Fylgja minningarsíðu
Anna Sigurjóna Halldórsdóttir
Fylgja minningarsíðu
28. ágúst 1929 - 8. júní 2022
Andlátstilkynning
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma, langalangamma og sambýliskona, Anna Sigurjóna Halldórsdóttir, lést miðvikudaginn 8.júní á líknardeild Landakots.
Útför
24. júní 2022 - kl. 08:00
Útför hefur farið fram.
Aðstandendur
Halldór V. Guðmundsson (látinn), Karitas Erlingsdótir, Ingi B. Erlingsson, Guðmundur G. Erlingsson, Ísleifur Erlingsson, Ásgeir H. Erlingsson, Páll Erlingsson. Björgvin Jónsson
Elsku amma mín
Mig langar að skrifa nokkur orð um hana ömmu mína sem kvaddi okkur öll 8.júní 2022. Ég var svo heppin að búa í sama húsi og amma frá fæðingu til 7 ára aldurs og í næsta nágreni við hana til 12 ára aldurs. Við bjuggum í Ásgarðinum, ég og fjölskylda mín í kjallaranum, amma á miðhæðinni og frændi minn og fjölskylda hans á efstu hæðinni. Ég man að það var alltaf svo mikil eftirvænting þegar amma kom heim af sjónum. En hún hafði einstakt lag að koma með eitthvað framandi og spennandi handa okkur. Hvort sem það var skinka í áldós, marabou súkkulaði eða þjóðbúningar dúkkur. Hún gaf mér þjóðbúningar dúkkur frá öllum löndum í Evrópu. Amma vann á sjó, hún sigldi um höfin blá í 18 ár, skilaði rúmum 4600 sjóferðardögum. Hún fór sína fyrstu ferð að sækja Dettifoss árið 1969 og segja má að hún hafi varla komið í land fyrr en 18 árum síðar. Sumir kölluðu hana ömmu Eimskips, mér þótti alltaf svo vænt um að heyra það. Þegar amma kom svo endanlega í land fór hún að vinna niður á höfn í mötuneyti starfsfólks og ég fékk stundum að koma og aðstoða hana við frágang í matsalnum eftir skóla. Þá tók ég strætó til hennar og hjálpaði henni að hreinsa af borðunum, m.a. öskubakkana sem mér fannst ógeðslegir. Þegar ég varð 12 ára fékk ég svo loksins að fara einn túr með ömmu. Ég fékk að fara með í svokallaða strandasiglingu. Mér fannst það mjög merkileg ferð. Ég varð ekki sjóveik en amma sagði að ég hefði stundum verið græn í framan, sérstaklega þegar við fórum frá Ísafirði og norður í Hrísey. Amma átti 60 ára afmæli í þessari ferð, hún kom við á Ísafirði til að sækja kanilsnúða og fleira góðgæti og þar biðu hennar 60 rauðar rósir frá börnunum hennar. Ég hafði aldrei séð eins fallegar rósir. Þetta var árið 1989. Frá Ísafirði sigldum við til Hríseyjar þar sem amma mætti í stórafmæli Hjördísar vinkonu sinnar og ég fékk að gista með fullt af börnum meðan þær skemmtu sér. Í siglingunni var mér mjög umhugað um heilsu skipverja og tók að mér að fela alla öskubakka, því mér fannst þeir reykja heldur mikið. Amma greyið þurfti svo að svara fyrir það af hverju þeir væru horfnir. En hún var með munninn fyrir neðan nefið og var ávallt með svör á reiðum höndum, og karlarnir um borð allir góðir vinir hennar.
Bæta við leslista
Elsku mamma
Mig langar að skrifa kveðju til þín elsku mamma.
Bæta við leslista
Elsku Anna mín
Það fennir stundum í spor hjá frændfólki og vinum í áranna rás á meðan aðrir rækta sína betur. Í dag kveðjum við yndislega mannkosta konu hana Önnu frænku mína og er það frændsemi og vinátta sem á sér 90 ára sögu . Anna er fædd á Svarthamri í Álftarfirði og 1932 er hún var tæplega 3 ára fer pabbi hennar með hana á hestbaki yfir Álftarfjarðarheiði í Önundarfjörð og er ferðinni heitið í Ytri-Hjarðardal ti Mæju Steinþórs og fjölskyldu og afasystur minnar í sumardvöl vegna veikinda mömmu hennar en dvölin varði fram á 16.ár. Þar er Dúi einkasonur Mæju og mamma mín Finnborg kölluð Sissa sem kom á hverju sumri og þarna myndaðist órofa ævi-vinátta milli þeirra og systkinahópsins úr Innri Hjarðardal. Við fráfall mömmu minnar 59 ára varð ég svo lánssöm að erfa þessa frábæru vináttu og Anna verið mér hjartans dýrmæt frænka fra æsku. Anna fékk sinn skerf af mótlæti í lífinu, hún missti Erling mann sinn og varð ung ekkja með 7 börn og gafst ekki upp þótt á móti blési. Hún var alltaf hörkudugleg og fór sem þerna á Fossana og létti það henni að geta keypti fatnað og fl fyrir heimilið. En hún hefði ekki getað það nema með einstakri hjálp frá Kæju einkadóttur sinni sem sá um heimilið og bræður sína með ást og umhyggju. Anna var höfðingi heima að sækja og myndarleg húsmóðir I öllum sínum verkum og bar hún mig alltaf á höndum sér, það voru góðar stundir að heimsækja hana, detta inn í kaffi spjall og knús og eins er hún kom vestur. Anna var einstakur listamaður I höndunum, gerði allskonar handverk, saumaði, smíðaði, prjónaði,keramik, lista lamapasmiður og nefndu það. Hún hefur gefið öllum afkomendum sínum og mér ófá listaverk sem prýða heimili mitt. Hún Anna mín var með svo fallega lífssýn, sérlega heilssteypt í lundinni, víðsýn, vitur og með mikið jafnaðargeð. Hún minnti mig oftlega á Elísabetu Bretadrottningu, lágvaxin með sérlega fallega útgeislun og reisn, alltaf svo flott um hárið, fallega og smart klædd, hugguleg til fara, virkileg lady. Hún var svo hjartahlý, glaðlynd og gefandi. Hún átti stóran ættboga og var svo stolt af börnunum sínum og afkomendum, með allt á hreinu varðandi þau öll, hvernig gekk hjá hverju og einu þeirra og þau hlúðu sérlega fallega að henni og voru hennar lífsverk. Ég er svo hjartans þakklát fyrir að hafa notið og átt vináttu, kærleik og frændrækni hennar. Allar okkar samverustundir og hvað það var dýrmætt að heyra í henni á hverjum einasta aðfangadegi eftir að mamma dó. Hún fékk svefnsins ró eftir veikindi og var hvíldin þreyttum kær. Mér finnst þetta sérlega falleg 90 ára saga um einstaka vináttu og hafðu hjartans þökk fyrir mig og mína elsku Anna mín. Guð gefi þér frið. Hjartans einlægustu samúðarkveðjur frá okkur fjölskyldunni til barna og allra ástvina Önnu. Bjarndís Friðriksdóttir
Bæta við leslista