Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma  lést á Heilbrigðisstofnun Vestfjarða Ísafirði þriðjudaginn 15 mars. Jarðaförin fer fram í kyrrþey. 

Aðstandendur vilja þakka heilbrigðisstarfsmönnum, sjúkraflutningsmönnum og öðrum sem aðstoðuðu í veikindum okkar ástkæru Önnu. 

Anna Guðmundsdóttir fæddist í Þaralátursfirði á Ströndum. Foreldrar hennar voru Guðmundur “Þari” Guðjónsson og Lára Einarsdóttir. Systkini hennar eru Ólöf Erna, Tryggvi, Bára, Guðmundur og Lára. Anna fluttist til Ísafjarðar fjögurra ára gömul og bjó í Strýtu þar til hún hóf búskap með eiginmanni sínum Konráði Eggertssyni. Anna og Konni líkt og flestir þekkja þau bjuggu alla sína hjúskapartíð á Ísafirði og lengst af á Urðarvegi 37 sem var þeirra hreiður frá 1975.  Sumarhúsið í Þernuvík var paradís þar sem stjanað var við alla gesti, plöntur og  dýr.  Anna var mikil félagsvera sem hafði gaman af ferðalögum innan lands og utan. Anna og Konni eiga fjögur uppkomin börn. Elstur er Guðmund Eggert og maki hans er Harpa Björnsdóttir. Lára er næst elst og maki hennar er Robert Ottesen. Haraldur Ágúst er næst yngstur og maki hans er Ingibjörg Guðný Dagrúnardóttir. Valborg Sigurlín er yngst og maki hennar er Róbert Ásgeirsson. Afkomendur Önnu og Konna eru í dag 13 barnabörn og 6 barnabarnabörn. 

Ingunn Sveinsdóttir

Elsku Konni og fjölskylda við sendum ykkur innilegar samúðarkveðjur. Minningin um hlýja, glaðlynda og kærleiksríka konu lifir. 
Kærar kveðjur Ingunn og Jónas

Valborg María Stefánsdóttir

Kæri Konni og fjölskylda. Innilegar samúðar og kærleikskveðjur til ykkar vegna andláts Önnu.  Takk Anna fyrir allar samverustundirnar, við geymum þær með gleði í hjarta. Megi góður Guð styrkja ykkur í sorginni. Kær kveðja, Gulli og Valla.

Guðfinna Magnúsdóttir

Kæra fjölskylda, við sendum ykkur innilegar samúðarkveðjur. Við minnumst með kærleika góðrar konu. Kær kveðja, Guðfinna og Guðmundur

[DEFAULT]

Sem lítil stelpa þá óttaðist ég alltaf þessa stundu, þegar að þú og pabbi mynduð yfirgefa mig. Ég hræddist það mjög mikið og gat ekki hugsað mér lífið án þín. Það sem ég er nú heppin að hafa átt þig í mínu lífi í tæp 50 ár.  Þú hefur gefið öllum svo mikið og varst alltaf með opin faðm fyrir alla. Barnabörnin elskuðu að vera hjá þér öll sem eitt, mín börn fengu að njóta þess að vera hjá ykkur pabba í löngum fríum og eru það svo góðar minningar fyrir þau að eiga. Þú varst líka alveg ákveðin við þau og það er eitthvað sem þau minnast oft á "amma var svo ljúf og góð en hún var samt líka með reglur". Það er eitthvað sem þú hefur kennt mér sem foreldri að gefa af mér til minna barna, að vera í góðu sambandi við mín börn svo ekki sé minnst á maka. Þú tókst honum Róbert mínum svo vel og leið honum alltaf í þinni nærveru sem hann væri einn af okkur. 

Við eigum svo ótal margar minningar með þér og pabba líka, þið voruð líka alltaf sem eitt. Allar góðu minningarnar úr Þernuvík, samveran heima á Urðarvegi, og útilegurnar okkar saman síðastliðin ár eru svo dýrmætar og er ég svo þakklát að eiga þessar minningar á myndaformi. Mér finnst það mjög skrítið að geta ekki hringt í þig daglega, að geta ekki heyrt röddina þína sína sem gaf mér svo mikið. 

