. Hef dáðst að styrk þínum, seiglu og glettni í gegnum flókin veikindi. Hvernig þú leyfðir þér að flæða í augnablikinu og gleyma þér um stund með húmorinn að vopni. Ég minnist marga stunda þar sem við hlógum af einhverri vitleysu og gáfum hvor annari misgóð ráð. Samtöl um bleika skó, ömmu og afa, börn, plöntur, dýr, listir, sorgir og tilgang. Í stóra samhengi lífsins standa stundir sem þessar uppúr, öll þessi litlu hversdagslegu augnablik þar sem sötrað var á kaffi og skrafað.

Lífið er hlykjóttur vegur og þú þurftir ung að standa á eigin fótum og finna þína eigin leið. Get ekki sett mig í þau spor að missa forelda sína svona ung. Tel að það hafi hjálpað þér mikið hve staðföst og kanski stundum þrjósk þú varst. Eins varstu harðdugleg og alltaf með eitthvað skemmtilegt á prjónunum. Þér var svo margt til listana lagt og eftir þig liggja mikið af listaverkum mótuð í leir og dregin á striga. Þú varst alltaf með nóg af áhugamálum, nú síðast glerið, varstu alveg fallin fyrir glerlistinni.

Það var alltaf gott að koma í heimsókn til þín og Dumma, þið voruð flott dúó. Þið voruð svo mikið barnafólk, man ekki eftir skömmum þrátt fyrir að við Eva vorum alltaf eitthvað að bralla sem pottþétt verðskuldaði skammir. Í seinni tíð sá ég betur hvað þið höfðuð gaman af litlum bröllurum í sögum sem þið sögðum mér af barnabörnunum ykkar, fæ hlýtt í hjartað þegar ég hugsa um þetta. Dýravinir voru þið einnig því eftir að hafa spurt mig út í fjölskyldu mína var spurt út í hundinn minn, hvar hann væri og liði. 

Það væri auðveldlega hægt að skrifa hundrað blaðsíður um þig Ásthildur og þitt fallega líf með Dumma, flottu stelpunum ykkar, dýrmætu barnabörnin og hundana. Um það hversu orðheppinn þú varst, smekkleg, hugmyndarík og það hvernig þú tókst á við verkefnum lífsins af miklu æðruleisi. 

Ég kveð þig með sorg í hjarta en full þakklætis fyrir ómetnlegar stundir sem ég hef átti með þér sem nú lifa sem fallegar minningar um stórglæsilega, skemmtilega og sterka frænku.


Sérhver draumur lifir
aðeins eina nótt
Sérhver alda rís en
hnígur jafnan skjótt
Hverju orði fylgir þögn
Og þögnin hverfur alltof fljótt 

En þó að augnablikið
aldrei fylli stund
Skaltu eiga við það
mikilvægan fund
því að tár sem þerrað burt
Aldrei nær að græða grund 

Líttu sérhvert sólarlag
Sem þitt hinsta væri það
Því morgni eftir orðinn dag
Enginn gengur vísum að
      

Sigríður Thorlacius/Valdimar Guðmundsson

Elsku Eva, Erla, Eiríkur, Sara, Eyþór og Lilja ég votta ykkur mína dýpstu samúð og sendi ykkur þær hlýjustu hugsanir sem ég á til. Megi guð gefa ykkur styrk og huggun í sorginni.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Ásthildur Davíðsdóttir

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Þín dóttir Erla Björk Guðmundsdóttir

Þín dóttir Eva Katrín Guðmundsdóttir

Þín barnabörn. Sara, Eyþór og Lilja

Ásthildur Davíðsdóttir - minningarorð

Þín systir Þuríður Davíðsdóttir

Þín frænka, Katrín Jónsdóttir