Árni Ásberg Alfreðsson fæddist 19. nóvember 1991 í  Reykjavík, sonur Alfreðs Ásbergs Árnasonar og Magneu Snorradóttur. Hann  var eldri bróðir Guðnýjar Ásbergs Alfreðsdóttir, og elskaður af fjölskyldu sinni og vinum. Líf hans var fullt af gleði, hugrekki og kærleika þrátt fyrir þær erfiðu áskoranir sem veikindi hans færðu honum.

Árni var ljúfur og forvitinn drengur með mikinn áhuga á kvikmyndum og öllu  því sem tengdist lífinu. Hann hafði einstaka hæfileika til að tengjast  fólki og gleðja þá sem í kringum hann voru. Hann var góður vinur,  umhyggjusamur bróðir og sonur sem foreldrar hans voru óendanlega stoltir af.

Þrátt fyrir ungan  aldur glímdi Árni við sjaldgæfan og alvarlegan sjúkdóm sem aðeins fáir í heiminum hafa upplifað. Í veikindum sínum sýndi hann ótrúlegan styrk og þroska, sem vakti aðdáun allra sem kynntust honum. Hann tók örlögum  sínum af æðruleysi og gaf fjölskyldu sinni ómetanlegan styrk og von með  jákvæðu viðhorfi sínu.

Árni hafði mikinn draum um að flytja í nýja heimilið sem fjölskyldan var að  byggja. Hann skipulagði sitt eigið herbergi með nákvæmni og gleði,  hugsaði um hver smáatriði og tók þátt í undirbúningi með föður sínum og  móður. Þótt hann næði ekki að upplifa þann draum til fulls, lifir  minningin um hann í því sem hann hjálpaði til við að skapa.

Árni var ekki aðeins hetja fyrir það hvernig hann barðist við veikindi sín,  heldur einnig fyrir hvernig hann elskaði af heilum hug. Hann sagði oft  við fjölskyldu sína að hann væri heppinn að eiga þau – en sannleikurinn  er sá að það voru þau sem voru heppin að fá að njóta hans nærveru.

Líf Árna var stutt, en áhrif hans ómæld. Minning hans lifir í hjörtum allra þeirra sem nutu samvista við hann. Með sakleysi og styrk hefur hann  kennt okkur að meta lífið og njóta þeirra augnablika sem gefin eru.

Elsku Árni, við kveðjum þig með söknuði en þökkum fyrir allt sem þú gafst. Þín minning mun ávallt lýsa upp veginn í lífi okkar.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Árna Ásberg Alfreðsson

Útför

Ertu með minningargrein?