Þú greinist með krabbameinið sex mánuðum áður en þú lést, þetta mein var ekki hægt að berjast við á betri hátt en þú gerðir. Þú varst svo ótrúlega sterk, bjartsýn og talaðir aldrei um að þú værir að fara að yfirgefa okkur. Þú sagðir reglulega "þetta fer alveg að koma" því þú varst svo örugg með að það myndi gerast. Þetta viðhorf gaf öllum í kringum þig svo mikið bæði okkur fjölskyldunni og heilbrigðisstarfsfólki. Í þínum veikindum þá varstu mikið heima hjá mér og áttum við mjög góðar stundir saman og gátum rætt ýmislegt á milli himins og jarðar, vá hvað það var dýrmætt.

Já elsku hjartans mamma, hjartað mitt grætur! En ég veit að þér líður betur núna og ert með mömmu þinni og pabba. Þú vakir yfir okkur öllum og það verður ljúft þegar að við hittumst aftur. 

Þar til næst elsku mamma... love you :)

Jákvæðni, gleði og ást var eitt af mörgu sem einkenndi þig og get ég ekki lýst hvað ég sakna þín mikið. 

Ég er svo þakklát fyrir allt sem þið afi kennduð mér í gegnum tíðina og fyrir að taka alltaf á móti manni. Alla páska, þangað til ég fór að vinna, komum við til ykkar og fengum við krakkarnir alltaf að koma töluvert fyrr í frí og njóta með ykkur afa. Vetrarfríin voru engin undantekning frá því. Það var alltaf best að koma heim til ykkar amma og afi, eða fara í Þernuvíkina. 

Þegar ég var yngri voru margir krakkar á alls konar námskeiðum eða fóru í sumarbúðir en ég var svo heppin að hafa fengið að koma til ykkar þegar mamma og pabbi voru að vinna. Við frændsystkinin brölluðum margt saman og leið okkur öllum alltaf vel að koma til ykkar. Við höfum oft rætt það að þið komið fram við okkur öll á sama hátt og finnum við ávallt hlýju frá ykkur þrátt fyrir hve ólík við erum. Ég er því virkilega þakklát fyrir að hafa ykkur sem fyrirmyndir í gegnum lífið og eruð það klárlega áfram þótt þú sért ekki lengur hérna hjá okkur. 

Ég gleymi ekki þegar við fórum með ykkur í bíltúra eða langar ferðir (Suður/Vestur), þegar við hlustuðum með ykkur á Góði dátinn Svejk. Ég og Kristófer vorum fyrst alveg á því að við myndum ekki hafa áhuga á þessu, enda ég bara rúmlega 12 ára og hann þá 15 ára. Þið settuð söguna í botn og hlóguð svoleiðis að við gátum ekki annað en hlustað með ykkur. Eftir smá stund áttuðum við okkur á því að þetta væri bara virkilega skemmtileg saga og enduðum á að hlusta með ykkur alla leiðina, sem voru dágóðir tímar. 

Þegar ég hugsa um Þernuvík, hugsa ég um þig og afa á pallinum eða í dyragættinni að bíða eftir okkur meðan við keyrum í hlað. Við fengum alltaf góðar móttökur sama hvað klukkan var. Ég á ótalmargar minningar með þér og ykkur þar sem er mér svo dýrmætt.

Það sem ég hef alltaf hugsað frá því ég man eftir mér er hve erfitt mér fannst alltaf að kveðja ykkur, sama hvað ég var orðin gömul. Ég fór alltaf með tárin í augunum og hugsaði strax hve mikið ég saknaði ykkar því ég vissi ekki hvenær ég myndi hitta ykkur næst. 

Þú varst mögnuð og sannaðir það svo sannarlega í þessum veikindum með bjartsýni, jákvæðni og hve sterk þú varst. 

Það sem þú gafst okkur öllum mikið elsku amma. 

Takk fyrir allt. Það verður gott að hitta þig aftur á öðrum stað. Ég elska þig <3

Elsku mamma fékk sína hinstu hvíld þriðjudaginn 15.mars eftir 6 mánaða erfið veikindi. Það var sárt að sjá mömmu kljást við veikindi sín, en á sama tíma var hún svo ótrúlega sterk, jákvæð og þakklát.   

Þakklát fyrir að hafa átt gott líf, góðan eiginmann, 4 uppkomin börn, 4 tengdasyni/dætur, 13 barnabörn og 5 langömmubörn og fleiri munu bætast í þennan stóra hóp. Mamma var einnig sérstaklega þakklát fyrir þá umönnun sem starfsmenn heilbrigðisstofnana veittu henni síðasta hálfa árið. Þetta er yndislegt fólk allt saman sagði hún svo margoft.

Ég flutti ung að heiman, og síðustu 32 árin hef ég búið í Tromsö í Noregi með eiginmanni mínum og 3 börnum. Mamma og pabbi voru sérstaklega dugleg að koma að heimsækja okkur í Tromsö, enda bæði miklir skíðagöngumenn. Fyrir 7 árum síðan voru þau úti hjá okkur um páska og við skráðum alla fjölskylduna í 12 km skíðagöngukeppni. Það skal segjast að hér var gengið langt upp á fjall og renndum okkur niður fleiri ansi brattar brekkur. Mamma, þú stóð þig eins og hetja, þú þakkaðir mér fyrir þegar við komum í mark að ég hafi ekki nefnt að brautin væri svona erfið. Ef þú hefðir vitað það þá hefðir þú ekki lagt í gönguna. Með góða blöndu af þarablóði, þrjósku, þolinmæði og ekki minnst jákvæðni komst þú í mark.  Þú varst alsæl að hafa komist heil og höldu yfir fjallið. Þetta var yndislegur og ógleymanlegur dagur, og ég er svo glöð fyrir að eiga  margar góðar minningar um ýmsa atburði sem ég, Robert og krakkarnir höfum fengið að upplifa með þér. 

Ég og fjölskylda mín komum reglulega heim til Íslands. Þá var alltaf góð tilfinning að koma heim á Urðarveg 37, fallega æskuheimilið mitt sem mamma hefur lagt mikla alúð í. Mamma vildi ávallt hafa hreint og snyrtilegt í kringum sig, bæði innandyra og utandyra. Garðurinn var þinn sælureitur mamma, bæði á Urðarveginum og ekki minnst inni í Þernuvík. Þú varst einstök mamma, amma og tengdamamma. Við vorum svo lánsöm að eiga þig að.

Laugardaginn 18.mars fór fram kistulagning í kapellunni á sjúkrahúsinu á Ísafirði. Pabbi valdi kistu fyrir þig mamma og auðvitað varð rauð kista fyrir valinu. Þú varst ávallt litrík og rauði liturinn táknar vel rauða varalitinn þinn. Ég man vel þegar ég var krakki og við vorum á leið á skíði, þá var ávallt síðasta sem þú gerðir í ganginum heima var að skella á þig varalit. Mér fannst það algjör óþarfi og sagði oftar en einu sinni, þú þarf ekki varalit mamma, við erum bara að fara á skíði. En viti menn, núna er ég alveg eins og þú, Anna dóttir mín og nafna þín kemur reglulega með sömu athugasemdina, mamma við erum bara að fara á skíði.   

Elsti sonur minn Konráð var skírður í stofunni heima á Urðarveginum og hélt pabbi honum undir skírn. Yngsta barnið mitt og nafna þín var einnig skírð á Ísafirði.  Þú hélst henni undir skírn við fallega athöfn inni í Tungudal. Þið pabbi komuð til okkar þegar drengirnir mínir Konráð og Alfred voru fermdir. Í maí er komið að fermingunni hennar Önnu og ætlaðir þú aldeilis að vera orðin frísk og mæta í ferminguna hennar. Þín er og verður sárt saknað, en ég veit að þú munt vera með okkur á þinn hátt og í hjörtum okkar.    

Þið pabbi voru samheldin hjón og sýndu hvort öðru mikla hlýju. Þó þið væru aldeilis ekki alltaf sammála, var ávallt gott að sjá að fullorðnir foreldrar mínir voru enn þá ástfangin. Þið gáfuð ástinni líf. Þið hélduð í höndina á hvort öðru fram á síðasta dag og stund. Ég veit að pabbi mun sakna þín mikið og við skulum reyna eftir bestu getu að styðja hann í sorginni og hann okkur.  

Ég náði að koma fjórum sinnum til þín mamma á þessu hálfa ári sem þú áttir í veikindum þínum. Það var mjög erfitt að sjá þig veika, en á sama tíma var svo gott að geta verið þér til halds og traust. Við fengum margar góðar stundirnar saman, bæði þar sem við ræddum málin, en einnig þar sem þú hvíldir mér við hlið. 

Mamma, ég lík þessum orðum með að þakka þér fyrir að hafa verið mamma mín og amma barnanna mína. Þín verður sárt saknað, en ég trúi á líf eftir þetta líf og veit við sjáumst aftur. Elska þig!

Þín dóttir Lára, tengdasonur Robert, barnabörn Konráð, Alfred og Anna  

Anna amma var sú besta. Það eru svo margar góðar minningar sem við eigum með ömmu (og afa auðvitað líka) og það er erfitt að koma þeim öllum niður á blað. 

Anna amma var með hlýjan faðm sem tók alltaf vel á móti manni, sama hvort maður var að koma á Urðarveg eða inn í Þernuvík. Alltaf fékk maður eitthvað gott í kaffitímanum eða ís í eftirrétt. Þegar maður kíkti seinnipartinn þá  settist maður oft niður og horfði á Leiðarljós með ömmu. Lífið í Þernuvík og þá helst á sumrin var dásamlegt með ömmu og afa, bílferðirnar, göngutúrarnir, maturinn, sögurnar, söngurinn, dansinn, hláturinn og allt stússið sem fylgdi. 

Við erum þakklát að hafa fengið að eiga þig sem ömmu og að þú hafir fengið að kynnast okkar börnum og eyða tíma með okkur öllum, þó við hefðum viljað hafa lengri tíma með þér. Það er mjög erfitt að kveðja ömmu sem hefur verið mikill hluti af okkar lífi. Takk fyrir allt. 

Ofanritað kom upp í huga okkar hjóna þegar við kveðjum mágkonu og vin til margra ára, Önnu Guðmundsdóttur, sem lést þann 15 .mars 2022 eftir erfiða glímu við krabbamein.

Anna kom ung að árum inn í fjölskyldu okkar eftir að hún kynntist Konna bróður mínum en þau hjónin hafa gengið saman um lífsins veg  í rúm 60 ár og  verið einstaklega samrýmd alla tíð. Börn þeirra eru fjögur, hamingjusamlega kvænt og eiga góða maka  og afkomendur. Anna hugsaði vel um börn sín og barnabörn. Fjölskyldan er mjög samheldin svo sem m.a. sást hversu vel þau stóðu saman í alvarlegum veikindum Önnu.

Fallega heimili þeirra hjóna Önnu og Konna að Urðarvegi 37 á Ísafirði stóð okkur alltaf opið sem og sælureitur þeirra í Þernuvík, Ísafjarðardjúpi sem þau  byggðu upp af miklum myndarskap frá grunni. Umhverfi allt þar, bæði húsakynni sem og  fallega ræktuð tré og gróður vekja athygli og hrifningu margra vegfarenda sem aka um  Ísafjarðardjúp.

Við hjónin höfum áratugum saman notið þess að ferðast með þeim Önnu og Konna, bæði heima og erlendis og er því margs að minnast. Efst í minningunum eru árlegar fjölskylduhátíðir um verslunarmannahelgar í Þernuvík. Þar komu fjölskyldumeðlimir ættarinnar saman og nutu ógleymanlegra samvistastunda. Hlaðinn var  veglegur bálköstur í fjöru, búnir til kyndlar og  gengið í halarófu niður í fjöru við söng og harmonikkuspil, kveikt í brennu, mikið sungið „faðmað og kysst“  og ekkert sparað í mat og drykk hjá  hjónunum Önnu og Konna. Að brennu lokinni var þétt setið í bústaðnum, áfram sungið og spjallað, sumir fóru í heita pottinn eða gufubað. Það er margs að minnst eftir áratuga samvistir  við Önnu og fjölskyldu. Hæst ber eins og áður segir dvölin í Þernuvík. Þá viljum við þakka þeim fyrir einstaklega skemmtilegar og fróðlegar ferðir sem við áttum saman vítt um landið, sérstaklega  sunnanverða Vestfirði,  en þau hjónin bjuggu um árabil á Brjánslæk Breiðafirði og þekktu nánast fólk á hverjum bæ á svæðinu og gátu sagt skemmtilegar sögur frá vinskap við ábúendur.

Í síðustu ferð okkar hjóna með þeim Önnu og Konna sl. sumar  um miðjan ágúst 2021 grilluðum við saman kvöldverð ásamt þeim  Valborgu  og Róberti . Var þá, sem og of áður,  sungið og dansað eftir ánægjulegan kvöldverð. Þar var Anna drottning kvöldsins og dansaði „sinn síðasta dans “ frísk og fögur“.  Framhaldið þekkjum við.

Við söknum Önnu og verður öðruvísi að koma í Þernuvík og engin Anna á hlaðinu við bústaðinn. Elsku vinkona, hafðu þökk fyrir allt og einstakan vinskap. Þín er sárt saknað.

 Hittumst seinna í „Sumarlandinu“  Lillý og Óli.

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Anna Guðmundsdóttir

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Þakkir

Elsku besta mamma

Elsku yndislega amma

Mín kæra mamma

Elsku besta amma okkar

Kveðjuorð frá Lillý og Óla